Hi Suus, of iemand anders die kan helpen uiteraard
Ik heb dit laatst geplaatst en daar heb je op geantwoord: https://www.huisarts.nl/vragen-en-antwoord/is-dit-allemaal-echt-psychosomatisch/
Ik probeer om hier geen aandacht aan te geven, maar het gaat echt niet goed met mij. Ik voel me verloren en ik weet niet wat ik moet doen. Ik heb therapie aangevraagd, maar ik moet nog even op de wachtlijst. Twee andere artsen (kennissen) hebben gezegd dat ze zich ook niet veel zorgen zouden maken hierom. Hoe kan het dat ik letterlijk elke dag mijn linkerarm en linkerbeen minder krachtig voel de afgelopen 2 jaar. Ook dat ik tegelijkertijd die druk voel aan de rechterkant van mijn hoofd. Overal staat dat dat alarmerend is. Ik ben de laatste maanden ook geobsedeerd met praten en luisteren, omdat dit ook een symptoom kan zijn van een hersentumor. Ik hoor mezelf dus heel erg praten en ik moet goed het verhaal van een ander volgen omdat ik anders verzink in andere gedachten. Ik heb het gevoel soms dat ik iets onlogisch zeg, terwijl mensen om me heen zeggen dat ze dat helemaal niet merken. Ik heb zoveel dingen waarvan je overal ziet dat het alarmerend is en niemand lijkt zich zorgen te maken.
Ik ga trouwen in Juli met de vrouw van mijn leven en we krijgen in mei ons nieuwe huis opgeleverd en ik ben zo bang dat ik dat allemaal niet meer kan meemaken. De dagen doorkomen is op dit moment zo moeilijk. Ik ga zelfs terugdenken aan het feit dat ik al 5 jaar last heb van mijn darmen, een kuchje heb voor een aantal jaar, mijn leverwaardes tijdelijk verhoogd waren 2 jaar geleden.. Ik begin zelfs te denken dat dit allemaal waarschuwingen zijn geweest en ik dit allemaal aan stress en emoties heb gelinked. Ik ben zo bang dat ik al die tijd gewoon overal kanker heb ontwikkeld en ongeneeslijk ziek ben. Ik ben bang dat ik in mijn slaap een of andere aanval krijg en wakker word in het ziekenhuis met het nieuws van een hersentumor die ongeneeslijk is. Wat moet ik doen, psychosomatische dingen moeten toch af en toe verdwijnen? Het kan toch niet zo zijn dat zelfs al ik wakker word om even te plassen ik alles alsnog voel???
Hoi,
Heel goed dat je therapie hebt aangevraagd!
En het is zeker heel vervelend dat er overal zulke wachtlijsten zijn.
Maar je klachten passen echt bij chronische hyperventilatie en hypochondrie.
Daar past ook bij dat je er 24/7 mee bezig bent en dat is weer de reden waarom ze niet af en toe verdwijnen.
Wat je nu alvast zou kunnen doen,is een afspraak maken bij een fysiotherapeut die ervaring heeft met psychosomatische klachten. Daar ben je geen verwijzing voor nodig en zijn de toegangstijden vaak kort.
Die fysio kan alvast helpen om je ademhaling te reguleren en leren te controleren en leren om weer vertrouwen in je lichaam te krijgen.
Dat dus niet ieder pijntje of dingetje iets ernstigs is.
Dan heb je toch alvast wat ondersteuning zolang je op de wachtlijst staat voor verdere therapie.
Dankjewel Suus. Eenzijdige druk op het hoofd ook die altijd aanwezig is? Net als die zwakte aan 1 kant (de kant die bestuurd wordt door de rechter hersenhelft) die altijd al 2 jaar aanwezig is. Dit soort verhalen kom ik niet tegen, meestal is het dan toch anders.
Je bent al hypochonder en nou heb je dus ook nog een heleboel stress/spanningen. Je gaat trouwen en dat levert bij iedereen altijd spanningen op. En wat je vooral niet moet doen is googlen. Dat helpt namelijk helemaal niks maar veroorzaakt alleen maar meer stress angsten
Doe eens de testen op:
https://www.zorgprofessionaljohn.com/hyperventilatie-test/
https://www.zorgprofessionaljohn.com/angststoornistest/
en kijk eens op onderstaande link welke klachten er allemaal kunnen ontstaan door angst en hyperventileren
https://www.zorgprofessionaljohn.com/klachten-bij-hyperventilatie-en-angsten/
Ik denk dat ik een doorverwijzing moet gaan vragen voor de neuroloog denken jullie niet? Ik lijk maar geen rust te vinden hierin, dit heeft mijn leven overgenomen. Dan nog hopen dat het snel kan én dat de neuroloog een scan wilt geven. Voor hetzelfde geldt vindt hij ook niks geks.
Als je al een verwijzing krijgt,gaat de neuroloog geen scan aanvragen als daar geen aanleiding voor is.
En die is er niet, dat hebben meerdere artsen al gezegd.
Grote kans dus dat je huisarts je niet eens een verwijzing geeft of dat de neuroloog je op basis van het verhaal wat je huisarts meestuurt je niet gaat zien.
Als ze dat wel zouden doen bij iedereen die alleen ter geruststelling een verwijzing, scan of ander onderzoek vraagt, dan zouden zowel de zorgkosten als de wachtlijsten veel te veel stijgen.