Ik heb a.s. maandag een afspraak voor een conchacaustiek. (waarom zijn er eigenlijk zoveel verschillende benamingen voor die behandeling??) Nu twijfel ik enorm na het lezen van de narigheid die het kan opleveren. Ik heb mijn huisarts gevraagd me te bellen voor een neutraal advies. Hij belt me morgen. Ook heb ik de assistente bij de kno gebeld en we hebben afgesproken dat ik voorafgaand aan de behandeling een gesprek krijg om mijn onzekerheid te delen, ik mag dan beslissen er vanaf te zien. Dat geeft rust, maar aan de andere kant zijn mijn huidige klachten ook vervelend; dichte neus bij inspanning als wandelen en sporten, soms een piep in mijn neus bij ademen. Ik heb 3 dagen vrij genomen en me voor twee weken afgemeld van het zwemmen. Nadat ik met snurkklachten bij de kno meldde zag ze d.m.v. een scopie dat mijn neusslijmvlies te groot was en dat kan gemakkelijk verholpen worden. Ik blijk na slaaptest geen apneu te hebben en waarschijnlijk heb ik baat bij een snurkbeugel (die ik zelf moet betalen). Ze wilde eerst deze ingreep doen, wellicht verminderd het snurken daardoor. Dat is tegenstrijdig met wat ze eerder zei; dat ik vermoedelijk baat zal hebben bij een snurkbeugel.
Wat een dilemma!!

Toevoeging: eerlijk is eerlijk ik was blij dat er een oorzaak was voor mijn klachten en dat dit vrij simpel verholpen zou kunnen worden! Waarschijnlijk is vergroting van slijmvlies ontstaan door mijn jarenlange allergie voor boompollen.
Nu denk ik echter, dat ik toch beter eerst andere oplossingen kan proberen. Bv. spoelen met zoutoplossing (zoals na de ingreep moet), een neusspray met antihistaminica. (Ik gebruikte altijd alleen oogdruppels bij seizoensgebonden allergie). Neusbuisjes.(Nose tubes). Kortom volgens mij moet ik eerst alles geprobeerd hebben, voordat ik de conchacaustiek laat doorgaan. (als ik überhaupt dat risico nog wil nemen). De "spagaat" waarin ik zit, wordt al iets minder...

Op gesprek geweest bij de kno arts, de conchacaustiek behandeling van vandaag geannuleerd! Kno arts zei het zgn. Empty Nose Syndroom nog nooit te zijn tegengekomen, terwijl ze de behandeling heel vaak toepast. Desondanks weegt voor mij het risico niet op tegen het ongemak wat ik nu ervaar, hiervoor was begrip. Afgesproken dat ik eerst andere mogelijke oplossingen ga proberen. (Avamys langdurig gebruiken waardoor neusslijmvlies mogelijk ook wat slinkt als bijwerking van de corticosteroïden (tip van mijn huisarts), zoutoplossing sprayen, zonodig neusspoelen, neusspreider gebruiken tijdens sporten/wandelen, en/of een Vicks inhaler). Wanneer ik dan later toch nog een conchacaustiek overweeg, dan mag ik kiezen voor één kant tegelijk. Ik ben opgelucht en benieuwd...

Ik ben hier weer voor een update, 9 (bijna 10) weken post-op.

Ergens las ik (wat ik zelf ook vaak zeg) 'mensen komen alleen iets posten op een forum als deze als het niet goed is gegaan'. Juist om dat te voorkomen post ik hier al vanaf mijn ingreep. Ook omdat ik zelf nergens kon vinden hoe het nou na bijvoorbeeld 2 maanden met die mensen gaat.

Laat ik voorop stellen dat ik wel echt meer lucht heb. Voor Mieke; ik snurkte ook (ik kwijlde zelfs) en dat is na de ingreep volledig over. Jouw plan van aanpak nu (spray, spoelen met een spoelkan, etc) deed ik al járen. Het is dweilen met de kraan open.

Helaas is het ook voor mij niet allemaal positief. Geen empty nose hier hoor. Maar wél nog steeds aanhoudend klachten. Noch steeds last van overmatig slijmvorming (wat dan vast blijft zitten tussen neus en keel, héél hinderlijk) wat ik voor de ingreep niet had, en ook nog steeds af en toe een grote harde 'klont' (zal korst zijn) die loskomt.
Vooral het voortdurende slijmgevoel vind ik heel erg storend. Ik hoop oprécht dat dat nog over gaat, misschien als het straks beter weer wordt. Want als dit blijvend gaat zijn..... maar niet aan denken.

