Dag Allemaal,

Er zijn dus dingen waar ik al jaren mee worstel. Vader stierf in 2013 aan kanker, had zeer moeilijke jaren daarna waarin ik niet rouwde om zijn dood. Had ook een zeer manipulatieve vriendin van 2013 tot 2018. Ik heb ook OCS sinds ik een kind was.

Toen die relatie eindigde, kreeg ik een kuchje en darmproblemen. Ik zag dat mijn ontlasting dun en raar was. Ik ging voor beide problemen naar mijn huisarts, maar ze verzekerde me dat het niets zou zijn. Angsten begonnen erger te worden en ik kreeg paniekaanvallen. Jaren gingen voorbij en de symptomen gingen niet weg. Ben vaak naar mijn huisarts geweest om gerustgesteld te worden over mijn gezondheid..

Vorig jaar in april ben ik verhuisd naar een nieuwe plek met mijn nieuwe vriendin die vandaag mijn verloofde is! Rond die tijd voelde ik een heel harde, onbeweeglijke knobbel in mijn nek die me bang maakte. Ik begon me zorgen te maken over kanker en overtuigde mezelf ervan dat ik het had. Naar mijn huisarts geweest die me doorverwees voor een echo, maar niets raars. Het zou een extra rib kunnen zijn zeiden ze in het ziekenhuis. Hoe dan ook, die harde knobbel maakte me bang en ik kreeg op sinds dat moment een eenzijdige hoofdpijn. Het is meer een soort hoofddruk rond mijn rechterslaap die soms uitstraalt naar de nek. Het is er letterlijk altijd van wakker worden tot slapen gaan. Maakt me niet wakker. Ontwikkelde (in mijn verbeelding) eenzijdige zwakte aan de linkerkant van mijn lichaam. Ik voel in mijn linkerbeen en linkerarm al een jaar minder kracht (wordt niet erger), tintelingen en spiertrekkingen. De hoest die ik jarenlang had, verdween uit het niets, maar nu zit ik met deze eenzijdige hoofddruk die er nu al 14 maanden constant is. Ook sinds een paar maanden af en toe een rare geur. Gedurende enkele uren wordt mijn geur vervormd en dan uit het niets (meestal na het slapen) wordt het gereset. Bloed is perfect en heb wat neurotesten gedaan (reflexen, pupillen etc) en alles is in orde. De huisarts ziet geen noodzaak voor een MRI, want als het een hersentumor was, zou ze waarschijnlijk iets in de tests zien en zouden de symptomen in de loop van een jaar veel erger zijn geworden. Ook nog steeds met darmproblemen. Nooit een vaste ontlasting, altijd gasachtig en ontlasting stinkt. Ik dacht dat ik bloed in mijn ontlasting had, maar mijn huisarts zei dat het onverteerd voedsel was. Ook een constante druk in mijn linker onderbuik. Ik weet niet wat ik nu moet doen, dokter zegt dat het allemaal komt door de grote hoeveelheden stress die ik mijn lichaam opleg.

Is het echt mogelijk dat ik zo lang deze eenzijdige constante druk heb vanwege iets psychomatisch? Het werd in de loop van de tijd niet erger. Ook de stoelgang, zou dit echt zoveel jaren stress kunnen zijn? Doc zei ook dat darmkanker meestal bloedarmoede veroorzaakt, wat ik niet heb. Heb ook een aantal jaren sterke depersonalisatieproblemen die de afgelopen weken VEEL erger zijn geworden.. niemand merkt iets op.

Ik denk soms dat ik een paar jaar geleden darmkanker heb gekregen en vorig jaar is het uitgezaaid naar mijn hersenen en heb het daar ook sindsdien. Is dit realistisch of ben ik hierin niet nuchter? Is mijn zware derealisatie van een tumor of meer waarschijnlijk de angst en trauma's. Afgelopen weken voelt alles erg nep aan.

Ik zou denken.. als het zoiets ernstigs was, zou er nu wel iets gebeurd zijn, toch? De fantosmie, de druk op het hoofd (die soms heel mild wordt, bijna niet merkbaar), (waargenomen) zwakte en pulserende tintelingen in de linkerkant van het lichaam, zouden zich aanzienlijk hebben ontwikkeld als het echt iets was, toch? Deze derealisatie is vervelend.. wil me weer normaal voelen..

Hoop op inzichten

Hoi,

Het klinkt misschien een een beetje makkelijk en een beetje cliché, maar lees op dit forum eens wat topics door over angstklachten en hyperventilatieklachten.

Dan zul je waarschijnlijk in een heleboel verhalen van anderen herkenning vinden. Met name wat betreft de klachten aan de linkerkant van het lichaam. Dit is namelijk typerend bij (chronische) hyperventilatie. En met jou "voorgeschiedenis " is de kans bij jou heel erg groot dat je daar last van hebt.
Je kunt op dit forum de hyperventilatietest vinden, kijk maar eens wat daar voor score uit komt.

Psychosomatische klachten kunnen zo lang aanhouden totdat er iets mee gedaan gaat worden. Het lijkt erop dat je een angststoornis hebt ontwikkeld. De druk op je hoofd kan spanningshoofdpijn zijn
Doe eens de testen op:
https://www.psyq.nl/angststoornis/zelftest/angststoornis-test
https://www.dokter.nl/hyperventilatietest/

Bedankt voor jullie reacties. Kunnen al deze klachten daar echt door komen? Ik ben bang voor kanker of uitzaaiingen, maar een MRI vindt mijn huisarts onnodig omdat de symptomen bij iets ernstigs in een jaar tijd veel erger waren geworden denken jullie dat ook? Al die klachten zijn 24/7 aanwezig..

Hoe kan ik hier vanaf komen..?

Als je klachten angst en chronische hyperventilatie worden veroorzaakt,  dan kunnen en meest zullen ze idd 24/7 aanwezig zijn.

Om chronische hyperventilatie te doorbreken, moet je intensief met de oorzaak aan de gang. Een (psychosomatisch) fysiotherapeut kan je helpen om je ademhaling te reguleren en leren om weer te controleren en de spierspanning te verminderen. En daarnaast is het belangrijk om de oorzaak,  dus de angst, te behandelen, met hulp van bijvoorbeeld een psycholoog.

Bedankt  Suus,

En dat constante gevoel van onwerkelijkheid en ontvreemding van mijn lichaam. Kan dat ook komen door angst/hyperventilatie? Ik ben al in behandeling geweest, mijn angst moet ik leren te controleren alleen is het lastig. Blijf toch telkens denken aan een hersentumor.

Heb soms ook dat ik het ene woord denk en het andere zeg.. niet vaak hoor maar soms. En kan een zwakker gevoel links echt te maken hebben met hyperventileren? Dat wist ik niet.

Hoi, ik herken mezelf letterlijk volledig in de dingen die je vermeld. Ook die hoofdpijn of druk aan 1 kant. De hele dag bezig met de gedachte van een hersentumor. Ik ben zelf nu 18 jaar oud, 2 jaar geleden overleed mij neef plotseling. Sindsdien had ik een lange periode dat ik bang was om ziek te worden of kanker te krijgen. Zovaak voor een knobbeltje hier en daar naar de huisarts geweest. Maar nu 2 jaar later denk ik alleen maar na over het lichte afwezige gevoel. Snel afgeleid etc. Ik ben benieuwd of jij er al achter bent gekomen wat je hebt? Hoe gaat het verder nu? Dan weet ik of ik me zorgen moet maken of niet.