Paar maanden extreem vermoeid.

Ik ben een meisje van 21 jaar oud.
In mei ben ik 21 jaar geworden, opmijn 21e verjaardag ben ik omwel geworden op school en was ik naar het ziekenhuis gebracht. In het ziekenhuis konden ze niks in mijn bloed vinden( ik voelde me al 2 weken niet erg lekker en ik dacht zelf aan bloed armoede).
Ze zeiden dat het een combinatie van koorts, griep en maagzuur was. De zelde dag ging ik gewoon weer naar huis, met het idee dat ik gewoon moest uitzieken.

Na 3 dagen thuis zitten, voelde ik me nog niet lekker, maar ik vond dat ik een frisse lucht moest scheppen, want alleen maar binnen zijn is ook niet gezond. Ik wou toen even naar de winkel centrum voor de deur gaan om zo even een frisse lucht te scheppen. Ik redde het niet eens tot aan de deur van de buren die 2 deuren verder op wonen. Ik was zooooo niet lekker dat ik direct terug ging.

De volgende dag wou ik het weer proberen, ik kwam iets verder, maar ook niet verder dan de einde van de straat. Ik kwam thuis en ging gelijk mijn bed in, maar ik was zo nie lekker en extreeeeeeemmm moe dat ik gewoon moest huilen en ik begon te hyperventileren.
Ik ben toen gelijk naar de huis arts gebracht, ik legde alles uit en ze keek in mijn keel en zei dat ik bronchitus had. Ze gaf mij een antibiotica die ik een week lang moest innemen. Ik was heel blij, want ik dacht ze weten wat ik heb en volgende week ben ik weer de oude.

Helaas de week daarop mijn antibiotica kuur was klaar en ik dacht dat ik er weer tegen aan kon, ik ging weer werken, ik ging naar school, maar ik deed het allemaal geforceerd ik had continu koorts, ik was super moe en ik had absoluut geen trek in eten. Ik had besloten dat ik nog maar een dag per week zou werken voor paar uurtjes en voor de rest zou ik me focussen op school.

Weer voelde ik mij weer extreem moe en ik wist niet wat het was, ik ging naar de huis arts en die zei tehen mij dat het komt door dat ik depresief ben. Ik begreep het niet, want ik zag geen rede om depresief te zijn en dat ik mentale hulp moest krijgen.( zonder enige onderzoek gedaan te hebben). Dat maakte mij een beetje boos, want ik voel me gewoon niet lekker en ik heb geen onderzoek gehad. Ze besloot nadat ik boos werd een onderzoek te doen.

Ik ben getest voor pfeifer( wat ze niet wou onderzoeken, maar ik heb haar er op aangedrongen), voor ontstekingen, diabetes en vitamines tekort.

Alles was in orde en ik had anti stoffen van pfeifer in me bloed, dus er werd gezegd dat ik nu in de nasleep zat. Ik moest het rustig aan doen en weer kreeg ik een verhaal te horen dat jongeren zijn veel te druk bezig en zijn daaro, zo extreem vermoeid. Ik moest met vakantie en ik moest mijn gedachtes op nul zetten.

Ik gimg later op vakantie, ondertussen propedeuse gehaald en alles in mijn leven ging goed, behalvr het extreeeeemm vermoeid zijn en geen eetlust hebben. Ik ben 3 weken op vakantie gegaan, maar ik was nog steeds heel vermoeid.

Iemand merkte een klier op in mijn hals onder mijn oor, ik was weer naar de huisarts gegaan, maar ze luisterde nog niet eens naar mijn klachten keek naar het kliertje, en wou dus eerst weten of het een klier was

Ik ging naar de cardiologie en het bleek een klier te zijn en het was 2 mm, dus er is helemaal niks aan de hand.

Nu heb ik die klier al langer dan 6 weken ik ben extreem vermoeid en ik had anderhalf jaar geleden ook geprikt voor pfeiffer en ik had toen ook al de anti stoffen van pfeifer in mijn bloed.

Ik bennog steeds extreem vermoeid, ik ben afgevallen voel me soms zooo moe dat ik gewoon misselijk ervan word, ik heb minder eetlust, maar als ik naar mijn huisarts ga krijg ik het gevoel dat ik me aanstel ommdat er zo wordt omgegaan met mij.

Ik ben radeloos en ik weet niet meer wat ik moet doen, in mijn leven verloopt alles lekker het is alleen dat ik me zo ziek voel, als of mijn lichaam continu tegen iets vecht em het stopt niet, zoo moee ben ik.

Heeft iemand toevallig de zelfde klachten of kan ieman mij goed advies geven.