Ik ben bevallen 3 jan 2009. Een zoontje mijn grootste probleem is uitval van mijn haren, mijn hele voorhoofd is bijna kaal en wat triest maakt dat ik geen nieuwe haren ziet. Wat kan ik doen?
Help me!

dit gebeurt weleens na een bevalling, daar kun je niet zoveel aan doen verder.
hoewel... slik je eigenlijk wel vitaminen? Dit wil nog weleens helpen, dus morgen even halen!
Het komt wel weer goed.
succes, Brenda

Hoi,

Het zou een gebrek aan vitamine kunnen zijn maar het kan ook met je hormonen te maken hebben.

Als je echt kale plekken vertoont zou ik toch even bellen met je huisarts. Een beetje haaruitval kan geen kwaad.

Ik kreeg zelf tijdens mijn zwangerschap een dik bos met haar, maar toen ik bevallen was, viel het allemaal weer uit 🙁

groetjes claudia

Telogeen haarverlies komt vaker voor als gevolg van de bevalling.

Een, voor veel mensen, bekend verschijnsel is een onverwachte overmatige haaruitval. Er is dan mogelijk sprake van tijdelijk haarverlies of effluvium. De haaruitval vindt dan plaats over de hele hoofdhuid en niet, zoals bij alopecia areata, pleksgewijs. Men spreekt dan van alopecia diffusa.

Alopecia diffusa (diffuse kaalheid) kan het gevolg zijn van een ernstige ziekte die met hoge koorts of het contact met hoge doses van middelen zoals thallium (rattengif), vitamine A en retinoïden (van vitamine A afgeleide middelen dat gebruikt wordt bij de behandeling van leukemie). Ook kunnen nogal wat geneesmiddelen tegen kanker kaalheid veroorzaken. Kaalheid kan ook het gevolg zijn van onvoldoende werking van de schildklier of hypofyse of zelfs van zwangerschap. De haaruitval kan drie of vier maanden na de ziekte of andere aandoening doorgaan. De haaruitval is gewoonlijk tijdelijk en het haar groeit weer aan.

Lees meer op de website van de patientenvereniging voor Alopecia Areata:

http://www.aapv.nl/oorzaken_diffusa.html

Hoi,
Ik heb ook last gehad van haaruitval na mijn bevalling.
Dit is echt iets hormonaal hoor.
En het kan lang duren ook.
Bij mij heeft dit toch wel een jaar geduurd denk ik.
Maar als ik je kan geruststellen, het groeit terug!
Je zal enkel wat geduld moeten hebben.
Je moet eens vragen aan je kapper of zij vind dat het terug groeit of niet. Zelf zie je dat niet altijd zo goed.
En als het binnen enkele maanden echt niet terugkomt, zou ik eens naar een dokter gaan.

ik ben drie maanden geleden bevallen van een prachtige zoon. Sinds enkele weken heb ik echter een verschrikkelijke haaruitval. Ik had al geen dik haar maar nu al helemaal niet meer. Het valt echt met bossen uit en al ik door mijn haren wrijf trek ik er zlefs hele plukken uit. Je kunt gewoon al op mijn hoofdhuid kijken. Ik ben erg bang dat ik dadelijk geen haar meer over houd. Aan de haren die ik verlies zitten ook allemaal witte puntjes. Zijn dit de wortels die er ook gewoon mee uitvallen?
Ik maak me erg druk. Heeft iemand dit ook (gehad) en wat kan ik eraan doen?
Alvast bedankt!!

Haren groeien niet continu, zoals wel het geval is bij vingernagels, maar iedere haarfollikel doorloopt een drietal fasen: de anagene, de katagene en de telogene fase/de haarfollikels doorlopen deze fasen niet synchroon.

In de groeifase of anagene fase wordt het haar, dat bestaat uit de medulla, cortex en cuticula, gevormd door continue mitosen van de diep in de follikel gelegen matrixcellen. Zo groeien haren ongeveer 0,35 mm per dag gedurende drie tot zes jaar. Bij jong volwassenen is ongeveer 80% van de haren in de anagene fase.

