hallo,
ik ben door de pil heen zwanger geworden.Ik heb al drie kinderen.Mijn vriend ziet het niet zitten en zei gelijk dat ik het moet laten weg halen.Ik ben altijd tegen abortus geweest maar vier kinderen is wel erg druk .Ik weet niet of ik dat ga redden.Ik was vandaag naar een abortus kliniek geweest voor de abortuspil maar ze wilden hem niet geven omdat ze vonden dat ik niet achter mijn beslissing stond nu moet ik tot volgende week donderdag wachten.het is zo moeilijk het voelt alsof ik mijn kindje ga vermoorden.Ik wil mijn andere kinderen ook niet te kort doen (ik heb 3 kinderen in 4 jaar tijd jongste is 8 mnd) ik weet nu al niet hoe ik het soms moet doen.Ik durf het niet tegen mijn moeder te zeggen want zei is ook tegen abortus.Ik weet dat ik het me nooit zal vergeven .
Wat moet ik doen???

Lieve Ster, wat sta jij voor een moeilijke keuze. Ikzelf ben niet tegen abortus, maar ook niet voor. En 3 kinderen in zo'n korte tijd valt ook niet mee en dan een 4e erbij. Tjeezus wat moeilijk voor je. Ikzelf denk dat ik het kindje zou laten komen en daarna absoluut laten steriliseren. Ook dit kindje ga jij groot krijgen en enorm van houden. Een abortus heeft een enorme impact op je verdere leven en je zult je altijd af blijven vragen, hoe zal het eruit hebben gezien, welk karakter zal het hebben enz enz. Maar lieve schat laat je never never nooit overhalen tot wel of niet. Ga je gevoel te lijf en neem nooit een besluit waar je niet achter staat. Respecteer jezelf, want alleen jij kan dit beslissen hoe lullig dit ook is. Laat je ook vooral niet onder druk zetten door anderen (je vriend of in het andere geval je moeder),want ik begrijp dat je vriend voor is en je moeder tegen. Luister alleen naar jezelf. En ook je vriend vragen om respect en acceptatie. Een kindje staat dichter bij je dan je vriend ook al is het ook zijn kindje. Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe !!!!
Liefs PUCK

Waarom laat je het niet adopteren?
Ik word hier verdrietig van,zijn zelf al heel lang bezig voor een 2e...

Lieve Claire ik moet hier gewoon even op reageren. Ik begrijp dat je hier onwijs verdrietig van wordt, maar ik denk dat als het op welke wijze niet haalbaar is een 4e kindje op de wereld te zetten, dat wij dan die keus moeten respecteren. En een bevalling is ook niet niks.
Misschien is het goed om te melden, dat ik zelf vanaf mijn 30e (toen leerde ik mijn man kennen) tot mijn 39e er alles aan heb gedaan om kindjes te krijgen, maar helaas. Ik hoop voor je, dat je heel blij kan zijn met 1 kind en begrijp heel goed je kinderwens voor een tweede. Wanhoop niet, maar je hebt altijd nog 100% meer dan geen kindje. Geniet van dit kindje en wie weet is het voor je weggelegd om een tweede te mogen krijgen. Ik begrijp je heel goed hoor, soms is het zo voor je gevoel oneerlijk.
Liefs Puck

Hallo Puck,

Ik ben 34 dus er is nog hoop.
Waarom neem je niet contact op met het VBOK?
wellicht kunnen zij je verder helpen.
Ik wens je in elk geval veel wijsheid toe met beslissen en wil je zeker niet veroordelen.

Oeps,de laatste paar regels waren natuurlijk voor ster bedoeld...

lieve Ster, wat je ook besluit, je zult je altijd afvragen of je het wel goed hebt gedaan.
ik ben ook niet voor abortus, vind het verschrikkelijk! (ben gisteren oma geworden van een schattige kleinzoon, dus ik ben nu heel erg met een babietje bezig)
Maar wat ook vreselijk is is een gezin met 4 kinderen waar de moeder het niet aankan en de vader gaat zeggen" Ik zei het toch, jij wilde het toch"!
3 kleine kinderen opvoeden is al zwaar, 4 nog zwaarder, of jij dat aan kan, weet alleen jij! Want liever een harmonisch gezin van 3 dan een gezin van 4 waar ze alle 4 tekort gaan komen door ruzies en stress.
Als jij denkt dat je het aankan, dan moet je het doen, het komt inderdaad wel groot, al weet ik niet hoeveel stress, problemen en geldzorgen het jullie misschien geeft. Maar misschien ook: liefde en geluk.
. Dit is weer een bewijs hoe belangrijk sterilisatie is als je gezin compleet is, want deze keuze is vreselijk!
Mijn advies: praat nog eens met vriend en praat toch ook met je moeder, je hebt haar steun, in wat je ook besluit, hard nodig!
Wens je kracht, sterkte en wijsheid, wat je ook besluit: sta er achter!
Hou je ons op de hoogte?
Brenda

