dokter bevestigde vandaag dat er initieel een verheviging kan optreden. klopte dus.
nu weer op oude niveau.

Je voelt je dus weer niet goed?

Hoi Rusty.

Ik denk dat ik weet wat je bedoelt. Het is het 'ruisen van een beeldbuis' maar dan niet echt dat je het hoort maar meer ervaart/voelt. Ik vergelijk het meer met het geluid van badschuim wat aan het oplossen is, en dan alsof je het dus voelt. (Het is moeilijk te beschrijven)

Ikzelf heb het echter alleen maar wanneer ik weer eens niets gegeten heb en ervaar het dan ook als signaal dat het toch echt tijd is om iets te eten.

Nu lees ik echter bij jou dat je steken in je hartstreek hebt gehad en dit heb ik ook regelmatig maar had het nooit hiermee in verband gebracht.. Ook is de (linkse) hoofdpijn (druk uitoefenen op je slapen helpt) mij niet vreemd, maar dit kan ook met je eetpatroon te maken hebben. Bovendien zijn er vele redenen te bedenken waarom iemand hoofdpijn zou kunnen hebben. Echter, ik herken alle drie symptomen, dus ben nu eigenlijk wel benieuwd!

Weet je inmiddels wat je mankeert (mankeerde)?

Hopelijk gaat het wat beter,

Sanne.

hallo Sanne,
bedankt voor de reaktie. De tinnitus is er nog steeds, en het klinkt als de elektrische zeer hoge toon die zo'n oude televisie maakt m.n. als hij net ingeschakeld wordt.
ook hoor ik een soort ruis aan de rechterkant, dat hoor ik al langer.
na een maand of twee ben ik er aan gewend geraakt en valt het mij niet echt op, mn als ik in een lawaaiige omgeving ben. wat helpt is dat het redelijk monotoon is.

de hoofdpijn is er meestal niet (tegen slapen drukken heeft geen effekt, het zit dieper in mijn hoof). de pijn is soms erg aanwezig, maar als ik uitgerust ben, ervaar ik het niet.
het vreemde gevoel 'buiten deze wereld' te staan is grotendeels weer weg, het was behoorlijk eng, soms. ik denk dat het met spanning te maken had, en plotseling op volle kracht te moeten draaien in het duits, nieuwe job, etc.

inmiddels gaat het mij dus beter, maar de tinnitus is helaas nog even sterk aanwezig.

dank voor de interesse, en beterschap gewenst.

Beste, geen idee wanneer je voor het eerst dit bericht hebt geplaatst. Ik kan enkel melden dat ik sedert ongeveer april 2012 met een statisch-electrisch geluid in mijn achterhoofd zit. 24u op 24u, dag in dag uit. Heb al scan laten nemen waaruit blijkt dat er niets aan de hand is met mijn hoofd. Er werd kinesistherapie aangeraden om de spanningen in mijn nek weg te nemen. Heeft niet geholpen. Osteopathie heeft ook niet geholpen. Heb nu laatst een atlasbehandeling laten doen en sedertdien heb ik sporadisch een dag zonder geruis in mijn hoofd. Er wordt niet gezegd dat het tinitus is. Het zou de spanning van de nekspieren op het zenuwstelsel zijn. Zodanige spanning dat de zenuwen in de nek onder druk staan en het electisch geluid in het achterhoofd produceren. Hoe dan ook... ik geraak er niet vanaf en begin er danig erg vanaf te zien. Enkel een douche geeft 5 minuten rust in mijn hoofd, blijkbaar heeft het lopende water van de douche dezelfde frequentie als het electrisch geluid in mijn hoofd. Als iemand raad weet hoe ervan af te komen... graag dringend advies... dit is om depri van de worden. Nooit rust in je hoofd hebben is verschrikkelijk

Beste Heidi,
Dank voor je reaktie. Vervelend om te horen! En heel erg herkenbaar. Ik ben mij inderdaad ook gaan afvragen waar bij mij de ruis vandaan komt. De ruis heb ik nog steeds en onverminderd, ik schat 9 maanden na het plaatsen van het eerste berichtje (begin april)
Het ging mij ook door het hoofd (no pun intended) dat ik inderdaad wellicht iets anders dan een bloedpropje heb, misschien een lichte kwetsuur? Het is opgetreden toen ik mij voorover liet vallen, mijn gewicht opving met mijn armen en een aantal push-ups deed. Dit is natuurlijk ook niet volledig ontstpannend en een slechte gewoonte; ik heb al eens een klein botje in mijn schouder ermee gebroken, dus waarom ik dat weer deed... een rare gewoonte, het 'opvangen' van een energieuitspatting.
Hoe het ook zij, het is vervelend, zoals je dat ok beschrijft. Ik vind het naar voor je. Zeker dagelijks is er een moment dat ik mij er aan stoor. Het enige verzachtende is, dat ik er overdag eigenlijk nauwelijks aan denk, en dat het mij ook niet meer opvalt. Enkel 's avonds, als ik ga slapen, dan realiseer ik het me weer.