De overgangsfase of katagene fase duurt slechts enkele dagen. In deze fase stopt de mitoseactiviteit. De haarwortel welke normaal in de subcutis zit, schuift naar de dermis tot in het niveau van de talgklieren. Er resteert een verzameling ongedifferentieerde cellen in de subcutis waaruit later weer een nieuwe haar ontstaat.

In de rustfase of telogene fase is er geen groei-activiteit. Dit deel van de cyclus duurt gemiddeld 3 maanden. Aan het einde van de telogene fase valt de haar uit of belandt in de kam.

Het verloop van de haarcyclus is voor iedere haarfollikel en voor iedere lokalisatie genetisch bepaald en verschillend. De haren bevinden zich allen in een andere moment van de haarcyclus en gaan een voor een over in een andere fase. Wanneer echter onder invloed van bepaalde factoren veel haren op hetzelfde moment overgaan in de katagene en telogene fase, zal ook het uitvallen van deze haren min of meer op hetzelfde moment plaatsvinden. De haren kunnen nog ongeveer 3 maanden in de haarfol- likel blijven en worden dan vervangen. In dit geval is sprake van een telogeen effluvium.

Wanneer een vrij acute inhibitie van de normale haargroei optreedt, zoals wel gezien wordt tijdens chemotherapie, worden de haarwortels dystrofisch. Het aantal follikels in de telogene fase is dan normaal, echter de haarwortels in de anagene fase zijn voor een groot deel misvormd. Ze breken dan af op hun zwakste punt en vallen enkele uren tot dagen later uit. Men spreekt in dit geval van een anageen effluvium. Een telogeen effluvium verloopt daarentegen veelal subklinisch of zonder merkbare vermindering van de implantatiedichtheid van het haar.

Op hogere leeftijd gaat een deel van de haarfollikels in regressie en produceert eerst alleen nog maar zeer fijn en kort vellushaar. Later verdwijnt de haarfollikel. Zowel bij vrouwen maar met name bij mannen wordt dit gezien. Deze vorm van alopecia is genetisch bepaald, staat onder invloed van het mannelijke geslachtshormoon en wordt alopecia androgenetica genoemd.

Ook bij vrouwen wordt een androgenetische alopecia gezien waarbij de beharing centraal op het hoofd duidelijk dunner is. Een meer diffuse distributie komt soms voor.

Wanneer een telogeen effluvium optreedt bij deze mensen, komt dit androgenetisch patroon eerder aan het licht. Na enige tijd namelijk zullen de follikels van de telogeen uitgevallen haren weer een nieuwe haar gaan produceren. De haarfollikels die gevoeliger zijn voor androgenen, zullen echter geen terminale haargroei meer geven. Bij een zuiver telogeen effluvium zullen de haren binnen 6 maanden weer allen terug zijn, tenzij er repeterende factoren optreden die de haargroei negatief be?nvloeden. Totale kaalheid van de hoofdhuid wordt bij telogeen effluvium normaal niet gezien.

Indien sprake is van een zuiver telogeen effluvium bestaat de haaruitval uit teloJgene haren en spelen lichamelijke en mentale stressfactoren vaak een rol. Koorts, infectieziekten, een bevalling, operaties, bloedverlies, strenge di?ten en emotionele stress kunnen een verhoogde overgang in de telogene fase veroorzaken.
Een zuiver anageen effluvium ziet men a.g.v. expositie aan stoffen die de haargroei ernstige schade toebrengen. Er is een zeer uitgebreide haaruitval van anagene haren. Vaak zijn er ook dystrofische haarwortels. De ernst van de haaruitval is gerelateerd aan de mate van expositie aan deze stoffen. De meest voorkomende oorzaak is het gebruik van cytostatica. Ook gebruik van colchinine geeft een anageen effluvium. Intoxicaties met thallium, gebruikt als pesticide, arsenicum en zware metalen zoals kwik en lood, kinnen eveneens een anageen effluvium geven.
Bij androgenetische alopecia wordt een verminderde implantatiedichtheid gezien op de typische locaties voor het mannelijk kaalheidspatroon; dit is genetisch bepaald. Deze vorm van alopecia komt ook voor bij vrouwen. De haardos wordt bij hen meestal dunner in het frontopari?tale gebied, maar met behoud van de frontale haargrens zodat het vaak wordt aangezien voor een diffuse alopecia.

