Heb nu hele tijd een trillend ooglid en ook van die koude rillingen soms over m’n hele lichaam… het is in mijn geval heel vervelend dat het mentale zich fysiek zo uit want dan blijf ik in een cirkel zitten! 🙁
Je bent niet de enige bij wie angst en chronische hyperventilatie zich zo uit, ik denk dat 90% van de (met name vaste) forum bezoekers daar last van heeft!
Nee snap ik… ik begrijp heel goed dat dit wss allemaal stressgerelateerd is.
Maar is een heel lastig cirkeltje om uit te kruipen. Weet me echt geen raad ermee. Ik neem aan dat de tijd het ook zal doen slijten?
Even heel cru gezegd, maar als ik over zes maanden nog kracht in m’n ledematen heb, dan valt ALS ook af…. Wellicht moet het op die manier slijten? Niemand heeft nu het antwoord… en ondertussen moet ik mezelf positief toe blijven spreken? En relativeren?
Bespreek dit met je psycholoog, want het gaat niet vanzelf slijten.
Kijk maar een je eigen topic door aan welke aandoeningen je je klachten nu al hebt gelinkt.
Laat je het één los, komt er iets anders weer voor terug.
De psycholoog kan je leren om te leren anders te denken en niet de angst voor de ene aandoening los te laten en vervolgens een andere er voor terug te krijgen.
Dus het cirkeltje echt te doorbreken en niet uit het ene in het volgende cirkeltje te stappen.
Ik snap wat je zegt maar ik struggle hier dagelijks mee, een psycholoog kan mij “maar” een keer in de twee weken helpen.
Ik ben daarom hard op zoek naar een manier hier zelf uit te stappen.
Probleem is echter dat de fysieke dingen mij er telkens terug inzetten.
Nu weer die spiertrillingen overal en die verkrampte spieren (of ja, eerder vermoeide/pijnlijke spieren).
Ik weet echt even niet meer wat te doen… ik probeer er tegen te vechten maar misschien is enige remedie erbij neerleggen en hopen op het beste… ik weet het echt even niet meer
De psycholoog zal je handvaten geven om daar zelf mee aan de slag te gaan tussen de behandelingen door.
En je zou naar een (psychosomatisch) fysiotherapeut kunnen gaan voor de hyperventilatie en om weer vertrouwen in je lichaam te krijgen.
Fijn dat je dat laatste zegt, toevallig vandaag eerste fysio afspraak staan met dit verhaal. Daarnaast wil ik ook (gewoon baantjes) zwemmen oppakken omdat ik 0 conditie heb en voor de afleiding en goed voor de spieren…
Fysio zag vooralsnog niks alarmerends maar neemt het wel serieus op, volgende week kom ik bij haar terug.
Echter ervaar ik steeds meer en meer spierpijn in rechterarm. De simpelste zaken kosten veel kracht. Ik kan bijvoorbeeld niet goed meer aardappels schillen, dan begint het te trillen en zeer te doen
Mijn rechterbeen begint ook spierpijn te tonen. Maak me ontzettend zorgen. Wat moet ik nou.
De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies
Ondertussen in beide armen wat krachtverlies en spierpijn bij geringe inspanning. Trillend ooglid is weg maar heb overal op lichaam van die korte plopjes of korte trillingen.
Het maakt me zo ongerust. Hele dag ALS in mijn hoofd.
Angst en hyperventilatie zorgen ook voor die klachten en dat is een veel meer logische verklaring.
Aangezien dezelfde klachten ook geen tetanus of hersentumor bleken te zijn😉
Zorgen angsten voor tintelingen specifiek aan 1 zijde van een lichaam en vervolgens ook (wekenlange) spierpijn, en spiertrillingen overal op het lichaam?
Ik kan echt ver meegaan in wat stress allemaal met een lichaam kan doen. Maar dit voelt echt niet meer uitsluitend mentaal.
En heel veel mensen hier op het forum denken dat met jou.
Sommigen zelfs na weet ik hoeveel onderzoeken die allemaal hebben uitgewezen dat het niks lichamelijks kan zijn.
Dat is wat hypochondrie/een angststoornis met je doet, je kunt en wilt niet geloven wat mensen zeggen.
Ja in mijn hoofd komt dit gewoon echt niet binnen.
Ik moet of terug naar neuroloog of dan toch echt snel naar een psychiater.
Ik word gek van al die spiertrekkingen in m’n lijf met name nu in m’n been. Het maakt me echt gek. Ook die slappe arm spier. Man man wat een vreselijke spiraal. Zie mezelf al in een rolstoel over een half jaar met m’n twee jonge kids eromheen.
Is het enige wat ik kan doen afwachten mbt ALS of moet ik dit echt zsm uit m’n hoofd zetten? Hoe begint ALS?
Neem aan niet met misselijkheid en stemmingswisselingen waar mijn drama-weken mee begonnen toch…?
Lastig nogmaals om al die spiertrekkingen te negeren want die zijn nogal aanwezig net zoals de verminderde spierkracht in m’n armen.
Ik zal het toch moeten leren loslaten maar is vreselijk moeilijk. Hopelijk heeft iemand nog wat moed