Hallo,

Ik heb bijna 6 weken geleden een scooterongeluk gehad. daarbij kwam mijn rechtervoet tegen een lantaarnpaal. Hoe die m raakte weet ik niet meer.

Ik ben toen gelijk met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht waar ze foto's hebben gemaakt. Na het bestuderen van mijn voet en de foto's kwamen ze tot de conculsie dat mijn enkelbanden gescheurd waren (kreeg ook de bekende ei bij mijn enkel) en mijn voet gekneusd.

Advies omhoog houden, rust en zodra de pijn minder wordt lopen.
Hij werd ook verpakt met een drukverband en 2 weken later werd er rubber verband omheen gedaan. Met bijna het zelfde advies. Alleen ik moet er op gaan lopen.

Alleen dat is nou het probleem. Nu bijna 6 weken later en met fysio kan ik er nog steeds niet op lopen. Ik hou het soepel door oefeningen te doen en te smeren. dat gaat redelijk goed, bijna weer soepel. Maar hij wordt snel dik/opgezwolle en geeft pijnlijke steken. Staan/lopen is een hel. Meeste pijn zit in het midden van de voet en aan de rechter zijkant. Ik voel ook duidelijk twee soorten pijn een van stroeve spieren en een andere stekende pijnlijke pijn.

In het ziekenhuis zeggen ze dat de enkel hersteld is en ik er gewoon op moet kunnen staan en lopen. Ze willen geen nieuwe foto's maken.

ik moet nu van het ziekenhuis 4x daags 1000mg paracetamol nemen en lopen..:S en 2x per week fysio krijgen.

Mijn fysio vindt dit advies apart want er is duidelijk nog iets aan de hand met mijn voet.. maar wat?

Kunnen jullie mij misschien helpen? Ik word helemaal gek van de pijn! En het getrek van mijn familie en artsen om te lopen terwijl dat echt niet wil/kan.. en ik stel me niet aan!

Adviezen, tips etc. meer dan welcom

Doe stroeve pijn is verklaarbaar door de langdurige passiviteit van het been. De spieren en de soeplesse van de gewrichten gaan snel achteruit en het duurt even voordat alles weer soepel beweegt.

Maar wat ik opvallend vind, is de scherpe stekende pijn. Dat zou wel degelijk toch een fractuur kunnen zijn en ik vind het vreemd dat er geen second opninie wordt geraadpleegd. Je zou al lang van je ergste klachten af moeten zijn, tenzij er dus meer aan de hand is dan er nu bekend is.

Let wel, ik ga uit van jouw verhaal, ik heb verder geen beeld van jouw voet en je geeft geen gegevens van een medisch lichamelijk onderzoek.

Bedankt voor je reactie.

Maar ik had nog een paar vraagjes, als er misschien wel een fractuur zou zijn, zou die dan niet op de foto naar voren gekomen zijn?

Ik vind ook dat het te lang duurt, volgens de arsten hoor ik allang te kunnen lopen. En ik voel ook duidelijk twee soorten pijnen, is dat gebruikelijk.

En dat hij nog steeds zo dik wordt is dat ook normaal?

En wat bedoel je met een medisch lichamelijk onderzoek?

Fracturen die in eerste instantie gemist zouden kunnen zijn, zijn op een directere indicatie mogelijk wel vast te stellen. Je kunt nu beter aanwijzen waar de stekende pijn zit.

In mijn ogen is er reden genoeg voor een tweede röntgenfoto.

Ik zou je vraag voorleggen aan de huisarts, of een argument vragen waarop je gerust kunt afwachten.

Thnx voor je advies/reactie,

Ik heb de huisarts gebeld en verteld over de pijn die ik nog heb en dat het misschien wel tijd is voor een tweede foto.

Maar die zei dat we eerst de paracetamol gaan afbouwen omdat die ook de pijn kan veroorzaken..? en kijken hoe dat gaat.
Blijft de pijn dan zullen er nieuwe stappen worden gezet.

Dus het is weer afwachten voor mij. Vind het heel vervelend worden. Dit duurt te lang!

(En hoorde via via dat als je te lang je voet niet beweegt/er op loopt dat hij dan afsterft??!! En zo ja, na hoe lang gebeurt dat, precies?)

De pijn die jij beschrijft kan niet door paracetamol komen, en dat je voet afsterft is onzin.

Hallo,

Ben blij dat hij niet kan afsterven.