Alopecia areata kan zich soms presenteren met een snel progressieve diffuse haaruitval. Totale alopecia en zelfs universele alopecia komt voor.
Bij een aantal genetische stoornissen, deels met een metabole achtergrond (homocyste?nurie) deels op grond van ectodermale ontwikkelingsstoornissen (ectodermale dysplasie), wordt diffuse alopecia qezien. Dikwijls worden we echter geconfronteerd met vormen van diffuus haarverlies die zich niet eenvoudig laten vertalen. Soms omdat er diverse noxen in het spel zijn, vaak is er echter ook sprake van een diffuse vermindering van het haarkleed zonder dat de pati?nt klaagt over haaruitval. Dit doet zich o.a. voor bij een ijzerdefici?ntie (ook zonder anemie) en bij diverse interne en chronische aandoeningen. Daarnaast zijn er een aantal ziektebeelden die gepaard gaan met diffuus haarverlies zonder dat het onderliggend mechanisme is opgehelderd.
Interne ziekten en ernstige chronische ziekten zoals leverziekten en systeem- ziekten waaronder LE en het syndroom van Sjogren. Bij nierinsuffici?ntie wordt diffuse alopecia gezien, na hemodialyse treedt geen verbetering op. Haarverlies kan ook een symptoom zijn van een onderliggende maligniteit.

Veel geneesmiddelen: alle anti-coagulantie (heparine, coumarines), thyreostatica, betablokkers, ACE-remmers, terfenadine, diclofenac, allopurinol, anti-epileptica (trimethadion, valpro?nezuur), vitamine A-derivaten, cholesterol verlagende middelen, anti-parkinson medicatie (Ievodopa), immunosuppressiva, anti-malariamiddelen, lithium, amitryptiline, antibiotica, ibuprofen, ascal (mogelijk het gevolg van ijzer- tekort door occult bloedverlies), androgenen en soms bij orale anti-conceptiva.
Endocriene stoornissen en hormonale veranderingen zoals verlaagde hypofy- sefunctie, hypothyreoidie en hypopara-thyreo?die. Bij diabetespati?nten komt diffuus haarverlies voor indien er sprake is van een slechte regulering. Een aantal jonge vrouwen met haarverlies heeft een verlaagd SHBG.
Insuffici?nte voeding met eiwittekort, insuffici?nte calorie intake en zink- of ijzertekort geeft alopecia diffusa. Essenti?le vetzuurdefici?ntie wordt bij langdurige parenterale voeding gezien. Bij ernstige diarree treedt secundair een eiwittekort op.
Diffuse alopecia zonder onderliggend lijden wordt bij een aantal vrouwen gezien, met name post menopauzaal, ook zonder dat sprake is van een stoornis in het androgeen metabolisme. Soms wordt een seizoensgebonden haaruitval gezien. Ook direct trauma van de haren kan een beeld van alopecia diffusa geven. De haren breken af door externe beschadigingen zoals frequent verven, f?hnen, herhaalde tractie (paardestaart) e.d., maar ook bij een habituele tic (trichotillo-manie).

Zowel een uitvoerige anamnese als inspectie zijn noodzakelijk om informatie te krijgen over de aard en mogelijke oorzaken van de haaruitval waarmee de pati?nt komt. Informeren naar organische en psychische stressfactoren die aan de haaruitval vooraf gingen, cyclus anomalie?n, medicamentgebruik, onderliggende ziekten, beroep, e.d. kan richting geven aan een mogelijke oorzaak. Bij klinisch onderzoek wordt de hoofd- huid ge?nspecteerd op aanwezigheid van atrofie, erytheem, schilfering, haarfollikels, haren en hun implantatiedichtheid. De trekvastheid van de haren kan op een eenvoudige maar subjectieve wijze worden bepaald. Ook de haarwortel wordt bekeken. Huid en nagels moeten ge?nspecteerd worden, soms is de groei van de nagels gestoord en zijn er ichtyosiforme veranderingen aan de huid.