Ik heb ook een vraag aan je - bij mij is het mogelijk het geluid iets te versterken als ik mijn achterhoofd krachtig tegen mijn handpalm aanduw. Ook als ik mijn nekspieren aanspan door het voorover 'knikken' van mijn hoofd, verandert de toonhoogte van de ruis iets, het het volume.

Is dit bij jou ook het geval?

Hoe het ook zij, ik vind het vervelend voor je, maar wie weet, als het geen tinitus is, raak je er op een goede dag plotseling van af. Die hoop heb ik nog steeds. Af en toe verandert de toon van frequentie.

sterkte,

groeten Arne

Hallo,
volgende zaken mag ik niet doen, als ik ze wel doe dan verergerd het "ruisen" sowieso. Ik mag geen zware dingen optillen, niet springen, niet lopen, mijn hoofd niet te ver naar voor of naar achter kantelen, .. alles wat de nekspieren belast heeft een negatief effect. Sporten laat ik dus momenteel maar even aan de kant. Wat helpt zijn ontspanningsoefeningen van nek en schouders. 's avonds leg ik mij minstens een 15-tal minuten plat op mijn rug in bed, zonder hoofdkussen, om nekspieren te ontspannen.. helpt dikwijls en 's morgens sta ik dikwijls op met minder "geruis" in mijn hoofd. In de loop van de dag neemt het "geruis " weer toe, wellicht omdat vermoeidheid er ook wel mee te maken heeft. Tegen de avond is het dikwijls de "hel" in mijn hoofd, dan neem ik een douche en ga plat op mijn rug liggen zonder hoofdkussen. Ik kan je wel de "atlas-behandeling" aanraden, google dit maar even en je krijgt een kundige uitleg. Ontspannen is momenteel de beste optie, het geruis gaat niet onmiddellijk weg, zelfs niet dezelfde dag, maar dikwijls de dag erna. Rust is dus idd. momenteel de beste oplossing om het ietwat dragelijk te houden.
groetjes
ps: ben al blij dat ik niet de enige op de aardbol ben die dit probleem heeft

Zo, dat klinkt vervelend zeg. Bij mij lijkt het inderdaad ook gerelateerd te zijn aan ontspanning/inspanning. Als ik vermoeid ben lijkt de ruis wel iets toe te nemen, maar ik denk ook, met een vertraging. Dingen sjouwen etc lukt wel, maar het lijkt inderdaad wel met de houding van mijn hoofd te maken te hebben. Het valt mij op dat als ik mijn hoofd een tijdje niet beweeg, en dan naar links of rechts draai, dan hoor (en 'voel') ik een soort knarsend geluid hoog bovenin mijn nek, op de 'aansluiting' van mijn hoofd op de wervelkolom of zo. Net alsof het een beetje vastloopt af en toe. Sorry, ik kan het niet beter beschrijven 🙂
Dank voor de tip over de atlas behandeling, ik zal eens kijken. Binnenkort ga ik ook naar een neuroloog, is een beetje lastig om dat in het buitenland verzekerd te krijgen, dus ik hik er al een tijdje tegenaan. Maar de KNO arts heeft me dit aangeraden... als er wat uitkomt zal ik dat hier nog even posten.

succes ermee gewenst

Is het nu verholpen?

Heb je al een oplossing?

hallo,
nee, maar ik heb er ook nog niets aan kunnen doen, neuroloog moet ik eerstvrgoed kunnen laten krijgen, beetje lastig hier in dld.
het is nog precies even sterk als toen het begon, nu bijna een jaar geleden.
Aan de rechterkant hoor ik de laatste maanden ook een soort suizen, iets zwakker dan dat 'beeldbuisgeluid' dat voornamelijk links zit.

Hallo,

Ik heb jullie berichtjes aandachtig gelezen en word er niet meteen blijer van. Sinds enige tijd heb ik last van een pieptoon die ik constant hoor. Zo heb ik jullie discussie ook gevonden, nl. met als zoekterm statische piep. Het klinkt echt exact zoals Rusty het beschrijft, het geluid van een oud televisietoestel dat je aanzet. En ik herken me ook 100% in wat Heidi zegt, nl. dat de douche even wat rust kan bieden, want dan hoor ik het gepiep inderdaad ook helemaal niet, net zoals wanneer ik het bad laat vollopen.