To be continued... over een paar weken.

Beste Bianca, behalve het eventuele risico op ENS zag ik ook enorm op tegen de nasleep van, wat de kno arts noemt, het ingreepje. Als ik jouw ervaringen, hier teruglees... Jeetje, niet niks! Ik wens je vooralsnog een goed herstel!! Ikzelf kijk het nog even aan; gisteren voor het eerst gesport met een neussspreider in, dat beviel heel goed. Tot het moment deze wat begon uit te zakken. Steeds terugduwen veroorzaakte wat irritatie. Het is dus nog even zoeken, maar ik vind het de moeite waard het te proberen.
Overigens zag de kno arts dat, behalve de vergrootte slijmvliezen, de doorgangen van de neus beide heel erg nauw zijn. Waardoor de neusvleugels soms naar binnen aangezogen worden en de zaak daarmee verstoppen. Hier was operatief nog wel een voordeel te behalen, maar dan wel na een conchacaustiek. Ik vind dat er wel erg gemakkelijk over eventueel ingrepen gedaan wordt.

Totaal niet, omdat ze het eerst met verdovende lapjes in je neus al voor verdoven.

Hallo, nu al enkele jaren last van vergrote neusschelpen.  Nadat ik 1 behandeling heb afgezegd ( deze kno artst had niet meer tijd voor mij dan 2 minuten en wuifde alles weg) heb ik na meer gesprekken dit toch gedaan bij een kno centrum. Idd iets meer ruimte in de neus maar een verergerde slijmprop tussen neus en keel waar ik veel last van heb. Met name bij het slapen.

Inmiddels zijn we 1 maand verder en zijn alle korstjes etc. verdwenen en ik heb heel erg veel spijt dat ik dit niet veel eerder heb gedaan, ik heb altijd de zelfde hoeveelheid lucht door mijn neus of ik nou slaap, doe liggen of allergie heb. geen last van ENS of slijm o.i.d het kan dus wel.

Wat fijn, een positief bericht!!!

Hallo, ik heb deze draad met interesse gelezen (iedereen dank voor alle info!) en zal nu ook bijdragen. Ik ben nog steeds benieuwd na hoeveel tijd na de behandeling er (nog) verbetering komt.

 

Ik kan me voorstellen dat zaken voor andere mensen heel verschillend kunnen zijn, maar ik schrijf hier hoe ik het ervaar/ervaren heb. Op 7 maart (dus nu bijna 3 weken geleden) heb ik een coblatiebehandeling ondergaan, poliklinisch, plaatselijke verdoving.

Ik verwachtte het ergste, maar de behandeling zelf vond ik reuze meevallen. Ook de verdoving vond ik niet erg vervelend en ging niet zo diep als ik gelezen had. Het deed nauwelijks pijn (ook injecties). Een neusgat bloedde wat en daarom heb ik daarna nog wat langer gewacht, maar ook dat ging vanzelf over. Ik ben zelf met de bus naar huis gegaan; alles bijelkaar was ik iets langer dan een uur in het ziekenhuis.
Ook daarna viel erg mee: het "snorretje" kleurde gedurende de eerste dag wel van het vocht, maar voor het slapen gaan heb ik het afgedaan en vervolgens niet meer nodig gehad. Ik had verwacht dat de eerste dagen heel erg vervelend zouden zijn (pijn, rechtop slapen, etc.), maar dat was niet zo. Ik heb geen pijn gevoeld. Het was wat vervelend dat ik mijn neus niet mocht snuiten (en de eerste dag niet mocht spoelen) hoewel die vol zat, maar dat was verwacht en zeker te overleven. Af en toe "lekte" het, zodat ik snel een tissue erbij moest houden, maar dat was het (na enkele dagen kreeg ik wel een schrale neus hierdoor, maar dat was niet erg).
Na 4 dagen ben ik voor het eerst even het huis uitgegaan om brood te kopen. Ik had het gevoel dat dat ik goed kon, maar daarna was ik moe en voelde ik me wat warm (verhoging?). Het herstel kost het lichaam misschien toch veel energie. (zelfde ook nog een week later toen ik weer even na de winkel ging)
Ter info: vanaf de tweede dag ben ik gaan spoelen ('s ochtends en 's avonds); overigens vind ik dat dat relatief weinig doet en ik zie ook geen "korsten" zoals hier vermeld wordt. Alleen gewoon wat slijm.