Bij laboratoriumonderzoek in de eerste plaats een bloedbeeld, bezinking, ijzer, ferritine, TSH, zink, TPHA en bij vrouwen evt. een hormonale status. Op indicatie: ANA, leverfuncties, nierfuncties, albumine, screening op een mogelijk onderliggende maligniteit en evt. bepaling arsenicum en thallium in de 24-uurs urine. Bij twijfel kan een haarwortelstatus worden gemaakt of een hoofdhuidbiopt worden genomen.

Indien sprake is van telogeen effluvium en onderliggend lijden wordt gevonden zal dit, zo mogelijk, weggenomen of behandeld moeten worden. Defici?nties dienen gesuppleerd te worden. Goede respons wordt wel gezien na een ijzerkuur, ook bij een normaal serum-ijzer. Bij het vermoeden dat een medicament de oorzaak is, zou men kunnen overwegen dit te wijzigen of zo mogelijk te staken. Haaruitval a.g.v. cytostatica is reversibel.

Experimenten met tijdelijk occluderen van de bloed doorstroming van de hoofdhuid, tijdens en vlak na chemotherapie, geeft wisselend resultaat. Anti-androgene behandeling (Diane 35 met of zonder cyproteronacetaat) heeft alleen zin indien er sprake is van alopecia androgenetica.

Telogeen effluvium en alopecia diffusa, veelvoorkomende klachten, kunnen aanleiding geven tot grote ongerustheid bij de pati?nt. Dikwijls is er uitsluitend sprake van subjectief toegenomen haaruitval en kan de pati?nt gerustgesteld worden. Bij objectieve aanwijzingen voor daadwerkelijke alopecia dient een anamnese en laboratoriumonderzoek naar behoren te worden verricht, om een onderliggende oorzaak uit te sluiten. Soms ligt de oorzaak voor de hand, maar vaak is het onderzoek een tijdrovende aangelegenheid en spelen meerdere factoren een rol.

Maak je geen zorgen, komt veel vaker voor na de bevalling. Komt goed!

Mijn God wat een LANGE tekst!!!!!!!!!!! als het zo lang is dan lezen de mensen het niet...probeer het zo beknopt mogelijk te houden..zoals de persoon hier boven mij..dat leest prettiger dan zo'n lange tekst...het is niet rot bedoeld hoor maar dat wilde ik je alleen even vertellen..

groetjes van s..

het is vooral aan de voorkant dat het zo uitvalt. Bij mijn bakkebaarden zeg maar en bovenop mijn hoofd. Mijn scheiding wordt steeds breder.

Haaruitval is normaal na de bevalling, komt door de hormonen.
Maar zoveel en zo plaatselijk?
Ik zou er toch even mee naar de huisarts gaan.

Na de geboorte van onze dochter, inmiddels 23 jaar geleden viel mijn haar ook uit.
Wanneer ik nu naar foto´s kijk waren hele dunne plekken te zien.
Mijn haar heeft zich na verloop van tijd weer herstelt. Maar nu ik in de overgang ben
treed er op nieuw kaalheid op.
Ik ben bij een dermatoloog geweest, die zegt dat er niets aan te doen is.
Het proces verloopt bijzonder snel. Ik ben in een 5 maanden heel wat haren verloren.
Misschien is er iemand met zo´n gelijk soort haar probleem.

Ik heb last van haaruitval 3 mdn na mijn bevaling van mijn eerste kind , hik hoef alleen mijn hand door m'n haren te doen of er komt een hele bos uit.Ik maak me zorgen hierover ,omdat ik dit nog nooit eerder heb gehad.
Wat kan ik hieraan doen?

Even bespreken met je huisarts, kans bestaat dat je schildklier van slag is door de hormonen en veranderingen tijdens zwangerschap en bevalling, dit kan de oorzaak zijn van haaruitval.

Zowieso heb je wat haaruitval na de zwangerschap terwijl je tijdens de zwangerschap juist een mooie bos haar krijgt, alle veranderingen in je lichaam door de zwangerschap herstellen zich nu weer naar het oude vertrouwde, maar als het hele bossen zijn, is een bezoek aan de huisarts het beste dat je kunt doen.