Hallo,
Ik wilde graag wat wijze raad inwinnen.
Een aantal maanden terug heb ik een psychose moeten overwinnen...
Daarna ging het steeds een beetje beter. Ik durfde snel weer te dromen,
maakte planningen, en was vastberaden mijn leven weer door te zetten.
Nu ben ik me plots sinds enkele weken steeds somberder gaan voelen.
Ik merk dat ik niet die dingen kan doen die ik voor ogen had. Ik merk op dat ik qua herstel nog op de onderste traptrede sta. Sociale contacten krijg ik nauwelijks hersteld, school oppakken gaat niet, ik kan weinig dingen in mijn eentje geklaard krijgen, en al mijn "dromen" voelen vervlogen aan.
Ik ben mezelf niet meer. Doordat ik zo hard knok om weer aan mijn oude niveau te voldoen, val ik iedere keer weer keihard naar beneden. Dat levert teleurstelling op. Alles laten rusten / de situatie accepteren (zoals mijn behandelaar zegt) kan ik niet, en maakt me vreselijk somber.
Wat kan ik het beste doen? Heeft iemand tips hoe ik hier anders mee om kan gaan? Hoe kan ik de situatie leren accepteren?
Ik heb hulp in de vorm van therapie (en medicatie) maar ik hoor graag hoe anderen hier over denken.
Alvast bedankt!