Dus dit alles was veel minder erg dan ik dacht en ik had verwacht dat de eerste dagen (heel) onaangenaam zouden zijn. Maar wat ik niet verwacht had, was dat mijn neus wekenlang verstopt zou zijn ('s nachts volledig, maar ook overdag adem ik nog steeds door mijn mond). Dat heeft toch wel grote consequenties: doordat mijn neus 100% dicht zit, kan ik nauwelijks slapen. Hoewel ik al wat later naar bed ga (om de nacht niet te lang te laten zijn) word ik na een paar uur wakker, met een extreem droge mond (door het slapen met open mond) en voel me zwak. Dit opbouwende grote slaaptekort  begon na een week echt zijn tol te eisen. En er valt eigenlijk niets aan te doen: ik kan niet "verder slapen", als ik in slaap zou vallen, word ik snel weer wakker  ; als ik niet ga slapen, word ik steeds meer doodmoe. Ook was me gezegd dat ik minstens een hele week mijn neus niet moicht snuiten (ik had gedacht dat het wel zou mogen als er helemaal geen bloeding meer is geweest en neus geen wondvocht lekt).
Na 1.5 week (assistente van) specialist gebeld: geen extra maatregelen, advies om hooikoortsmedicijnen te nemen (dat doe ik normaal eigenlijk niet, omdat ik de tabletten nauwelijks vind helpen, maar ze me wel moe/slaperig maken en droge ogen etc. geven, maar ik ben toen voor het slapen gaan cetirizine gaan slikken).
Daarna kreeg ik dikker gekleurd slijm en voelde me, vooral 's ochtends, heel zwak en misschien een beetje grieperig (al denk ik niet dat ik griep o.i.d. heb).
Net toen ik na ~2 weken dacht dat het misschien een heel klein beetje beter aan het worden was (slijm droogde op gedurende de nacht, waardoor neus een beetje meer open en ik i.p.v. 2-4 uur, nu ~5-6 sliep), verloor ik mijn smaak vorig weekend. Zoet en ook zout proefde ik niet meer; melkchocola en babi pangang smaakte hetzelfde (d.w.z. smaakte nergens naar)...Vreemd genoeg had ik de indruk dat het echt smaak en niet mijn reukzin was; misschien waren de smaakpapillen op mijn tong beschadigd door het voortdurend ademen door de mond en extreem uitdrogen van de tong 's nachts..?

(Heeft iemand van jullie dit ook ervaren? Ging dat weer over?)

Afgelopen maandag daarom de huisarts(assistente) gebeld, maar die kon hier eigenlijk niets mee. Kon ook niet beloven dat de smaak weer terug zou komen... Stelde voor om een coronazelftest te doen; ik was dat van plan maar realiseerde me toen dat het niet zo verstandig was om met een stokje diep in mijn neus te gaan wrijven (en bovendien zou het niets anders opleveren dan evt. uitsluiten van een oorzaak).

Nu dus na 2.5 week valt mijn toestand me tegen; ik voel me zwak/futloos, door slechte slaap (en ook overdag niet echt lekker ademen, door de mond) en mijn smaak is wel wat teruggekomen, maar is niet zoals voorheen. En dat terwijl ik (gelukkig) eigenlijk alleen maar thuis zit. Overdag is af en toe 1 neusgat open, maar niet voldoende om alleen door de neus te ademe;n; 's nachts is mijn neus dicht.

Afspraak met specialist is (zoals gebruikelijk, naar ik begreep) pas 8 weken na behandeling.
Samengevat viel me de behandeling en eerste dagen reuze mee, en als ik uiteindelijk een opener neus zal hebben ben ik blij dat ik dit gedaan heb, maar het herstel (zelfs gedeeltelijk) gaat langzamer en duurt langer dan ik had verwacht (na 2.5 week is ademen door mijn neus slechter dan voor de behandeling).

Ik hoop dat het nu snel beter wordt, d.w.z. dat ik weer door mijn neus kan ademen.
Ervaringen met dit, hoor ik graag:)

 

Je mag die neusspray gebruiken die je normaal 1 week mag gebruiken xymytimol of zoiets. Gebruik ik ook ik heb afgelopen vrijdag de ingreep gehad en voel me grieperig maar kan dus wel ademen door mijn neus omdat ik die spray gebruik.

