Hello, gelijkaardig issue bij mij (een probleem is het hier nog niet):

Ik herinner me dat vroeger, ooit in mijn tienerjaren, er echt regelmatig iets opzijklikte, gedurende een periode van ongeveer enkele maanden tot een jaar, vaak na slikken. Ik vond het toen vervelend, maar nooit echt pijn gehad, buiten een kortstondige steek omdat ik in het begin probeerde door te slikken. Ik kon het direct terugklikken, zonder pijn.

Dit heeft zichzelf blijkbaar toch ietwat opgelost, want nu gebeurt het nog maar af en toe, en enkel na gapen. Ondertussen heb ik precies wel de gewoonte gekweekt om automatisch m'n keel te tikken na het gapen, zelfs als er niets verschoven is. Ik ben me er precies niet meer van bewust.

Recentelijk toch eens gevraagd aan de huisarts. Die zei dat ik waarschijnlijk gewoon  een wat te actief spiertje had zitten daar.

Achteraf erachter gekomen dat ik wel hypermobiel ben. Is het gelieerd? Hypermobiel strottenhoofd :p?

grts

 

Jeetje allemaal,

Eindelijk vind ik dan toch mensen die hetzelfde hebben als ik. Ook ik heb last van, wat ik nu denk, mijn strottenhoofd die zomaar opeens van z'n plek schiet. Bij mij voelt het alsof er een klepje verkeerd schiet en de eerste keer raakte ik totaal in paniek. Maar merkte wel al snel dat ik dus wel kon blijven ademen. Het duurde even voordat ik het terug kreeg en het deed enorm veel pijn. Bij mij gebeurt het vaak als ik bijvoorbeeld iets van de grond wil pakken, dus als ik met mijn hoofd onderste boven ben. Nu moet ik inderdaad zeggen dat ik vaak last heb van verkrampte nekspieren en ook mijn (linker) halsspier. Dus het lijkt mij best logisch dat door die verkrampte halspier mijn strottenhoofd verschuifd.

Via de HA ben ik bij de KNO arts geweest en zij heeft via een cameraatje gekeken en kon me melden dat ik in elk geval geen kanker had. (Uhhh, alsof ik dat ook maar 1 seconde bedacht had?!) En ze dacht dat het misschien een irritatie kon zijn van maagzuur. En dat klepje kon ze niet thuisbrengen.

Bij een Fysiotherapeut merkte ze wel op dat er iets meer mobiliteit zat in het strottenhoofd, maar niks bijzonders.

Toch apart dat er wel wat mensen last van hebben, en de artsen er niks van weten.

Ik ben in elk geval blij te horen dat er meer van 'ons' zijn en dat er niks ernstig schijnt te zijn. Behalve dan wat pijn en ongemak.

Sterkte allemaal,

En een GEZOND & LIEFDEVOL 2020

 

Ik herken dit ook. Ook ik heb regelmatig last dat mijn strottenhoofd blokkert bij het slikken. Er schiet dan een “segmentje” scheef. Ik kan het dan ook, met lichte paniek, weer goed zetten. Bij mij gebeurd dit altijd als ik meerdere bewegingen in een keer maak. Ik moet daar altijd goed op letten. Ik ben ook bekend met HMS/EDS. Nu moet ik op korte termijn geopereerd worden en moet helaas onder volledige narcose. De paniek slaat al toe doordat andere mensen aan mijn strottenhoofd moet zitten om daar een slang in te doen voor de beademing. Hebben mensen hier ervaring mee ?

Enerzijds wat fijn om hier wat wat te vinden. Ik herken jullie verhalen, had alleen omschreven als zijnde: een 'kraakbeenschijfje' in mijn keel wat van zijn plek schiet. Altijd links, pijlijk(!), totdat hij weer terugschiet dan nog even een vervelend gevoel. Vanmorgen ontdekt dat ik het inderdaad zelf kan 'terugduwen', vind ik overigens wel lichtelijk spannend i.v.m. de pijn. Sinds vanmorgen snap ik ook pas dat dit het was, ervoor kon ik niet plaatsen wat er nu 'scheef schoot'. Ik ben niet hypermobiel, en heb het nu pas een paar keer gehad, maar we meestal inderdaad als ik op mijn zij lig al dan niet steunend met mijn hoofd op mijn hand om te lezen oid.

