Escitalopram
Ze schreef me denk ik eerst een andere voor maar mijn schoonzusje slikt deze ook en zei dat ze hier minder door wordt afgevlakt (van de andere werd ze heel zombie achtig). Ik heb zelf geen idee, huisarts vond het goed

Gaat echt de verkeerde kant op. Ik voel me iedere dag slechter en meer verward / minder mezelf. Continu onrust in m’n lijf en hoofd. Ik heb twee kinderen. Ik wil niet mezelf kwijtraken!! En alles daaromheen! Heb het idee dat de anti depressiva slecht valt!

Het is heel normaal dat bij opstarten van dergelijke medicatie in het begin je klachten toenemen.
Het kost tijd voor het gaat werken en soms is er nog een aanpassing in de dosering nodig voor het zn werk gaat doen.

Heb het advies meegekregen halve oxazepam te pakken op momenten als ik er even niet uit kom als vanochtend. Om de cirkel te doorbreken. Wel zo beperkt mogelijk. Bij huisarts gaan ze nu intensiever begeleiden omdat ze zagen dat het vanochtend slecht ging. Wordt zelfs al over GGZ gepraat? Dat vind ik dan wel weer heel extreem meteen. Ik voel me nu net halve oxazepam stukken rustiger, maar heb ook wel angst daar verslaafd aan te raken.

Ik denk dat de GGZ een hele goede stap is en zou dat zeker aanpakken.
Beter direct goede begeleiding inschakelen, dan wachten tot het slechter gaat en daardoor onnodig meer en langer medicatie gebruiken.

Maar is GGZ niet voor opname enzo? Ik wil niet opgenomen worden. Ik kan met die medicatie merk ik wel beter functioneren. Het trekt me naar beneden het idee dat ik schijnbaar zo “gek” ben.
Ik heb de hoop dat de anti depressiva goed zal helpen als ik merk wat een halve oxazepam al doet.

De GGZ begint al bij de praktijkondersteuner GGZ, die gewoon bij de huisarts werkzaam is.
Je zult naast de antidepressiva toch ook actief therapie moeten gaan volgen, anders onderdruk je alleen maar de symptomen. Antidepressiva genezen niet een depressie of anderszins nare gevoelens, ze zwakken ze af en/of drukken ze weg.
En therapie volgen heeft niks te maken met gek zijn.
Zou je een fysieke blessure of ziekte hebben, zou je daarvoor ook naar een arts gaan omdat te helpen genezen. De GGZ helpt een mentale "blessure " te overkomen.

Nee therapie volgen zie ik nu ook niet als taboe. Maar ik dacht bij een GGZ aan een gesloten inrichting. En dat wil ik absoluut niet want ik wil zo goed als mogelijk gewoon met m’n leven doorgaan. Alleen ik zie ook wel dat de klachten afgelopen dagen toenemen dus mijn hoop vervliegt af en toe het voelt heel eindeloos. De “aanvallen” zoals ik ze noem komen echt in golfbewegingen. Alleen duren ze steeds langer (zoals vanochtend). Ik vond het heel naar te zien dat de huisarts ervan schrok. Daarom ben ik ook aan de medicatie gegaan, voordat het dalijk uit de hand loopt.
Ik merk nu rond deze tijd dat het gevoel van depressie me vaak helemaal overmeesterd. Hopelijk onderdrukt de antidepressiva dat straks.
Het gekke is dat ik denk dat het meer een combinatie is van… ik heb altijd al last mijn hormonen (PMS) , ik heb hypochondrie en ik heb twee jaar niet geslapen door ernstige tropenjaren. Dat kwam nu tezamen. Daarom vind ik zelf niet dat ik opgesloten moet worden…. Dat maakt me alleen maar bang

Je word niet zomaar opgesloten. Opname
Is vaak vrijwillig en je kunt elk moment de deur uit.
Ik ben zelf 2 weken in totaal opgenomen geweest, dit was vrijwillig en totaal niet naar. In het begin wel spannend.
En geloof me, je word tegenwoordig niet zomaar opgenomen. Daar moet je veel erger voor zijn dan dat jij nu bent. Dus maak je daar maar geen zorgen over .

Oké, dan laat ik dat even los.

Wat ik me nog afvroeg. Ik merk echt schommelingen. Hoor dat erbij wanneer je in zo’n onbalans raakt?
Vandaag bv was ik de hele ochtend onrustig en depri. Huisarts zei me dan een halve oxazepam te pakken, zolang de antidepressiva niet aanslaat. Ik ben vanmiddag echt paar uur normaal geweest en zelfs vrolijk / opgelucht. Maar rond 4 uur zakte dat ineens heel erg in. Ik werd moe, hoofdpijn, en de enorme depri gedachtes overspoelden me. Ik heb net m’n antidepressiva weer ingenomen en paracetamol tegen de hoofdpijn.

Ik snap die schommelingen gewoon niet zo. Ik hoop heel erg dat de anti depressiva dat kan afvlakken zodat ik meer mezelf voel. Maar hoe kan het dan mijn lijf zo van slag is geraakt? Ik heb namelijk voor mezelf denk ik al best helder hoe het allemaal zit (PMS, hypochondrie, tropenjaren bij elkaar).

Je noemt zelf de zeer waarschijnlijke oorzaken al en dat breekt je nu op.....

Deze ochtend gaat stuk beter dan gister, had wel last van veel zweten en weer verstoorde lichaamstemperatuur (zat als enige met vest aan vanwege dat ik het koud had en t was warm). Dat zweten is misschien ook wel van de anti depressiva. Ik was minder misselijk dan gisteren.

Wel heb ik al twee dagen (begon al voor de anti depressiva) last van menstruatie achtige kraampjes (ben niet zwanger). Ben net ongesteld geweest en dan heb ik dat nooit. Lijkt ook op blaasontsteking maar urine gister was schoon. Maar merk dat dit onrust geeft. Ik lig ook wakker van die krampen. Ik hoop dat ze hier serieus naar willen kijken? Heb geen koorts. Vraag me af waarom ik die krampen nu zo heb ineens.

Kramp komt wss door een blaasontsteking dus dat staat er los van.

Heb nu weer gesprek met praktijkondersteuner gehad en herkende wel veel van de paniekaanvallen enz. Dus we zetten de gesprekken daarop voort, en ook op hypochondrie en op dat het afgelopen jaren teveel is geweest.

Echter, heb ik vandaag eigenlijk een prima dag. Ik heb geen heftige terugval gehad en voel me echt redelijk normaal. Ik heb wel heel erg diep gezeten. En zal wss ook nog wel terugvallen. Huisarts adviseert nu de antidepressiva te blijven nemen maar ik twijfel zelf heel erg. Ik zie ook dat ik erg diep zat en zit, maar deze dag geeft me erg hoop.

Als je twijfels hebt over de medicijnen had je dat dus met je huisarts moeten bespreken

Dat heb ik gedaan en ze zag zeker dat ik beter in mijn vel zat maar zij verwacht nog terugvallen en zegt dat het ook zo weer is afgebouwd. Dus zij adviseert door te gaan. We hebben nu afgesproken dat ik het heel even laat bezinken…. Ik vind het een moeilijkenkeuze. Want ben mezelf inderdaad helemaal verloren en ben er zeker nog niet, maar ik heb wel grote moeite met de antidepressiva.