Ik ben gister weer naar het ziekenhuis geweest en toen is er wel een foto van mijn voet gemaakt. Op de foto was er niks te zien.

Maar nu sta ik op de wachtlijst voor een MRI-scan. En moet ik langs de revalidatie-arst.

Wat is een revalidatie- arts? En wat denk je dat hij voor mijn voet kan doen?

Vind allemaal wel heel spannend worden...

Met een MRI scan kan de dokter nog beter zien wat er binnen in de voet en de enkel aan de hand is. Blijkbaar weet de dokter nu te weinig om een goede behandeling te bepalen en heeft hij meer informatie nodig.

Een revalidatie-arts helpt je bij het herstellen zodat de voet en de enkel weer goed zouden kunnen gaan functioneren na je ongeluk.

MRI
http://nl.wikipedia.org/wiki/Magnetic_Resonance_Imaging

Medisch beeldvormend onderzoek
http://nl.wikipedia.org/wiki/Medische_beeldvorming

De medische term revalidatie betekent herstel; letterlijk: terug valide worden, na een ongeval of medische ingreep. Het revalidatieproces kan behoorlijk ingewikkeld zijn, en zowel lichamelijke als psychische aspecten omvatten. Vandaar dat een gespecialiseerde revalidatiearts de multidisciplinaire behandeling coördineert en de juiste diciplines voorschrijft: fysiotherapie, ergotherapie, logopedie, psychotherapie, maatschappelijk werk, revalidatietechnicus, orthopedisch schoentechnicus, orthopedisch instrumentmaker, cognitief trainer, revalidatieverpleegkundige, bewegingsagagoog en pedagoog.

De revalidatie begint daarom met een uitgebreid onderzoek door de revalidatiearts naar de stoornis en de gevolgen voor het functioneren van de patiënt. Hiernaast wordt er gekeken naar de motivatie en leerbaarheid van de patiënt om te kijken of er overeenstemming is te vinden over het stellen van haalbare doelen. Aan de hand van die doelen wordt besloten of revalidatie toegevoegde waarde kan hebben voor de patiënt. Nadat de doelen zijn vastgesteld wordt gekeken hoe die doelen te behalen zijn. Het kan zijn dat de revalidatiearts er voor kiest om te verwijzen naar een enkele therapeut buiten zijn team; echter als de revalidatiearts van oordeel is dat er specialistische revalidatie nodig is, zal deze een of meerdere disciplines van zijn teamleden inschakelen. Gedurende het hele revalidatie zal de revalidatiearts de samenwerking van de verschillende disciplines aansturen en begeleiden.

Een revalidatiearts is de medisch specialist die mensen met beperkingen in het functioneren ten gevolge van een aandoening of ongeluk begeleidt. Door deze beperkingen wordt het normale dagelijkse leven bemoeilijkt. Het doel van de revalidatie is om mensen die afhankelijk zijn geworden door de beperkingen zelfstandiger te maken, zodat patiënten zich zoveel mogelijk zelf kunnen redden. Een belangrijk streven is dan ook naar zelfredzaamheid en zelfstandigheid. Hierbij zijn de beperkingen van een ziekte van het bewegingsapparaat het uitgangspunt en niet een specifieke aandoening. Hierdoor heeft de revalidatiearts een zeer breed werkveld en zijn er eigenlijk geen lichamelijke ziekten, die beperkingen opleveren, waarbij de revalidatiearts niet om hulp kan worden gevraagd. De revalidatiearts heeft dan ook verstand van neurologische, orthopedische en cognitieve stoornissen (naast kennis over de menselijke biomechanica en bewegingwetenschappelijke principes) en overziet als enige medisch specialist de samenhang van deze stoornissen, die zich door een of meerdere ziekten binnen een patiënt kunnen manifesteren en de gevolgen daarvan voor die patiënt. Hierdoor is de revalidatiearts vaak de medisch specialist, die om hulp wordt gevraagd als een andere medisch specialisten er niet meer uitkomen. Met andere woorden kan je zeggen dat het de specialist is waar andere medisch specialisten op hun beurt weer naar kunnen verwijzen. Tegenwoordig mogen ook huisartsen direct verwijzen naar de revalidatiearts.