Hoe gaat het nu met degenen die recentelijk / in de laatste maanden een operatie hebben ondergaan?

Ik heb de neusschelpverkleining laten doen i.v.m. het onderzoek voor mogelijke slaapapneu. Ik had vrijwel alle symptomen die passen bij slaapapneu en ging hier eens mee langs bij de huisarts. Ik kreeg een horloge mee hiermee konden ze dingen uitlezen tegenwoordig als eerste test, hierin bleek dat ik een daling in de zuurstof en hardritme had tijdens mijn slaap.

Hierdoor kwam ik uiteindelijk in de molen en kwam ook op bezoek bij de KNO.
Toevallig de zelf arts die mij vroeger ontdaan had van mijn keel amandelen en het rechtzetten van neustussenschot (15jaar gelden). Hij vertelde dat ik opgezette neusschelpen had en dit probleem kon met 2 opties besteden worden, neusspray of operatief. Ik koos natuurlijk gelijk voor de operatie aangezien ik niet mijn hele leven een neusspray wilde gebruiken. Om de operatie met goed vertrouwen in te gaan besloot hij toch een neusspray van 2 weken te gebruiken voor het effect, dit bleek achter helemaal niks te doen. Tijdens een belafspraak vertelde hij dat ik nog een neusspray met xylometazoline voor 1 week moest proberen, als dit het gewenste effect had gingen we beide goed de operatie in. Die zelfde avond had ik deze gebruikt ik wist niet wat mij overkwam wat een verademing, goedkunnen adem door de neus.

Beide 2 belafspraak hadden besloten over te gaan op de operatie dit is 22 maart gebeurd onder plaatselijke verdoving. De operatie had ik goed onderschat, vond het geen prettig gevoel, daarin tegen was de operatie snel voorbij en kon ik naar huis met een behandelplan met afbouwing (spray,vasaline,neusspoeling).
Ik merkte dat de korsten loskwamen en hierdoor goed week werden, waardoor je er sneller van af bent. Na 2,5 week na operatie weer mijn werk opgepakt.

Na 3 weken weer aan het werk te zijn geweest, gaat het toch goed mis. Op dat moment lag ik op mijn rug en werkte ik boven mijn hoofd toen ik iets voelde stromen door mijn keel, bij het uitspugen bleek dit bloed te zijn. Ik zat in een positie waarbij ik niet zo snel weg kon, toen ik eenmaal recht opstond was er geen houden aan. Ik ben in die zelfde 15min met een ambulance van mijn werk gehaald en naar het ziekhuis gebracht.
Tijdens controle bleek een losgekomen korstje de oorzaak te zijn geweest, helaas bleek de bloeding 8cm diep in de neus te zitten en gingen ze over op het tamponeren van mijn neusgaten. 24 april zijn deze eruit gehaald.

Na omstandigheden gaat het herstel goed!

Bij mij is na zo'n 6 weken toch verbetering opgetreden. Bij de controle na 8 weken kon ik net wel/net niet 's nachts  door neus ademen (met dichte mond).

Volgens specialist is 5-6 weken compleet dichte neus ongebruikelijk; dit zou "iets anders" moeten zijn geweest.

Sinds enkele weken heb ik stevige griepachtige verschijnselen, maar dit staat los van de coblatie (al vraag ik me af of die me misschien tijdelijk vatbaarder maakt voor luchtweginfecties,  zoals ook anderen hier schreven). Hoewel ik me nu daardoor ziek voel, kan ik nu 's nachts wel goed door mijn neus ademen 😀

 

Na het lezen van al jullie ervaringen wil ik zelf ook mijn verhaal delen met jullie.

Ik heb 5 maanden geleden een septum correctie gehad in combinatie met rhinoplasty om mijn ademhaling te verbeteren.

Helaas is de luchtdoorstroom in mijn linker neusgat niet verbeterd, daarom na overleg met de kno arts een coblatie afapraak ingepland.

Zojuist de coblatie gehad en ik vond de hele ingreep niet fijn. Onder de verdoving voelde ik de naald nog wel de neus in gaan en op het diepste punt voelde ik ook een onaangenaam gevoel. Ingreep zelf was erg snel, met name het lange wachten op de verdoving is vervelend.

Ik krijg nu nog wat bloed en vocht uit mijn neus, maar verder heb ik geen last ervan.

 

Ik zal mijn herstel over een aantal weken delen, hopelijk is het positief!