Dit komt uit het niets opzetten? Of ben je bekend met psychische problematiek?

Ik ben niet bekend met psychische problemen. Ja, ik denk sneller dan gemiddeld dat er mss iets aan de hand is, maar niet meer dan dat normaal gesproken.
Het begon allemaal een week geleden. Ik heb toen in paar dagen tijd veel te veel cranberry+hibiscus extract binnen gekregen door veel te veel van die pillen in te nemen dan dosering aangaf vanwege angst voor blaasontsteking (dat alleen al is erg extreem).
Ik nam er donderdag een paar, binnen dosering. Ik kreeg ‘s avonds diarree. Zaterdag en zondag veel te veel genomen ik denk 15 per dag? Ipv 6 wat mag). Zaterdagavond kreeg ik al een soort van onrustig gevoel en zo’n paniekaanval en sinds zondagavond zit ik in deze eindeloze loop vast. Ik dacht destijds dat ik mezelf dat had aangedaan door die overdosis pillen. Maar gif centrum zei dat er niks toxisch in zat.

Daarna dus vanalles gedacht: hersentumor, tetanus, MS.

Wellicht zijn het toch de pillen waar extracten in zaten van cranberry en hibiscus. Mss heb ik daar bepaalde processen mee verstoord in mijn lichaam?

Ik snap dat dit allemaal ook onder het kopje angststoornis valt. Maar ik heb geen burn-out achtige gedachtes!! Ik WIL graag lekker de dag door. Maar ik sta iedere dag MISSELIJK op. Zonder eetlust. Ik forceer mijzelf hele dag om heel veel te eten, omdat ik merk dat ik me dan iets beter voel. Zodoende voel ik me de ochtend vaak redelijk. En dan heb ik ook zin in de dag en de dingen om me heen. Maar dit stort iedere dag in de middag in. Ik word dan enorm moe (ogen vallen letterlijk dicht), ik word enorm onrustig, voelt alsof er iemand anders in me kruipt (heel depri en niet mezelf). Dit duurt uren tot ik Savonds weer rustig word en dan voel ik me ook echt weer mezelf en heel vrolijk zelfs en opgelucht.

Gistermiddag toen ik hier berichtte ben ik gevlucht voor dit gevoel en afleiding gaan zoeken in een druk park. Maar ik kreeg een enorme paniekaanval. Mijn keel voelde dichtgeknepen. Uiteindelijk werd ik toch rustig en uiteindelijk na uren voelde ik me heel goed weer. Weer mezelf.

En zo begint dat cirkeltje iedere dag opnieuw. Nu ook. Ik sta op, voel me enorm misselijk. Daarom dat ik schrijf: het voelt fysiek!

Ik kan me voorstellen dat er geen ervaringen zijn met mensen die bv veel te veel hibiscus in hebben genomen en wat dit kan doen met het lichaam. Wellicht tasten we daarom in het duister. Want ik ben inderdaad nog steeds niet. Overtuigd van het mentale deel. Omdat ik juist heel positief ben eigenlijk en juist door wil met mijn leven. Maar mijn lichaam is juist degene die blokkeert!!

Ik heb om half 11 huisarts afspraak maar ik kom daar niet verder. Ik ben benieuwd naar jullie meningen.

En ja ik klink geschift, dat weet ik. Maar ik VOEL het anders. Voor mij voelt het alsof mijn lichaam me in de steek laat.

Het klinkt niet geschift hoor, het klinkt als een angststoornis.
Bespreek dat met je huisarts of laat haar dit topic eens lezen.

Ondertussen bij de huisarts geweest en mijn klachten nogmaals besproken (ochtendmisselijjheid, krampen in gezicht/keel en arm/been) en de bijhorende paniek.
Huisarts blijft erbij dat het idd mentaal is. Ik denk dit zelf nu ook, maar meestal komen de klachten vooral ‘s middags erger terug en dan schiet ik weer in de paniek (zie je ik heb toch tetanus?!). Zo kreeg ik net weer krampen in m’n keel (voelt alsof iemand hem dicht knijpt) en wat tintelingen in mijn hand. Ik heb nu paracetamol genomen om zo minder te voelen en kan tot nu toe redelijk functioneren. Maar krijg het wel steeds moeilijker merk ik.
Huisarts heeft me nu antidepressiva voorgeschreven. Als nood. En ook nieuwe afspraken bij de praktijkondersteuner. Woensdag zie ik de huisarts weer.

Ik merk dat ik heel langzaamaan steeds meer overtuigd ben van het feit dat het mentaal is, maar ik ben er nog niet. Dus hopelijk houd ik mezelf stabiel.

Passende bij de terugval denk ik weer aan tetanus. Dit komt omdat ik nu sinds twee dagen last heb van stijve spieren in kaak en keel (slikken).
Ik herinnerde me net dat ik een dikke maand geleden wel een keer met een nieuw aardappelschilmesje (ongewassen) buiten een stukje (schoon) plastic aan het doorsnijden was (tie wrap om een speelgoed zwembadje heen). Ik sneed daarmee met de punt best diep in mijn hand. Ik heb toen wel hele goed dat gaatje schoongespoeld, ook leeggedrukt onder stromend water. En gedesinfecteerd. Was op 19 juli. Daar ga ik weer….. maar zou het niet toch tetanus kunnen zijn?