Een aantal van jullie zijn naar artsen geweest, is daar nog iets zinnigs uitgekomen?

Gr Anouk

Ook voor mij een herkenbaar verhaal. Ik heb het nog niet vaak gehad. Ik denk nu 3 of 4 keer in het afgelopen jaar, waarvan zojuist de laatste keer en de reden dat ik ben gaan zoeken wat dit zou kunnen zijn. Ik heb het tot nu toe iedere keer als ik op mijn zij in bed lig. Het voelt alsof er iets verschuift, verkrampt of klem komt te zitten. En ik krijg gelijk ook zo’n paniekerig gevoel alsof er iets helemaal mis gaat.
Ik weet eigenlijk niets eens goed wat ik dan doe, ik duw en wrijf wat en dan lijkt het alsof het weer terug schiet. Omdat het nu net is gebeurd voel ik aan aan 1 kant van mijn hals naast mijn strottenhoofd nog wat knappen.
Hoewel jullie blijkbaar ook niet weten wat dit is, ben ik toch een soort van gerustgesteld dat ik niet de enige ben die dit heeft.

Ik herken dit. Inderdaad paar keer per jaar maar niet vaak. Lijkt of er in de hals naast het strottenhoofd, dichtbij de kaak iets over elkaar schuift. Meestal lukt het inderdaad weer terug te duwen of met een nekbeweging weer goed te laten schieten. Daarna inderdaad paar uur napkin, maar niet ernstig. Als ie terugschiet is het weer goed. Begon denkniveau rond mijn 45e?

Dit heb ik dus ook, helemaal paniek en pijnlijk voor heel even. Gebeurt ook als ik op mijn zij lig.

Fijn om te lezen dat meerderen dit herkennen.
iemand nog wel info van doktoren of specialisten?

Ik herken het ook al. Het lijkt of je keel "uit de kom" schiet. Het hele slikmechaniek werkt vervolgens niet meer en je raakt in paniek want je speeksel wil je longen in en je kan dr niets aan doen. Voorzichtig wiebelen en dan schiet het weer terug. Soms pas na een tijdje. Ik ben mijn keel gaan trainen (spannen, vasthouden, ontspannen en dat een aantal keren achter elkaar) en dat lijkt vruchten af te leveren. Vandaag echter, heb ik het op een andere plaats, blijkbaar kan het op meerdere hoogtes... Zucht, gaan we weer...

Ik herken dit ook. Al tientallen jaren gebeurt het me paar keer per jaar. Vooral dat slikken! Drama! Ik heb de oorzaak gezocht in mijn schouder, nekklachten. Als het me gebeurt, draai ik mijn hoofd paar keer naar links en rechts, zodat het weer "terugschiet". Dan inderdaad wel paar dagen nog wat pijnlijk gevoel. Voor mij ligt het vooral in spierspanning, dat is echt mijn valkuil. En wat ik hierboven ook lees, ik ben hypermobile, maar dat had ik er eigenijk nooit mee in verband gebracht tot dusver. Mijn bedrage: je hoofd draaien en bewegen helpt ook om het weer terug te laten schieten in goede positie en dan weer te kunnen ademen!

Ik heb alleen soms een overslaan stem uit niets of stopt helemaal mee. Heb nooit gehad deze klachten.maar blijk dus al jaren symptomen te hebben. O.a. soms gevoelloze vingertoppen in bepaalde vingers. Trok vaak weer weg. Dus het kan had ook geen klachten

Ik herken dit ook heel erg! De eerste keer dat ik het had was ik echt in paniek. Het duurde enkele uren. Ik kon niet slikken en niet praten. Echter heb ik voor ikzelf nu de oplossing gevonden, per toeval. Nadat het een paar keer gebeurde en echt uren aanhield voelde ik het terugschieten wanneer ik koud water dronk. Het moment van terugschieten doet even echt pijn. Maar daarna is alles weer goed, geen pijn. Soms als het lang duurde wel een wat beurs gevoel. Nu voel ik het soms opkomen, vaak als ik een tijdje te weinig heb gedronken en opzij kijk of lig en wil slikken. Dan ga ik gelijk een glas water drinken en op het moment dat je hoofd ver achterover is om te drinken dan schiet het bij mij terug? Zo duurt het vanaf het moment dat het eraan komt of net gebeurd is nooit langer dan een minuut (in ieder geval tot het drinken van een goed glas water!)