Het vreemde is dat ik me niet precies kan herinneren wanneer dit gepiep nu begonnen is. Een vijftal weken geleden ben ik naar een concert geweest (moderne viool, Lindsey Stirling), maar ik zat toen helemaal achteraan in de zaal. Daarna had ik even dat typische gevoel in je oren dat je na een concert kan hebben, maar dit is over gegaan. Een week later ben ik opnieuw naar een concert geweest (ik ga vrijwel nooit meer naar concerten, dit was echt eenmalig en toevallig), een rockconcert deze keer. We stonden helemaal vooraan maar ik was wel zo slim om oordoppen in te steken. Ik heb ze bij een tweetal liedjes uit gedaan, maar verder de hele tijd gedragen. Ik schrok van het volume toen ik de oordoppen uitdeed ! Ik had daarna wel weer een beetje last van dat gevoel in mijn oren, maar ook dat is weer voorbijgegaan. Vorige week (dus reeds enkele weken na dat optreden) viel me opeens dat piepgeluid op. Ik dacht natuurlijk meteen aan die concerten. Ik heb reeds een afspraak bij de NKO arts waar ik maandag langs mag, maar gisteren ben ik bij mijn huisarts geweest. Blijkbaar heb ik momenteel een keelontsteking (en gezwollen amandelen, klieren). Volgens de arts zou het piepen komen van mijn buis van Eustachius die lijdt onder de infectie. Ik heb onstekingsremmers en keelspray gekregen en de raad om nog even geduld te hebben. De keelontsteking zou tegen vrijdag moeten over zijn.

Gisteren had ik dus heel veel hoop dat het gepiep van voorbijgaande aard zou zijn. Ik weet ook wel dat ik de onstekingsremmers even tijd moet geven, maar intussen heb ik het gevoel dat het hiermee helemaal niet gaan opgelost zijn. In tegenstelling tot jullie lijkt niets het geluid te beïnvloeden, het is er altijd even sterk, ongeacht wat ik doe of eet. Als ik buiten huis ben en goed mijn bezigheid heb, dan lukt het wel om het geluid te negeren. Maar slapen gaan is bijvoorbeeld niet evident. Ik lig dan echt te luisteren naar dat gepiep. Vannacht dacht ik gedurende een seconde dat het gepiep weg was. Het was alsof het ineens héél stil was, maar even later was hij terug.

Misschien is er nog geen reden tot paniek en ik kan het soms ook wel nuchter bekijken : als er niets aan te doen valt, tja... Maar als ik er teveel over nadenk, bekruipt me soms de angst dat het nooit meer helemaal stil zal zijn voor mij...

Intussen bij de NKO specialist geweest. Mijn oren zijn OK, niets aan te zien. Klein beetje gehoorverlies aan één kant, maar dat kan niet de reden zijn van de tinnitus. Echt veel wijzer ben ik niet geworden, er zijn zovele mogelijke oorzaken... Ik kreeg eigenlijk gewoon de raad om er zo weinig mogelijk aan te denken want dat de psyche er een grote rol in speelt. Waarmee NIET bedoeld wordt dat ik het mij inbeeld, maar het is een feit : als ik er niet bij stilsta, hoor ik het geluid niet. De eerste weken liep er ik natuurlijk voortdurend aan te denken, maar nu ik er minder mee bezig ben, heb ik er inderdaad ook minder last van. Merkwaardig is dat, als ik er dan plots wel aan denk, ik dat gepiep ineens ZO luid hoor, ook nu ik er over aan het schrijven ben dus... Ik heb nog een afspraak bij een andere specialist volgende maand, maar ik weet niet of er heen ga...

hallo Disneypluis,

Wat ontzettend vervelend. En tegelijkertijd herkenbaar. Ik moet je helaas vertellen dat er bij mij inderdaad niets veranderd is. Het geliid is wel te beinvloeden, maar enkel door mijn hand op mijn achterhoofd te leggen, en er hard tegenaan te drukken. Dan versterkt het geluid zich enigszins. Ik denk dan ook dat er een zenuwtje klem zit ergens, wellicht doordat ik mij toen heb opgedrukt, een aantal keer (op handen laten vallen vanuit staande positie en opdrukken).

Ik kan gelukkig wel zeggen, dat ik het geluid niet meer continue actief waarneem, en het lijkt mijn dagelijkse werkzaamheden niet te beinvloeden.
Maar uiteraard, als ik er even mee bezig ben, dan is het weer heel present.

Ik heb nog steeds de hoop dat ik voeger of later een beweging maak waardoor de beknelling weer wordt opgeheven. Voor de rest, het geluid is constant en wordt door niets beinvloed; dat betekent ook dat ik niets eraan kan doen, en het gewoon moet accepteren. Dat lijkt de laatste tijd aardig te lukken.

Veel sterkte en succes, en laten we hopen dat je vroeger of later toch van je probleem afgeraakt.

Beste iedereen,

Zo herkenbaar en zo fijn dat jullie erover schrijven!

Ik hoor nu 3 weken 24-uur per dag zo'n piep en ik word er knettergek van en kan er niet door slapen.

Het begon bij mij met burn-out en spanningsklachten. Eerst ging de piep in mn oor vanzelf weg. De piep in mijn hoofd ontstond na het laatste gesprek met mijn Arboarts. Ik word onder druk gezet want volgens deze arts is de enige remedie: werken. En ik moet dit advies opvolgen.

Ik hoop dat m'n klachten hierdoor komen want dan kan het volgens mij ook weer weggaan, maar ook dagen dat ik weinig spanningen voel hoor ik nog steeds de piep. Ik maak me wel zorgen en m'n huisarts zei wel dat het van stress komt, maar dat is niet onderzocht. Ik vraag me af of ik het moet laten onderzoeken? Heeft iemand nog tips?