Ik ben blij dat ik deze forum heb gevonden want ikzelf ervaar dit ook al 2 jaar. Ik had deze aanvallen vroeger ook maar dat was maar 1 a 2x per jaar. Sinds dat ik werk en dus ook minder slaap heb ik dat soms meermaals per dag, soms 2a3x per week, soms 1x per maand. Valt me op dat ik dat heb als ik minder heb geslapen. Ik probeer dus om elke dag op hetzelfde uur wakker te worden en te gaan slapen.

Verleden jaar was het zodanig erg aan het worden dat ik naar de dokter ben geweest en zij hebben ook onderzoeken gedaan maar helaas niets uit de bus gevallen.

Ik voel zo een aanval opkomen en ik hou het niet tegen, het wordt gewoon een kwestie van leren me leven..

Wow ik had dit pas op school... ik dacht dat ik pas gedroomt had over iets maar ik wist niet wat... en toen werd ik plots misslijk...

Wat diegene hierboven beschrijft is precies wat ik dus evenaar. Het valt me op dat in een stressvolle periode de flashbacks toenemen, en in rustige periodes ze totaal afwezig zijn. Ik zat zelf te denken aan epilepsie, alleen van drukke beelden krijg ik het niet.

Het leek alsof de wereld, mijn vrienden, mijn school rondom mij geen werkelijkheid was, ik wist niet goed waar ik was, ik kon amper denken...

Ik heb exact hetzelfde .De laatste keer was jaren geleden maar vandaag heb ik het al 3 keer gehad en ben daardoor weer eens gaan googelen .Ik kom in een soort tijdelijke trans waarin ik dan beelden en smaken uit mijn jeugd naar voren krijg .Het zijn vaak dezelfde dingen die ik dan zie,proef en mee maak .Het klinkt gek maar het is dan vaak de smaak ,geur en terugblik op solero ijsjes ,zonnebloem-pitten en nog een soort snoepjes in de vorm van een amandel die nog in de dop zit ,bij de (momenteel) laatste van vandaag kreeg ik beelden van luchtbuksen en ak-47's .Na zo'n trans komt er een heel misselijk gevoel naar boven waarbij ik ook veel speeksel aan maak .Het zijn naar mijn mening psychoses .Mijn vader heeft 12 jaar geleden zelfmoord gepleegd en het zou me niks verbazen als dat er mee te maken heeft .De "trans" of flashbacks zijn spelen zich naar mijn gevoel af in de tijd dat we nog een onbezorgt gezin waren dat elke zomervakantie naar de camping op de veluwe ging .Ik ben eigenlijk wel blij dat meerdere mensen het hebben want anders ga je toch denken dat je psychisch ontregelt bent .Groetjes ,Martin

ik ben het van het bericht hierboven .Nog een ding wat ik dan voel is letterlijk dat de energie/kracht uit m'n lijf trekt .Een rilling in m'n nek en dan voel ik ook een week gevoel in m'n benen .Het trekt redelijk snel weg en dan ben ik er weer helemaal bij .Groetjes ,Martin

Hallo allemaal,

Ik herken mij precies in dit gevoel. Opeens een vreemd angstig gevoel in de onderbuik, dit voelt aan als een deja vu. Ik krijg het gevoel dat ik ik iets heb meegemaakt idd. alsof het in het verleden gebeurt is, maar weet nooit precies meer wat. Ben volledig bij bewustzijn. Daarna krijg ik het benauwd en het gevoel dat de benauwdheid naar mn hoofd stijgt. Het gaat vanzelf weer weg na een paar seconden tot een minuut en beter als ik daarna koud water drink. Het voelt alsof ik niet voldoende zuurstof krijg.

Heb de huisarts gevraagd en deze denkt ook aan hyperventilatie. Maar aangezien ik ook enkele grote epileptische aanvallen heb gehad zijn er mensen die er anders over denken.

Ik persoonlijk denk dat dit gevoel veroorzaakt wordt door een angst in het onderbewustzijn en misschien gecombineerd met een verminderde nachtrust. Ik heb tevens parasomnie wat betekent dat je erg actief bent in je slaap. Daarbij kan ik me vaak niets herinneren van wat ik droom.

