Beste forumleden,
Ik hoop dat u wat tijd neemt om dit verhaal te lezen, u zou me er namelijk geweldig mee kunnen helpen.
Een paar maanden geleden is het allemaal begonnen. Op vakantie waanzinnig last van pijn in me borststreek en allemaal andere klachten zoals: duizeligheid, hartkloppingen, geen gevoel meer in benen, slechte stoelgang, flardes in ogen zien, druk achter oog en hoofdpijn. Ik vermeld hier gelijk even bij dat ik 21 jaar ben.
Ik na vakantie naar de dokter gegaan en hier is toen een ECG gemaakt. Hieruit bleek dat alles prima in orde is, in ieder geval dat zeggen ze. Ik zou een psycholoog nodig hebben en dan zouden de klachten wel verdwijnen. Dit was sowieso wel verstandig, want ik heb last van dwangneuroses en dwanggedachten.
Ik heb nu 6 gesprekken bij de psycholoog gehad en sommige lichamelijk klachten leken te verminderen en zelf weg te gaan (de flardes zien), hoewel de hartkloppingen altijd wel aanhielden. Ook krijg ik er weer wat meer klachten bij, zoals pijn in allebeide de zijkanten van mij buik, dus mijn zij.
En nu komt het, gisteravond kreeg ik een soort van aanval. Ik werd ineens duizelig/onwel en voelde pijn/druk op mijn borst en ging zweten als een mallle en het hart ging ook tekeer. Ik probeer rustig te ademhalen en na 10 minuten ging het wel weer. Heel de avond niet meer echt last gehad. Toen opeens vanmiddag rond een uur of 1 kwamen de hartkloppingen weer opspelen, maar dan anders dan normaal. Ze kwamen soms echt 5 keer in een minuut en keerde in een half uur zeker zo'n 6 keer terug, en dit gewoon in rust (dit ging gepaard met pijn in de borst). Daarna is het wel weer een beetje weggegaan, de hartkloppingen maar de pijn op de borst niet. Ik had net toevallig weer een hartklopping, en ben zo bang dat ik het weer zo krijgen.
Mijn vraag is dus, hebben meer mensen dit en kan het ook gewoon een stressontlading zijn. Wat ik bijna vergeet bij te vermelden is dat er wel vastgesteld is door de psycholoog dat ik aan posttraumatische stress lijd. Het hele verhaal van hyperventilatie ken ik al, en ze denken dat dit het ook gewoon is, maar ik ben zo bang. Meer mensen hier last van, of ben ik de enige?
Dank u wel voor het lezen en ik hoop dat iemand mij gerust kan stellen!
Groetjes,
Jason