Hallo allemaal,

Al maanden ben ik heel erg moe en heb ik last van mijn nek en rug. De huisarts was er snel uit: overspannen. Ik werk nu al 4 maanden nog maar 2 dagen en heb allerlei therapieën gehad, maar ik ben nog steeds doodmoe. Bovendien kwam ik er drie maanden geleden achter dat ik verhoging had (38,5) en sindsdien meet ik iedere dag een temperatuur zo tussen de 38,0 en 38,5. De huisarts zegt dit geen koorts is, maar verhoging en dat ie daar niets mee kan. In m'n bloed zijn geen ontstekingssignalen gevonden, dus de huisarts zegt dat ie gewoon niet weet waar ie het zoeken moet. Heeft iemand enig idee??? Het kan toch niet zo zijn dat ik hier maar mee door moet lopen?? Denk zelf dat ook mijn vermoeidheid hier mee te maken heeft en helemaal niet met stress....

Alvast bedankt!
Suzel

zeker niet mee doorlopen! gewoon terug naar huisarts en een verwijzing vragen voor een ziekenhuis.
laat ze het maar even goed uitzoeken!
Sterkte Brenda

Hai Suzel, ik denk dat je donders goed weet wat er aan de hand is. je lichaam draait overuren en je blijft doorgaan. Dit is geen probleem voor de huisarts maar voor jezelf. Je interne organisatie is niet goed geregeld. Neem meer tijd voor jezelf om goed uit te rusten en bij jezelf te rade te gaan wat zoveel energie absorbeert bij jou.

Bloedonderzoek wijst niets bijzonders aan. Ga zelf aan de slag met je gezondheid, en als je over een aantal weken, na rigoreuze wijzigingen in je prive en werkleven, nog steeds dezelfde klachten hebt, ga dan erug naar de huisarts voor aanvullend onderzoek.

Het lijkt dus psychisch als ik je verhaal lees, maar ik kan dus niet uitsluiten dat Lyme of een andere stille intrigant je lastig valt.
Maar op het eerste oog lijk je zelf de oorzaak van je klachten, je zit jezelf letterlijk in de weg, en het wordt je allemaal te warm!

Hallo, ik las dit verhaal van Linde en ik denk ook dat de oorzaak bij haarzelf ligt. Waarom probeer je het niet, je weet nooit, en het kan geen kwaad eens goed naar jezelf te kijken.

Tsja, dat heb ik zelf natuurlijk ook wel gedacht. Het is bekend dat je van stress last kunt krijgen van vermoeidheid, hoofdpijn, buikpijn en allerlei andere dingen. Maar...geen koorts! Dat zegt de huisarts ook. Volgens hem kan de koorts niet door stress komen. Bovendien ben ik al maanden behandeld door een psycholoog, haptotherapeut, fysiotherapeut en mental coach (een heel pakket verzorgd door mijn werkgever) en ben ik door hen mentaal gezond verklaard. Ik wacht het nog een weekje af, maar als ik volgende week nog steeds koorts heb, dan ga ik weer terug naar de dokter....

Ik vind dat tegenstrijdig in je verhaal. Enerzijds word je gezond verklaard en anderzijds heb je nog steeds koorts.
Zijn de temperatuurmetingen wel objectief gedaan?

Hoi Suze,

ik ben benieuwd hoe het nu met je gaat!
Ik las je verhaal en herkende me er heel erg in.
Ik kwam er begin december achter dat ik verhoging had en sindsdien meet ik bijna dagelijks en is het altijd tussen de 37.5 en 38.0. Nu dus al zo'n 5 maanden.
Daarbij ben ik verschrikkelijk moe. Ook hoofdpijn en nekpijn zijn bekend, daarvoor ben ik nu bij manueel therapeut en gaat het stukken beter.
Bloedonderzoek e.d. wijzen niets uit.
Inmiddels ben ik 6 weken thuis van mijn werk, voorheen werkte ik nog fulltime.
Dit heeft tot nu toe nog weinig succes. De arboarts vindt het echter welletjes geweest en ik moet weer aan het werk. Zowel hij als mijn werkgever denken dat het psychisch is, spanning op het werk. Ik geloof daar echter niet zo in, vanwege de verhoging. Maar wordt inmiddels wel verschrikkelijk onzeker door alle mensen die je in het psychische hokje willen stoppen omdat er niet snel genoeg iets wordt gevonden.
Nu een doorverwijzing gekregen voor het havenziekenhuis in r'dam. Zij zijn gespecialiseerd in tropenziektes. Ben namelijk in sept/okt in thailand geweest en ben nog niet gerust op dat dit niets is.
Ben jij toevallig ook in buitenland geweest?