Hallo, bedankt voor de reacties.
Ik moet ook nog even zeggen dat ik drie maanden geleden 2 en een halve maand opgenomen ben geweest voor een postnatale depressie.Het gaat met ups en downs. Mijn vriend wil het kindje echt niet hij zegt dat hij er niet voor wil zorgen .Ik ben 24 en was naar de ha geweest na mijn laatste bevalling voor een sterelisatie maar hij vond mij er te jong voor.En vond dat ik tijdens mijn depressie niet z n keuze moest maken.Maar ja ik vind het nu zo moeilijk zit helemaal in de knoop met mezelf ik weet niet of ik met een abortus kan leven mijn vriend wil er niets meer over horen.Maar ik weet ook dat ik op het moment niet moet denken om er vier te hebben krijg nu nauwelijs de dag om. het liefst zou ik van de wereld verdwijnen ik wil geen moordenaar zijn.

dat is dan weer lekker van die huisarts! 3 kinderen en geen sterilisatie willen! lekker handig, nu zit jij met het probleem, een vreselijk dilemma.
waarom ga je niet met de huisarts praten?
heb je al met je moeder gesproken? Je vriend blijft dus negatief,moeilijk hoor, je kan het toch niet alleen?
sterkte, Brenda

Hoi,
Nee ik heb niet met mijn moeder gesproken dat kan ik echt niet we staan ook niet zo dicht bij elkaar.
Ik was vanmorgen weer bij de ha voor sterilisatie maar hij vond nog steeds dat ik er te jong voor was,en dat ik nu in deze situatie niet z n keuze moest maken (want wie weet loopt de relatie stuk en wil je wel nog een kindje) ik zei dat ik het echt wou .Ik kan niet een kindje laten weg halen om over een tijdje weer een kinder wens te hebben.Nu moet ik volgende week terug voor een gesprek.Mijn vriend spreekt niet meer met mij hij zegt als ik het kindje toch houd hij er met de andere kinderen vandoor gaat.ik zit echt helemaal vast ik weet het niet meer

van zoon man kan je maar beter af zijn.
wat een ei zeg!!!
hij moet op dit moment aan jou denken en je steunen in wat je ook beslist/heb besloten.
neem aan dat de keuze gemaakt is,
laat even weten wat je heb besloten en hoe nu verder.
nogmaals al je partner van je houd steund hij je.
het kindje is er niet ingewaaid van zelf dus heeft hij wel de luste maar wil niet de lasten!
is het wel een goede vader voor je andere drie kinderen of zou hij ze ook weg willen halen als ze even vervelend zijn??
sterkte

Daar komt mijn verhaal (in het kort).

2 weken geleden zijn we erachter gekomen dat we zwanger zijn. Echter onze situatie laat t niet toe het kindje te laten komen. Het is een ongeplande zwangerschap en mijn gezondheid laat het momenteel niet toe de zwangerschap uit te dragen. Dat maakt het allemaal ook zo moeilijk en tegenstrijdig. Volgende week dinsdag gaat t gebeuren, t liefst wilde ik het al acher de rug hebben maar helaas heb je nog de 'wettelijke' bedenktijd wat op zich natuurlijk niet verkeerd is. Ik kijk er wel erg tegenop. Mijn partner gaat mee en is een goede steun, ook voor hem is het erg moeilijk maar ik denk dat we hierdoor alleen maar sterker worden. We hopen over een jaar een nieuwe poging te wagen en dan ook echt blij te kunnen zijn wanneer de 2 streepjes zichtbaar zullen worden en we niet in shock raken.

Ik ben 34 jaar en al sinds mijn 16e aan de pil....helaas dus na al die jaren een heel sterk zaadje door die barriere heen gebroken...