Hallo
Ik was laatst op een site en daar las ik dat vitamine b17 goed is om te slikken ter voorkoming en bevordering van het genezen van kanker
Heeft iemand hier ervaring mee, of weet iemand hier wat van af??
Ook schijnt het dat er zoveel zooi in de chemo zit dat dat eigenlijk heel weinig kans is dat het helpt
Greetz angelique
Vitamine B17 is geen vitamine. Het is ook bekend als laetril en amygdaline, de bitterstof uit amandelen. Wordt wel als anti-kankermiddel aangeprezen, maar dat is nooit bewezen.
Is potentieel giftig omdat er blauwzuur (cyanide) uit vrij kan komen. Is niet nodig voor het lichaam en daarom geen vitamine.
Modernere alternatieve kankerbehandelingen zijn veelal gebaseerd op de gedachte dat kanker ontstaat door een tekortschieten van de immunologische afweer en dus behandeld kan worden door deze afweer te versterken. Daartoe worden produkten van menselijk bloed ("immunoaugmentative therapy") of urine ("antineoplaston therapy") toegediend, met alle gevaren voor besmetting met hepatitis en AIDS van dien. Van enige werkzaamheid van deze behandelingen is tot dusver niets gebleken. Andere populaire benaderingen van het probleem zijn die met dieetmaatregelen en behandelingen met enzymen, voedingssupplementen en hoge doses vitaminen (waaronder het zogenaamde vitamine B17 = laetrile). Positieve effecten van dit soort behandelingen, die verwantschap vertonen met onze nationale Moerman- en Houtsmullertherapie zijn niet aangetoond. Wel zijn er aanwijzingen dat vitaminen een rol kunnen spelen bij de preventie van kanker. Hierbij moet men echter bedenken dat hoge doses van sommige vitaminen, met name A, D en E, gezondheidsschade kunnen veroorzaken.
Net als andere vormen van kwakzalverij zijn ook alternatieve kankerbehandelingen sterk aan mode onderhevig, waarbij ze vaak de vooruitgang in de reguliere geneeskunde weerspiegelen. Zo zag men in de veertiger en vijftiger jaren, toen het gebruik van röntgenstralen bij de bestrijding van kanker sterk in opkomst was, ook bij kwakzalvers de neiging om apparaten te gebruiken (onze eigen, beruchte dokter Samuels - nummer twee van de toptwintig ergste kwakzalvers van de twintigste eeuw - levert hiervan een mooi voorbeeld). In de jaren zestig en zeventig, toen grote vorderingen werden gemaakt met chemotherapie van vergevorderde kanker, kwamen ook onwerkzame, maar zeer populaire middelen als krebiozen en laetrile op de markt. De laatste jaren schrijft de mode voor dat de behandelmethode "biologisch" moet zijn, gericht op het herstellen van de eigen afweer van de patiënt. Hierbij wordt kanker meer gezien als een symptoom van een gestoorde stofwisseling dan als een ziekte op zichzelf, zodat verandering van leefgewoonten, dieet, het innemen van vitamines en enzymen en het vermijden van stress en milieuverontreiniging een belangrijke rol toebedeeld krijgen bij de behandeling en preventie. In dit verband is het veelzeggend dat, nu de rol van laetrile als chemotherapeuticum vrijwel is uitgespeeld, het middel is herboren als vitamine B17. Van alle tijden zijn de slogans waarmee alternatieve kankertherapieën worden aangeprezen: wetenschappelijk bewezen, even effectief of effectiever dan de reguliere behandeling, maar veiliger, natuurlijker en met minder bijwerkingen.