Vorige week vrijdag pakte ik een zwaar boek uit m'n tas en opeens werd het op de grens van m'n bovenste en middelste vingerkootje helemaal blauw, dik en pijnlijk. Na een tijdje nam de pijn wat af, maar was m'n vinger stijf en alles zakte naar beneden en was helemaal blauw.

Goed, gebeurt wel eens toch, een ader die springt?

Alleen vanavond draaide ik de pizzadoos om en opeens op precies dezelfde plek weer een zwelling. En nu dus weer een pijnlijke verdikking.

En dat vind ik toch wel een beetje vreemd... Nu zit ik nogal regelmatig bij de huisarts, dus om nu weer meteen te gaan is qua tijd ook best lastig. Maar ja, is het wel verstandig? Wat is eigenlijk de achtergrond van dergelijk springende adertjes? En aangezien het nu zo dik is, kan het ook een stolsel zijn?

En geen idee of het verband houdt, maar de laaste tijd ook spierpijn zonder echt gesport te hebben...

Maar goed, weet iemand iets meer over dit soort springende? aders in vingers?

Hoi,

Heb jij al onderzoek laten doen naar dit vervelende gedoe? Ik zit slecht in mijn tijd en zie op tegen doktersbezoek, maar ook ik herken exact de verschijnselen die jij omschrijft.Vandaag dus een hele pijnlijke ringvinger en echt pimpelpaars,terwijl ik echt niets zwaars tilde,maar zo opeens......
Fijn als je iets meer weet.

Ook mijn vingerkootje loopt regelmatig vol Vanmiddag nog, terwijl ik achter het stuur zat. en raar gevoel als het gebeurt. Het blijft een paar dagen blauw en hard en dan zakt het weer weg. ik zou ook wel willen weten hoe het komt....

Het zijn kleine bloedinkjes als gevolg van bloedvatschade. Dit komt regelmatig voor maar meestal worden deze bloedinkjes snel gestelpt door de bloedplaatjes en andere stollingsfactoren. Bij een tekort aan deze factoren of een defect in de stollingscascade is er aanleiding dit goed te laten onderzoeken door uw huisarts.

Het zou dus een overweging moeten zijn zijn deze bloedwaarden eens bij uw huisarts te laten onderzoeken.

dacht dat ik één van de weinige was met dit probleem. ik heb het zelfde. soms heb ik er in jaren geen last van, en dan in één keer springt er een ader in mijn vinger meestal de middelste vinger. links en nu tegenwoordig ook rechts.heel vervelend. slik ook medicijnen voor te hoge bloeddruk, vaatverwijders. had ook last van dooie witte vingers vooral met koud weer. zou dit er mee te maken hebben.

Ook ik herken dit. Heb er al jaren last van. Soms een hele poos niet en in ene is het er weer. Het gebeurt meestal als ik iets vast pak. In ene is er een scherpe pijnscheut in mijn vinger(meestal bij het middelste kootje) en jahoor...het wordt weer blauw en dik. Gisteren gebeurde het tijdens een kinderfeestje met pannenkoeken uit de oven pakken. Jaren geleden ben ik ermee naar de huisarts geweest.Hij beweerde dat veel mensen dit verschijnsel hebben. En dan ook met name diegene die lange en slanke vingers hebben. (wat bij mij wel klopt) Maar toch vind ik het eng blijven! Ik hoop dat de rest van mijn aders steviger zijn!

Met stijgende verbazing lees ik de reacties van mensen die hetzelfde gedoe met die vingers hebben!!! Ik heb dus exact hetzelfde en nu blijft het al 14 dagen aan een stuk regelmatig "knappen"... Ik vind het inmiddels echt niet grappig meer en heb enige schroom om er mee naar de dokter te gaan. Ik lees dat ik dus niet de enige ben maar helaas kan ik nog niet ontdekken wat het nu precies is en of het blijvende schade kan opleveren. Het blijft dit keer steeds terug komen en af en toen lijkt mijn vinger helemaal afgestorven; helemaal wit en koud en gevoelloos. Ik re-animeer mijn vinger dan eigenlijk en een bakje warm water helpt ook wel.Ik begin het soms een beetje eng te vinden, maar wanneer ik me voorneem naar de dokter te gaan , zakt het weer weg en bel dus niet. Heeft iemand ooit een goed advies / uitleg van een arts gekregen?

Dit wordt een paroxysmaal vinger hematoom genoemd.
Paroxysmaal staat voor 'met onbekende oorzaak' en een hematoom is een bloeduitstorting.

Een paroxysmaal vinger hematoom is een hevige bloeduitstorting in een vinger die zeldzaam voorkomt.
Het gebeurt vaak spontaan of na kleine verwondingen.
Vanwege het plotseling ontstaan van de hevige brandende pijn en de latere ontwikkeling van hematoom, schrikt de patiënt vaak.
De oorzaak is nog onbekend, maar lijkt te liggen in de combinatie van een mild trauma en een zwakkere wand van de bloedvaten in de hand.
Het behoeft in de regel geen behandeling en gaat vanzelf weer over.
Neem bij twijfel altijd contact op met uw huisarts.

ik ben dus ook niet de enige. heb erg lange dunne vingers en om de haverklap , als ik iets oppak of iets zwaars pak, knaper er altijd wel een adertje. de plek is dan pijnlijk en als je er hard op drukt ploept de zwelling (bolletje) soms spontaan weg. erg lastig en soms pijnlijk, zo te lezen dus niet iets ernstigs. succes ermee allemaal.

Goeiedag,
En hier nog iemand die dit vandaag voor de tweede keer in 2 weken heeft. Eerst aan mijn rechterpink en vandaag ineens aan de linkerduim. Bij mij is het steeds als ik een harde koperen deurklink pak om de keukendeur open te doen. Goed te zien dat het vrij onschuldig is en dat er meer mensen zijn die dit hebben. Ik schrok ook van de acute zwelling (pink leek bijna pingpongballetje. Heb er maar snel ijs op gedaan en ben blijven bewegen om het niet stijf te laten worden. Zal het in de gaten houden en inderdaad....vond het ook nog te klein om de huisartse te raadplegen maar zal binnenkort eens iemand vragen.

Groeten,
Belle

Erg vervelend. Die koperen deurknop lijkt mij toeval, maar als je echt denkt dat het ermee te maken heeft (bijvoorbeeld als het de volgende keer wéér bij iets van koper gebeurt), dan zou ik dat wel even aan de huisarts zeggen. Vreemd.

Ook ik heb hier nu en dan last van. Ik stop mijn vinger onder de koude kraan en "wrijf" het weg.Heb het ook al in binnenkant van mijn hand gehad. De ene keer komt er daarna een blauwe plek en soms ook niet.Erg pijnlijk is het wel!!

Ook ik heb hier last van. En heb een tip gekregen over dit probleem. het heet Blue Finger. Het artikel dat dit syndroom beschrijft vind je onder: http://www.jbjs.org.uk/cgi/reprint/64-B/4/458.pdf
succes

Dit artikel is uit 1982. Ik hoop dat de mendische kennis wel ontwikkels is sinds die tijd...?!