hallo,ik ben een man van 52 jaar ik heb een 13 jarige relatie achter de rug.
mijn ex vriendin heeft het in die afgelopen 13 jaar velen malen er een punt achter gezet.omdat ik volgens haar het aan mijn gedrag ligt.
ik heb haar steeds te weten te overtuigen dat ik mijn gedrag gaat veranderen.
en steeds is dat voor kortere duur.
wat is dan mijn gedrag?zij vindt dat ik bij anderen de vrolijke man bent en thuis de chagrijn die zich overal druk om maakt,haar weinig aandacht geeft en dat alles van haar af moet komen.ik zelf heb dat niet door,ja als zij het weer uit maakt.dan heb ik weer spijt en verdriet.
zij zegt dan ook dat ik lijd aan een vorm van narcisme??
ik heb dat op gezocht en ja in sommigen dingen herken ik mijn wel.
ik ga nu heel erg aan mijn zelf twijfelen of dat zo wel is.
wie heeft hier ervaringen mee.
mvg john
Beste John,
Ik denk wel dat iedereen soms dingen in zijn gedrag laat zien die je wellicht narcistisch zou kunnen noemen. Maar of je dan ook meteen een narcist bent?
Je zei dat je dingen herkende. Kun je vertellen welke dat waren?
hallo tandor1,
hier bij een aantal kenmerken die ik in mijn zelf wel herkend,nooit tevreden zijn,achterdochtig,nagatieve levens insteling,weinig plezier hebben,meestal mijn zin krijgen,soms van normen en waarden veranderd,gevoelig voor kritiek,niet in willen zien wat ik iemand aan doet,ja pas als het telaat is.
dit was het eigenlijk wel.
mvg john
Beste John,
Je noemt een aantal dingen op die moeilijk kunnen zijn in de sociale omgang.
Klagen andere mensen hier ook over? Ervaar je ook problemen in je werk omgeving?
Je komt uit een relatie die zoals ik het lees al 13 jaar onder spanning staat. Hierdoor ga je natuurlijk veranderen. En niet in je voordeel. Maar dat lijkt me logisch.
Hoe kijk je naar jezelf terug voor dat je deze relatie had?
Hoe was dat in eerdere relaties?
hallo tandor,
ik heb het voorgelegd aan mijn ex vrouw waar mee ik 20 jaar getrouwd was en die zei ook inderdaad dat ik zo was,maar ze zei ook dat zij dat accepteerde maar soms wel moeilijk mee had.
de rest van mijn omgeving vinden dat ik niet zo bent,het is juist in mijn relaties.
in het begin met haar was alles gewoon goed,het is er gewoon weer in geslopen dat gedrag van mijn.
ik zie het ook niet aankomen ook als zij mijn waarschuwd zie ik het nog niet,dan denk ik zeur ik doe toch niks verkeerd.
en als zij het weer zat is,en het weer uit maakt,dan ga ik pas weer inzien wat ik wat ik verkeerd gedaan heb.
ik heb er met mijn psycholoog over gehad en die dat het iets is wat in mijn jeugd is gebeurd en wat ik dan ver weg gestopt heb.
hij stelde voor om haptotherapie te gaan volgen.
en ja ik weet het niet of dat de oplossing is.