Eerder dacht ik dat het met de schildklier te maken heeft, ik heb Hashimoto. Ooit bij de huisarts geweest maar die keek me aan alsof ze water zag branden. Deze verhalen hierboven omschrijven hetzelfde en denk dus nu dat ik eindelijk weet wat het ongeveer is? Hopelijk helpt mijn oplossing ook bij anderen! Want het blijft een vreselijk tot en benauwend gevoel!

Wat "grappig" om te lezen dat mensen dit herkennen. Ik werd altijd voor gek verklaard. Ik had vroeger regelmatig het gevoel dat mijn strottenhoofd zich verschoof en kon hem dan met mijn handen terug klikken. Tijdens de verschuiving was de pijn idd ondragelijk, maar eenmaal terug geschoven had ik nergens meer last van.

Wellicht hoopvol: ik ben er overheen gegroeid. Het is me ondertussen al een jaar of 10 niet meer gebeurd.. ik ben nu 32.

Wat het was ? Geen idee.. maar het is weg!

Hoi Allemaal. Ik zie dat het alweer een tijd geleden is dat men hier hun verhaal heeft gedaan. Ook ik heb hier al jaren last van! Het begon bij mij toen ik 17 was en heb het idee dat het gekomen is na mijn operatie aan mijn amandelen? Sinds dien heb ik er iig last van, denk ik. In het begin had ik ook paniek en ben ik gelijk naar de huisarts gegaan. Die had er, zoals bij velen van jullie, ook nog nooit van gehoord en kon het moelijk verklaren. Hij dacht misschien wel een spier van de tong/tongbeen. Ik ben toen ook naar een KNO geweest en die kon geen afwijkingen vaststellen. Ik moest nog een keer terug voor slikonderzoek maar dat durfde ik niet aangezien ik er veel laat van ondervond. Ik heb er nu ook al bijna 20 jaar last van. Ik merk bij stress of spanningen in nek dat het erger wordt. Denk ook dat het vrij onschuldig is. Wel zou het fijn zijn als er een keer een verklaring komt op wat het zou kunnen zijn en hoe schadelijk het zou kunnen zijn voor in de toekomst. Mocht iemand inmiddels meer weten? Gr A

Ik ben op sommige plekken hypermobiel. Mijn strottenhoofd schiet (altijd 's nachts) regelmatig verkeerd waardoor ik niet kan slikken. Heel pijnlijk en ook altijd eng. KNO arts deed het af als "Aaaah, beetje spanning in je nek door verkeerd liggen". Maar ik weet inmiddels dat het een luxatie van mijn strottenhoofd is.

Wat 'fijn' om zoveel herkenning te lezen! Eindelijk. Ik dacht altijd dat ik de enige was en kreeg/krijg het aan niemand duidelijk uitgelegd wat er gebeurd en hoe het voelt. Bij mij schiet het soms ineens verkeerd als ik mijn neus ophaal. Wel in combinatie met opzij kijken. De eerste keer (jaren geleden) was ik enorm in paniek. Het slikken vind ik het ergste. Ik heb het een paar keer per jaar en heb ontdekt dat ik aan de zijkant tegen mijn ademsappel moet drukken. Dan schiet het vrij snel weer op z'n plek. Het is altijd wel aan dezelfde kant. Nadat ik het eergisteren weer had, bedacht ik om toch maar eens te googlen. De pijn blijft hetzelfde, maar het 'verzacht' nu ik weet dat er meerderen zijn die er last van hebben. Bedankt voor het delen van jullie verhalen. Gr Michiel