Ik heb een ingewikkelde vraag. Ik ga eerst de situatie omschrijven en daarna pas de vraag stellen.
Mijn vriendin heeft last van kort wegvallen. Ze denkt dat ze last heeft van diabetes. Ik twijfel daar zelf echter aan. Ze valt bijna elke avond weg. Maar ik heb het gevoel dat ze het speelt om aandacht te krijgen. Ik wil haar echter daar niet van beschuldigen als ik daar geen bewijs voor heb.
Wat er gebeurt is het volgende:
Voor we naar bed gaan zegt ze al dat ze denkt dat ze weg gaat vallen. We liggen een tijdje en op het moment dat ik haar niet zo veel aandacht meer geef gaat ze overdreven ademen en met haar ogen rollen. Vervolgens valt ze weg.
Ik heb hierop al de volgende dingen geprobeerd:
Uiteindelijk was de uitkomst vaak ongeveer hetzelfde. Ze valt later gewoon in slaap en dan is er niks aan de hand. Overdag doen deze zaken zich eigenlijk nooit voor (alleen als ze geen aandacht van me krijgt). Ook bij hoge inspanning is er niks aan de hand.
Ik weet gewoon niet zo goed wat ik er van moet denken.
Als ze denk last te hebben van diabetes, moet ze naar de dokter gaan.
Je hebt het over "haar niet zo veel aandacht meer geven" . Wat bedoel je daar precies mee? Wat doe jij in de tijd dat je haar minder aandacht geeft?
Hey,
Als ik je vraag lees en je verhaal, voelt het niet echt ingewikkeld. Dan lijkt het idd alsof je vriendin jou aandacht wil trekken op een beetje vreemde manier.
Ze zou eens haar bloedsuiker kunnen laten meten. Als dan blijkt dat ze geen diabeet is, kun je er eens met haar over praten waarom ze het op deze manier doet. Want het is toch een beetje een bijzondere manier om iemands aandacht te vragen. Misschien zit haar iets anders dwars of vind ze dat ze niet genoeg aandacht of attentie krijgt.
Als mijn vriend dit zou doen, zou ik in eerste instantie aandringen dat hij naar de huisarts zou gaan. En vervolgens proberen er een gesprek met hem over te hebben.....
Groetjes Suzan
Ik heb er al op aangedrongen om het te laten checken. Ze zegt dan dat ze niet wil om aan het label diabetes vast te zitten. Maar eigenlijk denk ik dat ze bang is dat er uit komt dat het geen diabetes is. En dat uit komt dat ze eigenlijk geen kwalen heeft.
Ook als ze weg valt en trilt, trilt ze altijd op zo'n manier dat ze me aanstoot zodat ik wel moet reageren.
Dan moet je misschien maar eens niet reageren de volgende keer en dan eens kijken wat ze dan doet.
Ik ben het gesprek aan gegaan en ik merk dat er een groot stuk vertrouwen beschadigd is. Ik heb geen idee of dit te herstellen is. Overigens gaf ze wel aan dat het een stuk aandacht vragen is.
Goed dat jullie in elk geval hebben gepraat! Bedoel je het vertrouwen tussen jou en je vriendin? Of heeft ze moeite met mensen vertrouwen van uit een eerdere relatie? ( dat heb ik zelf gehad, vandaar de vraag )
Ik weet niet hoe jullie er tegen over staan om samen een keer met een hulpverlener daar over te praten, afhankelijk hoe diep het vertrouwensprobleem zit? Soms kan het helpen als een derde persoon net even de juiste richting aangeeft om weer bij elkaar te komen. En samen naar een therapeut gaan om te praten is minder beladen dan dat één van beide "in therapie" moet om aan bepaalde angsten of onzekerheden te werken.
Vanuit mijn eigen huidige relatie weet ik inmiddels dat blijven praten heel erg belangrijk is. Want anders ga je elkaar buiten sluiten waardoor de afstand nog groter wordt. Probeer haar daar ook van te overtuigen. Alleen al het feit dat jij hier advies vraagt, geeft aan dat je voor haar wilt gaan. Zij twijfelt blijkbaar toch aan jou gevoelens voor haar, door op die manier aandacht te zoeken, ze wil jou zorg voor haar bevestigd zien. Probeer haar uit te leggen dat dat niet nodig is, dat het juist averechts werkt. Dat je evenveel om haar geeft als je met andere dingen bezig bent dan wanneer jullie samen wat doen.
Vind het lastig uit te leggen,maar ik hoop dat je snapt hoe ik het bedoel..... Blijven communiceren is in elk geval het belangrijkste!