Antidepressiva vind ik wel
Wat heel snel voorgeschreven, dit heeft ook een inwerk tijd van 3 tot 6 weken nodig met de nodige bijwerkingen.

Ik heb dat ook nog niet ingenomen, wat ik nu wel voor het eerst heb gedaan is paracetamol genomen voor bepaalde fysieke klachten te minderen (dus meer mentaal rust) en toen ik vanmiddag merkte dat ik weer terugviel heb ik een oxazepam genomen. Ik merk nog steeds een bepaalde onrust maar scherpe kantjes zijn er van af. Is de eerste middag weer zonder paniekaanval. De (onbewuste) onrust zit er nog wel. Ik hoop dat dit komende tijd slijt net als de fysieke dingen als misselijkheid en spierpijn?

Mag ik nog iets vragen Suus, John.

Hoelang houden de lichamelijke klachten aan bij zoiets als een angststoornis? Want het is namelijk best een cirkeltje.
Ik sta altijd misselijk op. Met een onrustig gevoel. Alsof je suiker erg laag is of bloeddruk erg laag (suiker is gecontroleerd, bloeddruk niet).
Met tegenzin moet ik dan hele dag eten om me vervolgens ‘s middags redelijk te voelen. ‘s avonds niet veel eetlust nog.
Wanneer stopt dat? Heb het idee dat het onrustige gevoel en die echte spijsvertering elkaar instant houden. Als ik antidepressiva zou slikken zou ik niks doen aan die misselijkheid. Ik zou er zo graag zonder zulke medicatie van af komen? Hoe kan ik dit nu aanpakken? Huisarts grijpt alleen naar anti depressiva of oxazepam. Beide erg verslavend, dat wil ik niet… maar ik wil
Graag van de onrust en lichamelijke dingen af en weer lekker door…

Ik merk vandaag ook weer gaandeweg de dag meer klachten. Buikpijn, spierpijn in keel en kaken.

Over dat aardappelschilmesje: onmogelijk zo tetanus op te lopen!
Over het aanhouden van de lichamelijke klachten: zolang er niks aan de angst wordt gedaan, blijf je idd in een kringetje ronddraaien.
Vraag je huisarts naar een verwijzing voor echt psychologische hulp, om aan je angst te gaan werken.
En wat ik al een paar keer schreef, een fysiotherapeut gespecialiseerd in psychosomatische klachten zal je ook kunnen helpen en heeft een kortere toegangstijd dan een psycholoog. Daar zou je alvast mee kunnen starten om aan de chronische hyperventilatie te werken.
Eerlijk gezegd denk ik dat de paracetamol die jij neemt een placebo effect heeft en onnodig paracetamol nemen is op langere termijn ook ongezond.
Je kunt beter de oorzaak van de klachten aanpakken.

Hallo Suus, dankjewel voor je antwoord.
Ik ben toch aan het twijfelen om antidepressiva te nemen om zo wel stabieler te kunnen blijven en tegelijkertijd de angsten aan te pakken zoals je beschrijft. Ik ben alleeen bang dat ik er nooit meer van af kom. Maar ik heb hele moodswings op een dag en ik denk dat ik die zonder antidepressiva niet afgevlakt krijg? Wat denk jij daarvan?

Ik denk dat je daar met therapie zeker wel van af zult kunnen komen.
Beter nog dan met alleen medicatie, medicatie onderdrukt je "probleem" ,therapie pakt het actief aan en zet een knop in jou brein om.
Medicatie kan daarbij ondersteunend werken,maar als tijdelijke oplossing tot de therapie aan slaat.

Hallo Suus,

Heb ondertussen wat geslapen en ben doodmoe wakker geworden maar wel met minder pijntjes. Wel dus echt weer wat depri en doodmoe. Hoort dit er allemaal bij? Het lijkt bijna wel een soort lichamelijke burn-out.

Ik zoek gewoon heel erg handvaten naar hoe ik dit probleem nú kan oplossen, want ik kan niet goed functioneren. Omdat mijn lichaam zo op voelt. Dan weer die misselijkheid, dan weer depri dan weer spierpijn dan weer super moe. Daarom dus dat ik naar medicatie neig te grijpen. De rest is lange adem en die heb ik voor mijn gevoel niet. Kom nauwelijks de dag door, dit is echt geen doen. Ik word hier heel verdrietig van.

De mensen dat ik echt instort zijn wel echt altijd rond dezelfde tijd. Altijd wel een keer in ochtend en een keer rond deze tijd. Ik vind het echt vreselijk en zoek nog steeds naar een verklaring waarom ik me zo klote voel. Daarom dus besloten aan de anti depressiva te gaan.

Welke antidepressiva heb je als ik vragen mag?