Groeten Alette

herkenbaar, mijn nicht is ook in Thailand geweest en had onverklaarbare koorts die maar aan bleef houden, uiteindelijk had ze een infectie aan de lever.
Altijd laten uitzoeken dus, je niet weg laten sturen.
Sterkte Brenda

Goh, nooit meer aan gedacht dat ik hier een bericht geplaatst had. Het gaat dan ook erg goed met me de laatste tijd. Ik ben uiteindelijk toch door de huisarts doorverwezen naar een internist. Die heeft me echt binnenstebuiten gekeerd en alles onderzocht. Uiteindelijk bleek bij een gastroscopie (maagonderzoek) dat mijn slokdarm flink ontstoken was en mijn maag ook behoorlijk geïrriteerd. Ik heb daar medicijnen voor gekregen en daarna ging het hard vooruit! Binnen 3 maanden werkte ik weer fulltime! De internist denkt dat de ontstekingen er maanden gezeten hebben, wat mijn vermoeidheid grotendeels verklaard. Daarnaast heb ik mezelf ongetwijfeld ook uitgeput door er erg mee bezig te zijn... Voor mijn rug- en nekklachten heb ik een tijd bij een manueel therapeut gelopen. Dat bleek een kwestie van verkeerde houding te zijn (ik werk zittend, achter een pc). Gaat nu ook een stuk beter! Kortom, ik ben blij dat ik toch voet bij stuk heb gehouden bij de huisarts!

Thanks voor jullie belangstelling! Alette: ik hoop dat er bij jou ook uiteindelijk iets uit komt. Het is toch een stuk makkelijker als het beestje een naam heeft!

Erg fijn voor je dat al je onderzoeken iets hebben opgeleverd. Je hebt er per slot van rekening serieus veel tijd aan besteed.
Meestal lees je hier wel de vragen maar hoe het afloopt, blijft vaak ongewis.
Ik blijf erbij dat als je voor jezelf opkomt en serieus werk maakt van je klachten (zonder te gaan lopen zeuren!, heel even mag natuurlijk wel...), dat dat de kans op herstel aanzienlijk vergroot.
De meeste klachten genezen zichzelf, maar wat is 'zelf' in deze context? Dat ben jij!

Gefeliciteerd, goed om te lezen!

Bedankt voor jullie reacties!
Nog wel even 2 vragen die bij mij naar boven kwamen: Brenda, had die leverinfectie uiteindelijk ook te maken met thailand?
En Suze: voelde jij ook ergens iets waardoor je uiteindelijk bij je slokdarm uitkwam?
Ik voel namelijk verder niets bijzonders, ben ook al een keer bij internist geweest. Heb toen geen maagonderzoek gehad, maar wel allerlei bloedonderzoeken, foto's, hartfilm e.d.
Ik vraag me nu dus af wat ik verder nog kan doen/vragen. Sowieso eerst maar eens naar het havenziekenhuis maar verder ben ik al onderzocht...

groetjes

Ik las je eerste verhaal nog even en zag nu ook nog dat er in eerste instantie geen onsteking was te zien in je bloed, terwijl het er dus wel zat?

pff wat een gedoe allemaal, vind het zo lastig om als 'leek' tegen artsen te zeggen dat ze nog maar is beter moeten kijken...

Nou dames,

Heb jullie verhaal gelezen en herken mij hier zo erg in.
Loop nu al bijna 3 maanden met koorts en krijg elke keer te horen van nee er zijn geen ontstekingen of iets dergelijks.
Gisteren toch maar weer bij de huisarts aangeklopt en verteld dat het aanhoudt en dat ik nu een blaasontsteking heb. Ben nu door verwezen naar het ziekenhuis om mijn urine te laten onderzoeken. Want daaruit bleek dat er toch iets niet goed is.....
Ben zo angstig maar hoop echt dat er nu iets uit gaat blijken want wordt er zelf nog vermoeiender van.

Groetjes

@ALette: Ik had al langer ook steeds wat last van buikpijn. Ook dat was volgens de huisarts stress. De internist liet aan mij de keus of ik een maag- en darmonderzoek wilde laten doen. Zijn namelijk vervelende onderzoeken. Toch gedaan en toen werd dus die onstoken slokdarm gevonden. Uit het bloedonderzoek kwamen geen tekenen van onsteking, maar het zat er toch echt, heb de beelden van m'n slokdarm zelf gezien. Buikpijn/opgeblazen gevoel/brand maagzuur was weg nadat ik medicijnen kreeg. Die buikpijn was echter niet zo ernstig dat ik daar zelf de focus op gelegd had. Pas nu ik er geen last meer van heb, weet ik hoeveel last ik er eigenlijk van had...
@Warda: Het is goed dat je nu toch verder onderzocht wordt! Probeer jezelf alleen niet te angstig te maken. Achteraf denk ik dat ik mezelf enorm opgefokt heb toen er steeds niets uit de onderzoeken kwam en daar wel degelijk stress van heb gekregen. Daar zijn de klachten ook alleen maar erger van geworden. Dus een advies: ga van het positieve uit, als er niets gevonden wordt, zal het in ieder geval niets ernstigs zijn! Ik heb ook op een gegeven moment die knop om gezet en toen ging het al een stukje beter!

Toen ik een keer vermoeidheid aangaf bij de huisarts moest ik gelijk bloed prikken en werd mn bloed gecontroleerd op alle ziektes waar vermoeidheid in voorkomt. BV pfeiffer daar komt o.a. ook verhogingen en gezwollen klieren in voor. Of een te trage schildklier veroorzaakt ook vermoeidheid. Zo zijn er meerdere ziekten die vermoeidheid veroorzaken. Zou dus vragen of je bloed gecontroleerd mag worden op alle ziekten die vermoeidheid kan veroorzaken.