Dag allemaal, enkele maanden geleden is bij mij borstkanker geconstateerd en inmiddels ben ik al volop met de behandeling bezig. Uiteraard word ik misselijk van de chemokuren. Maar wat echt een probleem is, is de 'associatiemisselijkheid'. Het broodje dat ik tijdens het infuur kuur heb gegeten, hoef ik nooit meer. Ik word tijdens het typen hiervan al misselijk. Ik zou niks liever willen dan hier zsm vanaf komen, de chemo's op zich zijn al zwaar genoeg zonder die vervelende associaties. Wie heeft tips?
Bedankt alvast

Lieve Anoniem,
3 weken geleden is ook bij mij borstkanker geconstateerd. Ik ben vorige week geopereerd en mijn rechterborst is geamputeerd. Donderdag kreeg ik te horen, dat er mogelijk uitzaaiingen zijn, dat is natuurlijk afschuwelijk om te horen. Gisteren heb ik de hele dag in het ziekenhuis doorgebracht om allerlei onderzoeken te laten doen om de uitzaaiingen op te sporen. In ieder geval weet ik al dat alles in de buik goed is en met name de lever schijnt belangrijk te zijn. Van de botscan weet ik het bijna 99% zeker, want ik heb een beetje aangedrongen om het te weten te komen, pfff die onzekerheid. Heb jij dat ook gehad????
Ik weet dat ik geen antwoord op je vragen kan geven, maar ik wilde dit alvast met je delen, want over 4 weken ga ik ook aan de chemo en het lijkt me verschrikkelijk. Heb je ook nog opnieuw onderzoeken bij de internist/oncoloog moeten ondergaan??? O meid ik ben zo'n bangerd. Ik kan me voorstellen, dat eten je niet smaakt en idd het idee aan eten alleen al, dus de associatie pfff, maar als je straks alles achter de rug hebt, komt je eetlust weer terug toch???? Misschien wil je met me mailen??? Of in ieder geval op deze topic dingen delen? Ben je buiten je misselijkheid ook verder ziek van de chemo?? En moet je nog antihormoontherapie???? Ben erg benieuwd naar je verhaal. Je bent de eerste waar ik dit mee deel die ik ken die het nu van dichtbij meemaakt. Ik ben overigens 51 jaar.
Nou meid heel heel heel veel sterkte en hopelijk zie ik je gauw op deze topic.
Liefs PUCK

Wel met betrekking tot het brooje, het gaat wel weer over als je klaar ben, maar tijdens de kuren eten lukte mij ook niet. Ik at wel eens een gevulde koek. Ik konb geen gevulde koeken meer zien (ssociatie-middelijkheid zoasl je noemt) als je klaar bent uurt het nog een tijdje voor het inder wor en over gaat (jaartje)

probeer of je in aanmerking komt voor de dendritische celtherapie en hyperthermie er zijn hierover veel belovende vorderingen redelijke kans tot overleven (levensverlenging) of genezen. Dendritische celtherapie wordt alleen niet vergoed hyperthermie grotendeels wel, ik ben net in Keulen gestart voor mijn moeder met dendritisch celtherapie en a.s. week start ik met hyperthermie in Amsterdam. Blijf wel positief en vertel je zelf telkens ik wordt beter overtuig je ik ga winnen etc. Dit is heel belangrijk laat je niet gaan.

Beste en veel sterkte,