Beste mensen,
Allereerst mijn excuus voor de enorm lange post, maar kon het niet in minder woorden samen vatten.

Ik zit sinds enkele jaren met vreemde klachten. Eerst zal ik uitleggen wie ik ben, hoe het begon en wat de klachten zijn, daarna de stappen die ik al ondernomen heb.

Inmiddels ben ik 26 jaar, afgestudeerd en sinds 10 jaar ondernemer. Ik ben samen met m’n 1 jaar jongere zusje opgegroeid in een rustige omgeving, waarbij ik sinds m’n 4e jaar m’n vader moest missen, die op m’n 12e overleed. Ben iemand die slecht stil kan zitten, en met z’n gedachten altijd wel ergens mee bezig is. Ook ben ik zeer perfectionistisch en geordend ingesteld, hoef nooit op te ruimen want maak geen troep en werk volgens briefjes met “todo’s”. Heb een leuk vriendengroepje, leuke collega’s en uitdagende opdrachten. De relatie met mijn vriendin die 5 jaar geleden begon werd door mij na ruim een jaar verbroken, en sinds die tijd hebben we een “knipperlicht” relatie.
Ik ben vrij mager en bang aangelegd, werd vroeger op school dan ook regelmatig gepest. Ook met gym was ik geen held, waardoor ik remedial teaching kreeg. Hiervoor ben ik vroeger door m’n moeder naar Judo gestuurd, en moest ik op aanraden van een kinder psycholoog regelmatig zelfstandig naar een winkel. Aan het einde van m’n middelbare school tijd (VWO) verdween dit en was ik niet meer bang voor de buitenwereld.

De klachten begonnen een jaar of 4 geleden; ik moest me haasten om de trein te halen richting m’n vriendin die aan de andere kant van het land woonde. Tijdens de treinreis werd ik ineens duizelig, draaierig en begon alles te tintelen. Het voelde alsof ik een hartaanval zou gaan krijgen. In paniek dus m’n vriendin gebeld, die me met de auto op kwam halen, waarna we direct doorgingen naar het ziekenhuis, waar vastgesteld werd dat het hyperventilatie was. Dat was eigenlijk het begin van de klachten. Daarna bij de huisarts geweest om dit te bespreken, die me doorstuurde naar een ademhalings therapie. De klachten werden echter erger. Ik werd vaker duizelig, voelde een continue spanning en kon slechter leren/onthouden. Ook werd ik steeds meer gespannen wakker en kreeg ik minder zin om op te staan. Hierop stuurde de huisarts me door naar een psycholoog, waarbij ik me sterk afvroeg wat ik daar te zoeken had. Toen kwam ik in contact met Pieter van Mind Tuning, waar ik enkele sessies gevolgd heb. Zijn diagnose was dat ik last zou hebben van fixatie disparatie; de ogen zouden iets te ver uit elkaar kijken. Dit werd aangetoond door een gespecialiseerde opticien die door Pieter aanbevolen werd. Hierop volgde een prisma bril met wat oefeningen. De klachten namen echter alleen maar toe. Regelmatig voelde ik tintelingen net onder m’n haar en druk op m’n slapen; het voelde niet goed. Ik kon bijna niets meer onthouden, zelfs niet de naam van iemand die zich 10 seconden geleden voorstelde. Het meest irriteerde de continue spanning in m’n lichaam, en de daarbij aanwezige hyperventilatie.
Wederom naar de huisarts die me doorstuurde naar een oogarts en orthoptist in het ziekenhuis; beide konden niets vinden. Ook een neuroloog kon niets vinden.
Op dit moment bezoek ik wekelijks een acupuncturist, iets wat een hele overwinning was omdat ik ontzettend bang ben voor medische zaken als spuitjes. Er was 1 dag dat ik me wat beter voelde en echt ontspannend wakker werd, maar verder geen resultaat.

