Beste iedereen,
Ik zit de afgelopen week in een beste dip( slaap al een week slecht erdoor en eet slecht ( -3 kilo in een week)
Mijn ouders zijn op vakantie en sind ze weg zijn voel ik me eenzaam. Dit is best wel raar want sinds ik alleen thuis ben komt er bijna elke avond wel iemand over de vloer om film of iets dergelijks te kijken.
Ik zit nu in een dillema: Ik voel me eenzaam, maar mijn hersens zeggen van niet.
Deze klachten zijn eigenlijk ontstaan toen ik last kreeg van mijn maag en geen leuke dingen meer kon doen zonder er last van te krijgen. Ga minder vaak op stap en ben elke ochtend misselijk. 5 maanden lang heb ik hier last van.
Mijn twee vroegere beste vrienden zien nu ook vaak andere mensen en laten mij eigenlijk in de steek. Ik heb niet echt een beste vriend waar ik mee op vakantie ga en die ik elke week wel eens zie.
Ben ik een aansteller of moet ik hulp zoeken? Wees maar hard tegen me.
Zou ik mogen vragen hoe oud je bent? want het lijkt me iets wat tijdens het begin van de pubertijd kan gebeuren. Het slecht eten zou daar sowieso door kunnen komen, net als het eenzame gevoel, van de misselijkheid weet ik het niet
Ik ben net 20 jaar op dit moment. Vorig jaar was ik ook alleen thuis en het enige wat er is veranderd is mijn maag. Vorig jaar kwamen er minder jongens over de vloer, maar voelde ik me normaal. Ik had niet meer of minder vrienden vergeleken met vorig jaar:s. Ik vond het zelfs jammer dat mijn ouders weer thuis kwamen, nu kan ik haast niet wachten. :s. Ik praat me op dit moment me ook allemaal psychische klachten aan en nogmaals, mijn hersenen zeggen dat het nergens op slaat, maar mijn gevoel spreekt anders.
Mijn familie houdt echt veel van me, maar waar ik een beetje mee zit is dat met het zien van vrienden het initiatief van mij moet komen. Als ik niemand sms of bel etc, dan zit ik echt alleen maar thuis. Misschien een enkele keer dat iemand mij smst.
Ruben, dit zijn hele normale gevoelens. Iedereen overkomt dit in een bepaalde mate. Het is jouw omgang hiermee die bepaalt of dit een probleem voor je wordt of niet. Waarom zou jij niet de eerste stap zetten?
Ik heb precies hetzelfde..
Ik heb wel wat vrienden, maar ik voel me altijd zo eenzaam, vandaag in de pauze kon ik echt gewoon niet goed bij iemand staan, ik voelde me zo verschrikkelijk.. Ik ben 13
Waarom stap je niet op iemand af waarvan jij denkt dat het een leuk persoon is en nodig die uit bij jou thuis. Ik weet niet of je een hobby hebt, maar misschien kun je die hobby delen met iemand. Of stel voor om samen huiswerk te maken. Schroom niet maar neem zelf initiatief. Of wordt lid van een sportclub of een teamsport. Zo leer je nieuwe mensen kennen en delen jullie een zelfde interesse wat stof tot gesprek oplevert. Succes!