Ik denk dat het een bepaalde emotie is wat dit veroorzaakt. Een (normaal menselijk) deja vu, wat aan een nare ervaring herinnert. Opdat moment treedt er dus een schrikreactie op, wat ervoor zorgt dat de ademhaling verandert en wat dus ook de zuurstoftoevoer verandert.

Ik ben een dagdromer, heb een rugzak aan nare ervaringen welke ik niet goed loslaten kan maar wel (denk) te beheersen, denk te veel na over zaken die ik niet kan beinvloeden en loop hierbij vaak op zaken vooruit, waarbij ik misschien ook wel wat angst/onzekerheid oproep bij mezelf. Dit neem ik misschien mee in mijn slaap, waardoor onrustige slaap gecreeerd wordt.

Het komt bij mij oftewel vaker in een bepaalde periode voor, wanneer ik me gestresst/onrustig voel of vrijwel lange tijd helemaal niet. Heb het nu al een paar dagen achter elkaar.

Conclusie voor mij: Een opstapeling van emoties en stress wat opeens naar boven komt. Dan een soort angstaanval. (Wordt dan ook bang voor een epileptische aanval)

Maar nu wat is de oplossing? Heb er al vaker over nagedacht, maar is discipline voor nodig. Mijn advies (voornamelijk voor mezelf) :

1 Regelmaat: Vaste tijden gaan slapen en minimaal 7/8 uur.
2 Voldoende eten en drinken
3 Een comfortabele leefomgeving creeren waar men zich prettig voelt.
4 Zorgen voor ontspanning!
5 Angstgevoelens aanpakken, oplossen en dingen accepteren hoe ze zijn.
6 Praten met iemand over wat je voelt en ervaart, eventueel een psycholoog.
7 Stress situaties proberen te vermijden.
8 Zorgen voor een goed bed om lekker in te slapen.
9 Zo min mogelijk roken

Herkent iemand zich hierin?

Ik heb bijna hetzelfde. Vaak als ik op de fiets zit of loop denk ik ineens terug aan een droom die ik heb gehad, het is heel eng. Op dat moment word ik heel erg misselijk. Na ongeveer 30 sec is het voorbij en ik weet daarna ook niet meer waar ik over heb gedroomd. Hij lijkt met alsof ik droom terwijl ik aan het lopen ben. Ik weet niet precies wat het is.

Bij toeval op deze website beland, ik ben er verbaasd over hoeveel mensen dezelfde klachten hebben als ik al tientallen jaren heb! Exact hetzelfde: ongecontroleerd komen er plots hele korten flitsen in mijn hoofd voorbij van dingen die ik recent gezien of meegemaakt heb. Ik herken ze wel, maar kan mijn vinger er niet exact opleggen. Tegelijkertijd wordt ik misselijk, trillerig en breekt het zweet me uit. Dit alles duurt meestal nog geen halve minuut. Ik had hier altijd pakweg 2x per jaar last van, en dan duurde het meestal een dag. Gedurende die dag had ik meerdere flashbacks. Omdat ik vaak tot in de nacht aan het werk ben en de volgende dag weer op een normaal werktijdstip opsta, koppelde ik de verschijnselen aan vermoeidheid. Ik ging dan enkele uren slapen, en meestal waren de klachten daarna ook voorbij. Gisteren had ik, na pakweg een jaar klachtenvrij te zijn geweest, bij het wakker worden weer zo´n flashback. Kort daarna in de badkamer wéér een, en ditmaal was het anders, want ik kon precies benoemen wat ik zag én ik hield er een fikse hoofdijn aan over! Bij het ontbijt kreeg ik er wéér een, ik vertelde nog aan mijn vrouw wat ik zag, want ook nu was het beeld duidelijk voor me. Het volgende wat ik me kan herinneren, is dat mijn vrouw naast me stond en ik tegen haar aan hing! Ik was kennelijk gaan wankelen, mijn ogen zijn weggedraaid en ik ben flauwgevallen. Ze kon me nog opvangen. Ik ben pakweg een halve minuut weg geweest, daarna was ik meteen weer behoorlijk fit en wist ook alles nog, behalve het flauwvallen. De flashbacks waren daarna over, de hoofdpijn ook! Alsof er een ontlading plaatsgevonden had! Meteen naar de huisarts, die de flashbacks zonder enige twijfel koppelde aan epilepsie. Doorverwezen naar de neuroloog met spoed, daar ben ik vandaag geweest. Ook hij herkende de flashbacks als typische auraverschijnselen, die bij epilepsie horen. Heel veel mensen hebben dit, en bij heel veel mensen blijft het daar ook bij. Maar af en toe leidt het tot een daadwerkelijke epilepsie-aanval. Soms is ook die eenmalig. Verder onderzoek is wel raadzaam, want als het inderdaad een lichte vorm is, kan het makkelijk met medicijnen onder controle gehouden worden, zonder dat je leven beinvloed of berperkt wordt! Kortom, blijf niet zomaar met flashbackverschijnselen rondlopen, want er kán een moment komen (bijvoorbeeld na een nachtje met weinig slaap!), dat je een uitval krijgt, en het zal je maar gebeuren in de auto tijdens een inhaalmanoevre op de autosnelweg, of als je net een stel overstekende schoolkinderen nadert.....Dat wil je niet op je geweten hebben, toch?

