Hallo Allemaal,
Om te beginnen heb ik 2-3 jaar geleden heel vaak hartoverslagen gehad. Gelukkig is dit al sinds een jaar bijna niet meer voor gekomen. Maar de laatste tijd ongeveer 4 maanden geleden of meer begon ik angst of paniek aanvallen te krijgen soms zit ik dan op de bank en dan uit het niets heb ik het gevoel alsof mijn hart stopt erg wazig en dan schrik ik erg. Ik weer niet waarom maar ik let bijna elke dag op mijn hart ik ben erg bang dat er niet wat gebeurt de laatste tijd ben ik bang om ergens nar toe te gaan uit de angst dat er niet wat gebeurt. Ook heb ik vaak koude handen en steken of een licht drukkend gevoel 90% altijd bij mijn hartstreek ook gevoel alsof er iets trillt van binnen. En soms krijg ik ook een licht gevoel in mijn hoofd of duizelig (moeilijk uit te leggen) en dan heb ik het gevoel alsof ik ieder moment neer val of zoiets. Of dan heb ik soms het gevoel dat mijn adem stopt of heel erg langzaam of niet genoeg adem binnen krijg en dat laat me dan schrikken of de neigingen om vaak te slikken en dan denk ik er dan de hele tijd aan . Voor mijn hart heb ik een holter onderzoek gedaan van wanneer die momenten kwamen en ze opgenomen en het was allemaal oke ook veel ecg's gedaan en ook niks te zien op vakantie had ik een keer dat mijn hart op hol sloeg en ik begon te trillen en amoer kon staan en meteen naar het ziekenhuis gegaan ook daar ecg's gedaan ook goed en een echo gedaan en naar de kleppen enzo geluisterd ook allemaal goed maar toch blijf ik elke dag soms die schrik momenten krijgen en let ik vaak op mijn hart ik snap niet hoezo ik heb een periode stress gehad een beetje (prive reden) voor de klachten begonnen maar dat is het ik heb geen stress op school of voor familie alles gaat goed maar toch ben ik bang dat ik dood ga of iets krijg ik snap niet waarom soms gaan de klachten samen erg beangstigend maar het ergste vind ik de klachten als ik rustig wat doe ofzo en dan operns op spring alsof mijn hart stopte ik ben er bang dat er niet wat mis is ๐ kan iemand mij mischien helpen ? Iben trouwens 18 jaar bijna 19 ik hoor blij te zijn en te genieten maar in plaats daarvan ben ik bang dat ik dood ga en dat er iets mis is.
Groetjes Daniel
Ik denk dat je angst en paniekaanvallen voor hyperventilatie zorgen.
Doe eens de test op:
http://www.dokter.nl/index.php?option=com_hyperventilatietest
Kijk hier eens welke klachten er kunnen optreden bij chronische hyperventilatie:
http://www.chronischehyperventilatie.nl/index.php?page=symptomen
Hoi Daniel,
Ik herken precies wat jij beschrijft. Ik ben 28 maar rond de leeftijd van 16-8 jaar had ik ook enorm veel last van de angst dat ik iets ergs had of op dat moment doodging. Bij mij zat er ook geen stressvolle periode aan vast, begon gewoon.
Ik kon middenin de nacht wakker worden met helse hartkloppingen, ik zat dan echt in paniek te wachten tot ie ermee ophield. Op school, in de bus, in de winkel...overal kreeg ik wel een keer een paniekaanval dat ik ineens dacht mijn hart niet meer te voelen.
Wat ik toen ( en jij nu ook denk ik) ontwikkelde is het enorm gefocust zijn op alles wat je voelt in je lichaam. Ik voelde elke hartslag en als ik die even niet voelde sloeg de paniek toe. Ik voelde elk steekje, elk pijntje, elk duizelingetje en dacht dat ik doodging. Ik durfde niet meer de straat op uit angst voor een paniekaanval.
Ik ben toen via de huisarts bij een psycholoog aanbeland die ook constateerde dat ik veel hyperventileerde. Dit hoef je dus helemaal niet in de gaten te hebben maar je kan net verkeerd ademen (door bijvoorbeeld angst) en dat veroorzaakt ook allerlei klachten rond ademhaling en hartstreek. OOk hartoverslagen en steken, benauwdheid enz. Ik leerde goede ademhalingsoefeningen en dingen die ik moest doen als ik een paniekaanval had.
Ik moest qua hyperventilatie inademen door de neus 4 tellen en uitademen door de mond 6 tellen. Of iets gaan zingen of hardop voorlezen.
tijdens zon angstaanval moest ik zorgen dat beide voeten plat op de grond stonden en moest ik benoemen wat ik om mij heen zag (bijvoorbeeld mensen in de bus tellen), wat ik rook, hoorde, voelde enz. Dit is echt een goede afleiding.
Ik kreeg een geschreven briefje mee met: Ik ben gezond, er is niks aan de hand.
Die moest ik dan tevoorschijn halen en mij bedenken dat dit over gaat en dat ik gezonde meid was.
Na een tijd kreeg ik mijn zelfvertrouwen terug en durfde ik steeds meer, het is gaan slijten. Heel soms krijg ik nog wel eens hyperventilatie (rond stressperiodes) maar dat kan ik nu herkennen en mezelf in redden.
Succes, hopelijk heb je er wat aan
Ten eerste wil ik jullie allebei bedanken voor de snelle reacties ik ben erg blij om te horen dat ik niet de enige ben. Het is een soort van opluchting om het verhaal van je te lezen ik probeer nu ook steeds minder eraan te denken en zoveel mogelijk afleiding te zoeken en als het gebeurt proberen om te begrijpen dat er niks is ( ook als was het beangstigend) en ook gezonder te leven meer bewegen enz. Nogmaals bedankt dat je de moeite nam om te reageren en het hele verhaal te schrijven ik heb er zeer zeker wat aan !
Groetjes Daniel
Ik heb precies hetzelfde , chronische stress alles is uit balans en je maakt je zelf ziek er mee ik heb t ook elke dag hoor dat dat mijn bezigheid is .. en k er continu aan denk probeer hulp te zoeken anders maak je jezelf helemaal gek
Hier het zelfde, de langdurige stress ging zich uiten in paniekaanvallen waardoor ik bang werd, echter heb ik die nu goed onder controle, alleen ergens ben ik bang doordat de stress zolang duurd er iets mis is met mijn hart en ik een hartaanval krijg, wel ga ik nog steeds naar de praktijkondersteuner