Op dit moment sta ik een beetje op een punt dat ik niet meer weet hoe ’t nu verder moet. De actuele klachten zijn:
- Word iedere morgen bijzonder moe wakker, na ongeveer 5 minuten begin ik weer een enorm gespannen gevoel te krijgen.
- Ben bijzonder gevoelig voor zaken als licht en geluid. Als ik alleen in de auto zit op een zonnige dag met harde muziek is geen probleem. Maar als er mensen op de achterbank met elkaar discussiëren word ik erg duizelig / licht in het hoofd. In gesprekken met bijvoorbeeld klanten heb ik er ook veel last van; het lijkt erop dat er dan meer op me af komt en iets dat niet aan kan. Als ik namelijk met een vriend thuis op de bank zit gaat het prima, maar zet ik dan m’n (grote) lcd-tv aan kan ik slecht tegen dat felle licht, en zorgt dat weer voor een gespannen gevoel, zelfs soms zo erg dat ik aan het einde van een film buiten adem ben.
- Als ik sta, bijvoorbeeld in een rij of in en staand gesprek met een klant/vriend, maar ook gewoon thuis heb ik een drukkend/duizelig gevoel in m’n hoofd, houd ik m’n adem veelal in en ben ik continu (onbewust) m’n houding aan het corrigeren, als er mensen/zaken ineens bewegen raak ik behoorlijk gedesoriënteerd. Het liefst houd ik me dan ook ergens aan vast, dan gaat het ietsje beter. Tijdens het lopen heb ik hier ook last van.
- Ook zittend ben ik nagenoeg de gehele dag duizelig, daarom ondersteun ik vaak m’n hoofd, dan gaat het beter.
- Als ik compleet afgeleid ben, en zoals ik er nu over nadenk, geen “tijd” heb om na te denken verminderen de klachten.
- Als ik m’n handen aan de zijkant van m’n hoofd houd, zodat ik het zicht naar links en naar rechts verminder, nemen de duizeligheidsklachten enorm af.
- Heb al jaren veel last van winderigheid en ontlasting die net geen diarree is.
- Suizende oren.
- Bang om te vallen.
- Denk veel na over hoe mensen over me zullen denken en wat ze van me zullen vinden.
- Kan geen film meer kijken, enerzijds omdat ik de personages niet uit elkaar kan houden en anderzijds omdat de hoeveelheid licht niet ontspannend werkt.
- Regelmatig wazig zien.
- Kan slecht tegen TL verlichting. Gesprekken bij klanten in TL verlichting vermoeien enorm, hierdoor kan ik me slecht concentreren.
- Soms druk op het hoofd/tintelend gevoel bovenop het hoofd, net iets achter het midden.
- Vrijwel continue hyperventilatie.
- Slecht in slaap kunnen vallen.
- Spontane duizelingen, met een flinke schrikreactie als gevolg.

Dat zijn ongeveer de actuele klachten, in ieder geval de meest vervelende. Algeheel voel ik me dus bijzonder onprettig, voornamelijk in een omgeving met veel licht en veel mensen. In een omgeving met veel rust voel ik me wat beter, maar niet 100%. Mij in een druk gemeentehuis in een rij laten wachten is niet iets waar ik van te voren tegenop zie, het is meer een continu aanwezig gespannen gevoel wat in de rij dan wat verergert.

Ondanks dat ik vaak vermoeide ogen heb en de spanning afneemt bij het verminderen van licht/zicht, begin ik de laatste tijd toch te denken dat de klachten een psychische oorzaak kunnen hebben. Hoe denken jullie hierover? Ik heb echter niet zoveel zin om nu weer een half jaar te gaan spenderen in in mijn ogen “gezellige” gesprekken met een psycholoog die dan na een paar maanden vertelt dat ze het probleem gevonden heeft, “het komt doordat je vroeger…….”. Liever heb ik een oplossing zegmaar.

Geachte, ik heb uw verhaal gelezen.

U heeft last van verscheidene angstklachten en vertoont symptomen van dwang. Hiervoor zou ik een verwijzing naar een psychiater vragen. Deze kan u met medicatie en een therapeutisch traject hulp bieden.

Op basis van het door u verstrekte verhaal kan ik zeggen dat fixatie disparatie onzin is. Ik zou dit sterk ter discussie willen stellen.

Een bril is mijns inziens geen oplossing voor uw problemen.

Op te maken uit uw samenhangend verhaal, schat ik dat uw klachten goed te behandelen zijn, en dat u de de hulp die u vraagt en nodig heeft, zult krijgen, en geholpen zal worden. Ik denk dat u meer dan voldoende verantwoordelijkheid en autonomie heeft om aan de problemen te gaan werken met huklp van een psychiater.

Tip: http://www.lievegoedzorggroep.nl/

Hallo Gast,

Alsof ik precies mijn eigen verhaal lees. Ik heb wel eens geprobeerd om mijn klachten op te schrijven op dit forum maar dan komt er geen eind aan. En het is ook zo vaag allemaal dat ik altijd op een heel onsamenhangend verhaal uitkom waar waarschijnlijk niemand een touw aan vast kan knopen. Ik ben er ook al verschillende keren mee naar de huisarts en bedrijfsarts geweest maar er komt niks uit. De bedrijfsarts zei dat ik wat minder aan de computer en tv moest gaan zitten. Terwijl ik daar al zo min mogelijk gebruik van maak.
Ik ben zelf zeker geen voorstander van psychiaters en dat soort volk want die lullen alleen maar een heel eind weg en uiteindelijk vinden ze wel weer iets uit je jeugd. Dat vind ik allemaal de grootste onzin; die lui praten je alleen maar een (groter) probleem aan.
Dus ja dan ga je zelf maar op zoek. Toen kwam ik op de informatie over chronische hyperventilatie. Het schijnt iets extremer maar ook vager te zijn dan gewone hyperventilatie. De klachten die daar bij komen kijken komen heel erg overeen met de mijne. Op zich kan het ook kloppen want als ik me echt concentreer op een goede ademhaling dan wordt het minder. Ik weet immers van mezelf dat ik een hele foute ademhaling heb en ik weet ook hoe het wel moet maar dat is erg moeilijk om vol te houden. Ook ben ik een enorme piekeraar. En dan niet negatief of zo maar ik kan over de gekste dingen nadenken, ook gewoon leuke dingen. Maar piekeren heeft ook invloed op je ademhaling. Ook heb ik heel vaak een gespannen houding waarbij ik gewoon regelmatig tegen mezelf moet zeggen te ontspannen. Dat heb je zo niet in de gaten maar als je er op let dan kun je je schouders laten zakken, je beenspieren loslaten e.d. dat je denkt van jeetje hoe kan het toch dat ik alles zomaar aanspan. Tevens is mijn conditie ook zeker niet geweldig dus een combinatie daarvan is denk ik de oorzaak.