Beste Anoniem, schrijvers.

Deze berichten zijn allemaal van een tijdje geleden; hoe gaat het nu met jullie ?

Wauw! Al een aantal jaren (zeker 8 jaar), heb ik exáct hetzelfde als wat Boazz beschrijft. Niet eerder kon ik op internet iets vinden hierover en nu zelfs een aantal mensen dat eindelijk snapt wat ik bedoel. Hoewel: mijn moeder zegt het te herkennen. Ik ben er nooit mee naar de huisarts geweest, want anders dan een paar dagen per maand een flashback met een golf van misselijkheid en lichtheid in mijn hoofd, heb ik nergens last van en bovendien vond ik die symptomen moeilijk uit te leggen. Ik heb in mijn agenda de afgelopen 5 jaar bijgehouden wanneer ik de flashbacks heb. Het zijn er meestal 1 tot 4 verspreid over de dag, meestal 2 of 3 dagen achter elkaar. Ik dacht dat het misschien met mijn hormoonspiegel te maken heeft, maar een echt patroon in relatie tot mijn menstruatiecyclus heb ik nog niet kunnen ontdekken. Verder heb ik geen kwalen en gebruik ik geen alcohol of drugs. Ik vind het niet normaal wat ik heb, maar maak me er ook niet al teveel zorgen om. Fijn om te weten dat ik lotgenoten heb die dezelfde vragen en twijfels hebben.

Ik heb het ook! Ben ook blij dat ik er nu eens over lees, in 3 jaar nu iets van 3 keer een dagje zulke 'aanvallen' gehad, 1x tijdens mijn zwangerschap, 1x bij vermoeidheid en 1x zonder dat ik iets kon bedenken. Heb er nog nooit iets mee gedaan verder.... Lastig vind ik het of ik er iets mee moet....

Ik heb er ook flink last van, ik heb te vaak een dejavu, ik word een soort van misselijk. Duizeligheid en kokhalzen. Ik ben 16 jaar en drink niks (kwa alcohol etc.)

Ik heb het ook het maakt niet uit waar of wat ik doe...

Tijdens sporten gehad

Tijdens wakker worden

Tijdens het eten...

 

Het gekste is nog altijd die fladhbacks aka herinneringen

Die ook niet kloppen

En het vergeten vlak erna is ook zo raar...

 

Ik gebruik niks ik rook 15 jaar wiet

1. En sinds dit jaar heb ik pas last van die flashbacks

Gebruik van drugs, zoals wiet zorgt voor veranderingen in je neurotransmitters en zorgt voor verhoogde uitscheiding van stoffen als magnesium. Daar kan je op kortere of langere termijn last van krijgen. Stoffen als magnesium, zink en vitamine B zijn belangrijk voor allerlei lichaamsfuncties en helpen daarbij ook om meer in je lijf aanwezig te zijn. Zo worden bij psychoses soms hoge doses vitamine B3 gegeven, om iemand weer bij de werkelijkheid te brengen.

Goed voor je voeding zorgen en wat aanvulling van vitaminen en mineralen kan schelen. In een Multi zit sowieso te weinig magnesium. Ook is het geen vrijbrief om wiet te blijven roken, omdat je je lichaam blijft ontregelen met dat spul.