hoi ik zal me eerst even voorstellen
ik ben daisy ik ben 24 jaar oud en getrouwd
met een geweldige man vier jaar geleden hebben
wij besloten om te proberen zwanger te worden
naar een jaar was het nog niet gelukt toen
hebben we besloten om naar de huisarts te gaan
die heeft ons door gestuurd naar het ziekenhuis
eenmaal in het zieken huis krijg je de ene naar
de andere onderzoek alles was goed alleen mijn
menstruatie was een beetje onregelmatig
uiteindelijk heb ik ook nog een baarmoeder foto
gehad en dan wordt je voor een half jaar naar
huis gestuurd naar die tijd was ik nog niet zwanger
wij weer terug naar het ziekenhuis en toen wouden
ze het met clomid gaan proberen dat heb ik dus 7 a 8 maanden gedaan zonder resultaat toen stelde de arts voor om met iui te gaan beginnen dat zagen wij wel zitten ik had er al veel over gelezen op internet en dat waren opzich wel positieve verhalen
dus wij vol goede moed begonnen maar het was elke
keer weer een teleur stelling als ik dan ongesteld werd na zes behandelingen hebben wij toen een gesprek gehad en ze stelde voor om er nog drie te doen dat zag ik eigenlijk niet meere zitten ik
heb toen voorgesteld om er nog twee te doen en dan ivf daar gingen ze mee akkoord die laatste twee iui behandeligen zijn ook niet gelukt jammer
maar ja we hadden zoiets van we gaan met ivf beginnen daar mee moet het wel lukken heel naief natuurlijk de dag was daargekomen we konden starten
elke dag spuiten puregon en decapetyl dat ging heel goed op sd 6 mocht ik voor een echo komen
er zaten er heel veel maar ze waren nog niet groot
genoeg dus op sd 9 terug en toen zaten er 20 s,avonds de pregnyl gehad en twee dagen later de punctie de dag van de punctie eigenlijk vond ik het helemaal niet spannend totdat ik er echt was
het ging beginnen het is me heel erg tegen gevallen
maar je hebt het er voor over later kregen we te horen dat ze er 23 hadden gevonden dat was gewelig
we hadden al te horen gekregen wanneer de terug plaatsing zou zijn en wanneer we mochten testen
maar een dag voor de terug plaatsing ging de telefoon er was er niet een bevrucht het was of ze me keel dicht knepen toen ik dat hoorde hoe kan dat nou we hadden er 23 en niet een bevrucht
heel je wereld stort in kunnen we dan nooit kinderen krijgen denk je maar toen zeiden ze dat we met icsi verder konden gaan de reden waarom het niet geukt is weten we nog niet krijgen we pas over
een paar weken te horen maar waar ik dan zo mee
zit is dat mensen het lef hebben om te zeuren
over het geslacht overal waar je kijkt op forums
zijn er van die mensen dan denk ik waar maak je je
eigen druk om ze zouden is moeten voelen hoe het is als het niet lukt die pijn en teleurstelling elke keer maar weer
hoi hoi
Wat een teleurstellingen voor jullie zeg!!!
Ik kan je heel goed begrijpen al zijn wij nog niet begonnen met dergelijke behandelingen zoals clomid en ivf end.
Wel zijn wij onderzocht en alles was oke zeiden ze.
Moeten nu wegblijven tot volgend jaar april en dan gaan we bespreken hoe nu verder.
ik hoop dat je de moed er nog in houd al zal dat helemaal niet meevallen!ik(wij)verliezen de moed ook.Wij zijn al 3 jaar bezig maar ook nog steeds geen resultaat.
inderdaad snap je soms niet hoe mensen kunnen reageren op bepaalde dingen zoals ik wil een ??
ik zeg altijd het is niet gewoon dat je maar kan zeggen ik NEEM zoveel kinderen toch?
zo werkt het bij ons dus toch niet.Ik denk dat mensen die dat zeggen nog niet veel hebben meegemaakt op dit gebied anders praat je denk ik niet zo.
he meid veel sterkte en hou de moed erin!!