Maar het is ontzettend vervelend want het gaat je hele doen en laten beheersen. Het heeft bij mij ook steeds meer invloed op mijn relatie en de omgang met anderen. Ik probeer dat wel te beheersen en dat lukt ook aardig maar soms gaat dat dan te geforceerd waardoor het op die momenten averechts werkt.
Al met al heel lastig dus.

Ik ben benieuwd of je iets hier wijzer van wordt en lees graag van je of je wat herkent.

Groeten,
Paul

Beste gast,

lijkt ook net of ik mijn eigen verhaal lees, ik zelf heb dan ook last van pijn op mn borst en oksel, snel buiten adem en last van mijn spieren.

Leeftijd: 29 jaar

Groeten

hallo allen,

allemaal zeer herkenbaar. Hebben jullie al oplossingen kunnen vinden?

hallo allemaal,

Ik heb hier ook erg last van het lijkt veel op chronische hyperventilatie! ik Gebruik nu passiflore complex van dr. vogel! Je wordt hier een stuk rustiger van! Verder ga ik naar en magnetiseur en die neemt de spanning weg! En dan moet het overgaan! Dit helpt echt bij mij. Heb eerder behandelingen gehad voor de duizeligheid en daar heb ik geen last meer van. Nu begint de hyverventilatie! Maar heb dinsdag een behandeling gehad en ik moet zeggen ik voel me een stukkie beter! Ik heb weer zin in dingen! Misschien ook een aanradervoor jullie!

groetjes

Voor de hyperventilatie kan ik haptonomie/haptotherapie aanraden!

Ja hoor, daar ben ik het helemaal mee eens. Hyperventilatie kan erg goed ondersteund worden door paramedische specialismen zoals haptonomie.

Haptonomie helpt je om beter te voelen en meer bewust te zijn van je lichamelijke reacties.

De oorzaak wordt zo veel duidelijker en dan kun je dus gerichter zelf aan een oplossing werken.

Goeie tip, en heel veel succes.

Ik heb zelf ook CHV en dankzij de hyperventherapie van deze site voel ik me al 75% beter nu na vier maanden oefenen. Good Luck

Zoo jeetje zeg, ik heb ook de zelfde klachten. Ik heb dit al sinds 1 jaar. In 1998 begon bij mij de klachten als paniekaanvallen, maar was niet duizelig ofzo. Sinds 1 jaar heb ik duiziligheid erbij. Als ik van koffie en cola afblijf heb ik er minder last van. Soms heb ik het gevoel dat ik verlamd ofzo wordt, dit heb vaak na drinken van veel koffie en stres.

Eerste hulp bij hyperventilatie
http://www.1ehulp.nu/Eerste_Hulp_Tips/Hyperventilatie

ik heb het ook echt erg..blij dat ik dit nu lees en niet e enige ben in ieder geval.
Ik heb er wel is vaker last van gehad en toen was het weer weg. Tot nu dan weer.Elke keer als ik wil gaan slapen of ik val net in slaap begin ik helemaal te tollen. en denk dat ik soms gewoon flauw val. Naar de dokter gaan heb ik gedaan en die denkt dat het aan de drukke tijd was die ik achter de rug heb. Maar daar heb ik nu totaal geen last meer van. maar van die draaierigheid wel zeker. elke keer ga ik dan maar weer even recht opzitten en dan is het weer even weg en probeer weer te slapen en dan schrik ik soms gewoon wakker omdat ik weet zo tol.. tot zn 3 a 4 x en dan pas kan ik slapen. Ik hoop echt dat er een simpele verklaring voor is want. je gaat je wel zorgen maken. veel sterkte iedereen

Meer berichten over Chronische diarree:
http://www.dokter.nl/search_gcse/?q=FORID%3A11&cx=partner-pub-8575168267605921%3Aeak94u-kmbq&ie=UTF-8&q=chronische+diarree&sa=Zoeken#1290

dit had ik ook ik heb heel veel over hyperventilatie geleerd ik kan heel goed mensen geholpen.

Iedereen die last heeft van Chronische Hyperventilatie kan me mailen. Zeer waarschijnlijk kan ik je helpen er van af te komen. Ben zelf een ex-chronische en accute hyperventilatiepatient (10 jaar lang) maar door speciale technieken ben ik gelukkig al meer dan 5 jaar 100% klachtevrij. Ik wens iedereen dit toe omdat ik weet hoe verschrikkelijk een leven met hyperventilatie is. Nu het syndroom bij mij tot het verleden behoort, waardeer ik het leven als nooit tevoren, kan ik overal weer 200% van genieten. Daarom help ik graag een ieder om van dit onderschatte en zeer vervelde syndroom af te komen.

groet,
Martijn