Is er iemand die verstand heeft van kinderpsychologie ik ken een kindje waarvan de moeder een antisociale persoonlijkheidsstoornis heeft.
Nu wilt het toeval dat het kindje nu ook tot in extreme mate begint te liegen, nouja begint?
Hij deed het al een tijdje, ook stelen, ongepast seksueel gedrag, pesten en anderen kinderen pijnigen.
Hij schijnt zich niet in te kunnen leven en laat sociaal wenselijk gedrag zien, een voorbeeld: Onze kat had een muis gevangen en bij de achterdeur neergelegd. Dat kindje zag dat en lachte zich rot mijn dochter vond het sneu en hij zat haar te plagen. "Haha ik zie de darmen kijk dan" aan mijn dochter haar hoofd trekkend om haar naar de muis te laten kijken "kijk die hele arm is eraf hahaha" en Aesha tranen in haar ogen dus ik zeg nou zeg doe eens normaal dat is zielig, die muis had ook een muizen papa en mama en vriendjes en is nu dood hij kijkt me cynisch aan en haalt zijn schouders op.
Komt de vader hem ophalen begint hij ineens te huilen "whaaaaaha die muis is zo zieeeelug" krokodillen tranen en alles.
Dat kindje houd alles en iedereen continu voor de gek, manipuleert en voelt eigenlijk een stuk minder dan dat hij doet voorkomen.
Nog een voorbeeld mijn dochter en hij waren samen aan het kleien, mijn dochter komt heel trots en lief met een kleigeval aan en zegt kijk eens een heel speciaal cadeau voor jou het jongetje zegt "ow leuk", kijkt haar strak aan en knijpt het dingetje dat mijn dochter voor hem gemaakt had zo voor haar neus fijn, mijn dochter huilen en hij giechelen.
Zo zijn er nog ontelbare voorbeelden van dingen die hij expres stuk maakte het pijnigen van anderen mijn dochter chanteren met als je niet doet wat ik zeg speel ik niet met je.
Voorbeeld: Mijn dochtertje had haar wrat weg laten stippen, en hij mocht niet meer aan haar speelgoed zitten dus kneep hij haar in haar duim waar die blaar zat van het weg stippen dat vond ik gewoon sadistisch.
Dat kindje ken ik nu anderhalf jaar en ik heb echt anderhalf jaar aan voorbeelden.
Misschien dat het mij opvalt omdat ik in een internaat heb gezeten waar sommige meisjes echt manipulatief en ziekelijk loogden om voor elkaar te krijgen wat ze wilde en soms ook gewoon omdat ze er zin hadden.
Nou weet ik dat moeders nooit zou instemmen met een persoonlijkheidsonderzoek op deze leeftijd want dan zou haar zoon dus 3 maanden intern in een kinderkliniek moeten om een complete conclusie te kunnen verkrijgen.
Hij is 6 jaar maar zijn gedrag is zo zorgbarend dat zijn ouders al meerdere malen op zijn vorige school en zijn huidige school gesprekken hebben gehad omtrent zijn gedrag.
Zijn huidige juf ziet hetzelfde als wat ik zie maar zijn moeder blijft maar naar anderen wijzen terwijl haar mentale aandoening genetisch over te dragen is.
Omdat ik samen met de vader van het kindje woon kan ik ook niet zeggen dat het kindje niet meer over de vloer mag komen, maar zijn gedrag is gewoon een direct gevaar voor de ontwikkeling van mijn dochter.
Ze begint nu ook met liegen gelukkig voelt ze meer en kan ze zich in anderen inleven dus valt het nog mee maar ik wil dat ze een gelukkige jonge vrouw word.
Als dit zo doorgaat en zij zijn gedrag over blijft nemen mag ze straks net als dat jongetje niet meer bij anderen kindjes spelen en word ze ook niet meer geaccepteerd door de mensen in haar omgeving.
Deze situatie levert ons gezin dusdanig veel stress op dat ik serieus overweeg de relatie tussen mij en mijn vriend te verbreken vanwege het gedrag van zijn zoon.
Wat kan ik doen, wat zijn mijn opties?
Ik denk dat je dit toch eens goed met de vader van het kind moet gaan bespreken. Vervolgens zou jeugdgezondheidszorg kunnen worden ingeschakeld. Een kinderpsycholoog bijvoorbeeld. Dat zou ook via de huisarts kunnen.