ik ben 13 jaar en het afgelopen jaar heb ik me nogal druk gemaakt om eten. vorig jaar april was ik gaan afvallen door bijna niks meer te eten (dat wil zeggen nooit meer dan 500kcal per dag) veel te weinig dus voor een meisje in de groei maar ik vond mezelf echt te dik. na de zomervakantie heb ik het in oktober nog een keer gedaan tot december.
tot nu heb ik weer allemaal pogingen gedaan, terwijl ik het eigenlijk niet wil. ik wil best dunner worden ofzo en ik wil ook wel weinig eten en dat soort dingen, maar ik voelde me toch altijd veel gelukkiger in de periodes dat ik wel normaal at. iedere keer dat ik verdrietig ben of teleurgesteld wordt dan denk ik: waarom niet opnieuw proberen, dan ga ik maar dood, niemand geeft toch om mij. dan ben ik in die jaren tenminste nog gelukkig geweest. (denk ik dan ookal weet ik dat dat echt niet zo is) zo zitten me nog een heleboel dingen dwars.. is het misschien verstandig om met iemand te gaan praten ofzo?
Dat lijkt mij een heel goed plan, om met iemand te gaan praten. Ik herken heel veel in je verhaal, omdat ik zelf anorexia heb gehad. Nu zeg ik niet dat jij dat ook hebt hoor, maar ik weet wel dat jouw gedrag ertoe kan leiden. En ik weet ook, dat je door een eetstoornis héél erg ongelukkig wordt. In het begin denk je nog, dat dun zijn je gelukkig zal maken. Maar als je dan op een gegeven moment dun bent, merk je dat je je alleen maar ellendiger voelt, doordat je helemaal geen energie meer hebt om leuke dingen te gaan doen.
Je bent nog hartstikke jong, en ik vind het heel erg knap dat je zelf al inziet dat je fout bezig ben en misschien wel hulp nodig hebt. Hoe eerder je het aanpakt, hoe beter. Op deze leeftijd moet je lekker genieten van je leven, en niet tobben!
Heb je een fijne huisarts? Want als je wilt praten, kun je het beste eerst naar hem of haar toegaan.
Succes ermee hoor!
Ja, het is heel verstandig om met iemand te gaan praten want nu ben je er op tijd bij. Vel;en wachten tot de nood aan deman is en het water aan de lippen staat. Je gezonde verstand zegt het zelf: zoek hulp!
Dit kan direct een psycholoog zijn of maatschappelijk werkster, maar ook de buurvrouw, de moeder van een goede vriendin, een leraar of wat dan ook. Want nu ben je alleen...