hoi mieke
bedankt voor je reactie het voelt
goed als iemand je begrijpt
het is soms heel erg moeilijk
maar als we dalijk met de nieuwe
behandeling gaan beginnen komt
het hopelijk allemaal goed
je moet zelf ook de moed erin
houden ik hoop voor jullie
dat je in april niet terug hoeft
dat het gewoon op de natuurlijke
manier lukt
hey wat er voor jullie
ik kan begrijpen dat je zo denkt
soms denkt ik ook van hoe komt het dat bij de één op nog geen twee maand zwanger geraken en dat het bij mij ook zolang duurd
en dan zeggen ja ik wil een .....
dat ze eens gewoon denken dat het maar gezond is
wat maakt het toch uit wat geslacht het slacht is
en als het dan niet het juiste geslacht is dan zijn ze zo teleurgesteld ga je dan je kindje minder graag zien dan nee denk het niet
voor de mensen die nog maar een maandje of twee bezig zijn voor kinderen ik vindt dat je eens moet nadenken dat het niet altijd zo gaat hoe jij het wilt zie maar de mensen die al zo veel jaren bezig zijn en nog niks dat vindt ik pas erg die hebben zo een kinderwens en het lukt gewoon niet
DENK DAAR MAAR EENS AAN ZENNE
EN MIEKE EN DAISY
ik wens jullie veel succes en te hopen lukt het voor jullie he nooit de moet opgeven he
xxxxx
Ja, dat lijkt me ook een lastige situatie, en ik kan mij voorstellen dat je je ook alleen voelt staan in je probleem. Je zou het kunnen proberen met vriendinnen te bespreken, want ik denk dat niet zozeer het uitblijven van de zwangerschap het grote probleem is, maar meer het eenzame en machteloze gevoel waar je mee zit.
Als je die gevoelens gaat delen, met je verhaal of met tranen, of op een andere manier, dan kan dat heel erg opluchten en kun je je gevoelens hopelijk beter verwerken.
Zo zie je maar eens trouwens, dat je geen kinderen neemt, maar kinderen krijgt, als het je gegeven is.
Ik vind het dapper dat je volhoud, maar ik zou je ook toewensen de tijd en de aandacht te nemen om de teleurstellingen te verwerken voordat jullie verder gaan met een nieuwe behandeling.
En hoop doet leven, dat is echt geen dooddoener, heel veel sterkte, moed en kracht gewenst.
Ik heb jullie verhalen een beetje gelezen en ik ben heel erg verbaasd dat je tot volgend jaar APRIL naar huis bent gestuurd! Belachelijk! Mijn verhaal ligt (gelukkig) wat anders; Ik ben zelf in de medische molen beland omdat ik nagenoeg geen spontane eisprongen heb (1 of 2x per jaar). In eerste insantie wilde de gynaecoloog me ook naar huis sturen voor 6 maanden toen bleek uit alle onderzoeken dat 'alles in principe in orde was'. Ik ben uiteindelijk een week later teruggegaan en heb erop gestaan om medicijnen mee te krijgen, in dit geval Clomid.
Ik vind dat de gynaecoloog niet zou mogen beslissen of je nog zoveel maanden moet wachten. Het is jouw wens, jouw lijf, jouw leven.
Gelukkig heb ik nu een andere gynaecoloog en hoef ik niet meer te wachten. Ik zou lekker op je strepen gaan staan. Als je langer dan een jaar bezig bent, dan mag dat hoor!
Succes en sterkte allemaal!
Lees ook:
Zwangerschapstest beinvloed door Pregnyl en Chlomid?
http://www.dokter.nl/forum/Zwanger-worden/16242-zwangerschapstest-beinvloed-door-Pregnyl-en-Chlomid.html
Wie heeft ervaring met PUREGON, wat zijn jou ervaringen?
http://www.dokter.nl/forum/Zwanger-worden/4467-wie-heeft-ervaring-met-PUREGON-wat-zijn-jou-ervaringen.html
Pregnyl en overtijd
http://www.dokter.nl/forum/Zwanger-worden/15401-Pregnyl-en-overtijd.html