Met specialistische revalidatiekennis kan een revalidatiearts helpen de impact van de aandoening op het leven te verkleinen en de patiënt of zijn sociale omgeving met de restbeperkingen te leren omgaan, om zo een betere kwaliteit van leven te bewerkstelligen. Een revalidatiearts kan werkzaam zijn in een revalidatieafdeling van een ziekenhuis of in een revalidatiecentrum. De revalidatiearts wordt bijgestaan door een revalidatieteam. Helaas is het maar een klein specialisme. Dit komt mede doordat de overheid en zorgverzekeraars de waarde van een goed ingestelde revalidatie weigeren in te zien. Als je ziet dat door revalidatie veel mensen weer zelfstandiger kunnen worden en dus geen langdurige dure hulp van buiten meer nodig hebben is het een maatschappelijk zeer kosteneffectief medisch specialisme. Het is dan ook zowel voor de patiënten als voor de maatschappij zeer betreurenswaardig, dat zowel de overheid als de zorgverzekeraars maar een zeer krap budget uit willen trekken om mensen met beperkingen de kans te geven om zelfstandiger te worden.

Het revalidatiecentrum is er voor kinderen, jongeren en volwassenen die als gevolg van een ziekte, ongeval of aandoening te maken hebben met beperkingen. Doel van de revalidatie is een zo zelfstandig mogelijk leven in de maatschappij.

Wauw! Wat een info allemaal! Wat fijn, heeft me wel geholpen, ben nu wat beter voorbereid.

Ik heb gister mijn afspraakbrief in de bus gehad. Ik krijg een MRI met contrastvloeistof.

Doet het inspuiten daarvan pijn? En wat voel je dan precies? En blijft het lang in je systeem zitten?

Nee, dat doet geen pijn, het voelt warm een als het door je lichaam stroomt, een beetje een gek gevoel maar dat is zo weer over. Fijn dat je meer duidelijkheid krijgt. Ik vind het telkens weer fijn om te lezen als mensen hun gezondheid serieus nemen en vragen om hulp en die dan ook krijgen.

Ben ook heel blij dat ik deze site heb ontdekt. Heeft me heel goed geholpen!

Ik had nog een vraagje... Ben benieuwd of iemand er een antwoord op heeft want het zit me erg dwars.

Ik kan pas over ong. 2 maanden pas terrecht voor mijn MRI met contrastvloeistof.
Ik kan niet eerder omdat er een lange lijst is omdat deze behandeling maar een keer in de zoveel tijd uitgevoerd wordt en de verzekering (agis) kan er niks aan doen omdat het vloeistofin mijn voet moet. Als het om mijn schouder ging kon ik wel eerder ergens anders terrecht.

Waarom wordt het niet regelmatig uitgevoerd net als een gewone mri? Wat ik heb begrepen duurt deze scan met alles erbij maar 45 min. max....

Baal er echt van.. Ik heb er al 2 maanden met pijn en frustatie/onzekerheid opzitten en moet nu nog 2 maanden gaan... :S Bah! Stom en dat in Nederland

Oh, dat is gewoon omdat het hele duren machines zijn die maar weinig ziekenhuizen nog hebben. Maar als het spoed nodig zou hebben dan was je vast eerder aan de beurt geweest. Dus een beetje geduld hebben kan geen kwaad.

Hallo,

2 weken geleden heb ik dan eindelijk mij MRI met contrast vloeistof gehad.
En diegene die zei dat het geen pijn deed, had duidelijk een andere ervaring dan ik gehad.

Damn! wat was dat pijnlijk! Zelfs het ongeluk deed in verhouding minder pijn. Ik heb het echt uitgeschreeuwd. Het warme gevoel heb ik niet gehad. Ik kreeg het gevoel dat iemand een oude ballon onder de huid van de onderbeen probeerde op te blazen terwijl er geen ruimte voor was.

Gelukkig deed de MRI zelf geen pijn. Wel een enge ruimte om een half uur te zitten.

Ik heb een week lang heel erg last van mijn voet gehad. Kon echt helemaal niks, en dat is echt irri, want ik kon al niet veel.

De klachten zijn nu weer hetzelfde als voor de MRI.(Ik kan er nog steeds niet op staan. Drie plekken onderaan de voet steken/ doen pijn bij druk/beweging) Inmiddels zijn er al bijna 15 weken voorbij gegaan.

En ik had een vraagje.
[b]Wat kan er aan de hand zijn? [/b]En wat voor behandelingen kan ik verwachten?
[i][u]Alle theorien zijn welkom. [/u][/i]

Ik moet dinsdag voor de uitslag naar het ziekenhuis en ik wil op het ergste voorbereid zijn.

Alvast bedankt!