Hallo ik heb nog nooit eerder gebruik gemaakt van een forum als deze. Maar ik hoop dat iemand mij kan helpen.
Ik ben 18 jaar en ik heb sinds ongeveer 5 jaar last van vermoeidheid. Ik ben hier al meerdere keren voor bij de dokter geweest, een test wees ooit op de ziekte van Lyme. Maar bij de derde test bleek dit toch niet het geval te zijn (geweest). Sinds dien heb ik het dokteren een beetje opgeven en besloten gewoon door te gaan. Ik functioneer goed maar ik voel me vaker slecht dan goed. Ik ga wel gewoon naar school (momenteel zit ik in het laatste jaar van het vwo), en ik verzuim dus bijna nooit. Vaak voel ik pas hoe moe ik eigenlijk ben als ik in mijn bed lig, dan voel ik de vermoeidheid in mijn hele lichaam.
Ik slaap gemmiddeld 8,5 tot 9 uur, maar wordt zelden uitgerust wakker. Wanneer ik uit school kom moet ik nog een uur naar huis fietsen. Tegen de tijd dat ik bijna thuis ben voel ik me heel slecht. Heel licht in mijn hoofd, mijn benen en armen voelen dan slap. Ik heb echt het gevoel flauw te vallen (is echter nog nooit gebeurd) ik voel me dan trillerig en het enige waar ik dan aan kan denken is eten vooral met veel suiker. (ik eet voldoende want ik heb een bovengemmideld gezond gewicht). Daarnaast gaap ik sinds een aantal jaar de hele dag door, zo erg dat de tranen soms in mijn ogen staan.
Op het internet stuitte ik op hypoglykemie, een verschijnsel dat meestal bij diabetes patiënten voorkomt en vrij weinig bij niet-diabetes patiënten. Toch vind ik dat mijn ziekte beeld hier aardig in past. Naast de vermoeidheid en het lichte gevoel in mijn hoofd heb ik ook veel last van, spierkrampen, hoofdpijn, slapeloosheid, een bleke huid (volgens sommige soms zelfs gelige huid), en laat ik op onverklaarbare wijze vaak dingen uit mijn handen vallen en loop ik bijna dagelijks wel tegen iets op. Al deze dingen vind ik ook in het rijtje bij hypoglykemie.
Daarnaast is het voor mij, al sinds ik kind was, heel belangrijk om op tijd te eten. Wanneer ik dit niet doe voel ik me echt slecht, vroeger en nu nog steeds. En wat ik al hellemaal toevallig vond was dat ook angst in het rijte stond. Ik ben namelijk 18 jaar en heb nog steeds moeite om snachts alleen te slapen, ik ben namelijk altijd bang.
Natuurlijk ben ik geen dokter en ga ik ook niet meteen naar de dokter rennen. Wat vinden jullie er van. Wat denken jullie dat het zou kunnen zijn?