Hallo
Sinds eind april voelt onze moeder zich erg slecht. Ze heeft zich nog nooit zo gevoeld. Ze is zichzelf kwijt. We 'kennen haar niet meer'.
Wat heeft ze toch?
Over onze moeder:
Onze moeder is gelukkig getrouwd en 55 jaar oud. Ze heeft twee volwassen, niet meer thuiswonende dochters en kleinkinderen waarmee ze goed en intens contact heeft.
Ze is zelf enigkind en heeft in totaal 15 jaar voor haar zieke ouders gezorgd. De één is gestorven aan een ongeneeslijke ziekte, de anders was 10 jaar dement en zonder hulp van thuiszorg door onze moeder thuis verzorgd. Al was onze moeder oorspronkelijk niet door haar ouders gewenst, ze heeft altijd voor haar ouders klaar gestaan. Uit liefde,.... maar dit werd ook zeker van haar verlangt al was dit eigenlijk niet reeel. De ouders van mijn moeder waren vrij autoritair. De opvoeding was streng. De zorg voor haar ouders was eigenlijk niet alleen op te brengen en ging ten koste van ons gezinsleven en de gezondheid van mijn moeder. Depressieve gedachten kwamen met vlagen voorbij.
Nu de ouders van onze moeder zijn gestorven, voelt zij zich wel alleen. Nu ook de hond is overleden, wordt dit gevoel sterker, ondanks haar man, kinderen en kleinkinderen om haar heen. Ze zegt vaak dat ze niet begrijpt dat wanneer er mensen dood zijn je die dan nooit meer ziet.
Een omschrijving van haar klachten:
Mijn moeder hoorde eind april een geluid in huis. Een geluid dat voor ons ook wel hoorbaar was maar niet hinderlijk. Dit geluid, een gezoem in haar hoofd en een druk, werd en is een obsessie voor haar.Het geluid is volgens haar te vergelijken met een wasmachine. Alle geluiden in huis zijn waar mogelijk uitgeschakeld maar ze hoort het nog steeds; een onophoudelijke dreun in haar hoofd.Er zijn mensen van energiebedrijven langsgeweest, monteurs voor de cv ketel en zelfs mensen van de ggd.
Onze moeder zag de zin van het leven niet meer. Met dat geluid kan ze niet leven.Volgens onderzoeken is het geen tinnitus. Inmiddels heeft ze het niet meer over gedachten aan zelfmoord. Ze heeft het nu meer over haar angst. Angst voor het geluid in haar hoofd. Angst voor ALLE omgevingsgeluiden. Contacten met familie en vrienden kunnen niet meer onderhouden worden. Na 5 minuten barst ze in huilen uit. Het is te druk.Ze roept dan vaak; Help me dan!
Het bovenstaande zouden wij zelf verwijzen naar depressiviteit of een angst/paniek stoornis. Wat wij vreemd vinden is het volgende:
* Ze trilt heel erg en heeft spierschokken.
* Kan soms niet op haar benen staan
* Klaagt over een druk op haar hoofd
* Praat vaak erg warrig
* Een warrige uitstraling
* Ze is verschrikkelijk moe
Onze moeder heeft nog nooit een half uur op de bank gelegen. Nu slaapt ze soms een hele middag en is de halve nacht wakker en gaat dan zelfs naar buiten.
De bloeduitslagen zijn goed. Wel heeft ze een hoge bloeddruk en hartslag die te verwijten valt aan stress volgens de dokter.
Mijn moeder heeft door slechte ervaringen in het verleden een angst voor doktoren maar uiteindelijk is ze op aandringen van ons toch gegaan.Ze is door de huisarts eerst doorverwezen naar een psycholoog maar die hadden pas een plekje in oktober. Op een moment dat mijn moeder het leven niet meer zag zitten heeft hij haar doorverwezen naar een psychiater. Ze heeft medicijnen gekregen waar ze heel ziek van werd. Nu heeft ze andere.
Ze slikt nu sinds 4 dagen lexapro, voorgeschreven door de psychiater. Daarbij mag ze volgens hem oxazepam gebruiken en een slaappil voor de nacht.
Wij maken ons heel veel zorgen.
Wat heeft onze moeder precies?
Is lichamelijk onderzoek verstandig?
Zou het ook een hersentumor kunnen zijn?
Bedankt!
Wat uw moeder precies heeft kan zowel de huisarts als de psychiater tot op heden niet vaststellen. De diagnose die de psychiater heeft gesteld lijkt een depressie of een angststoornis te zijn waarvoor uw moeder Lexapro heeft gekregen. Lexapro (lees de bijsluiter!) is een serotonineheropnameremmer dat kan helpen bij angst en depressie. Lexapro kent verschillende bijwerkingen die een aantal van de huidige klachten van uw moeder zouden kunnen verklaren (lees de bijsluiter!).
Vanuit sociaal oogpunt bekeken is uw moeder met een grote leegte geconfronteerd door het wegvallen van haar sociale omgeving. Haar taak zoals zij dit zelf heeft opgevat is hiermee ook verdwenen. Mogelijk voelt zij zich hierdoor eenzaam, nutteloos en heeft zij geen goede reden meer om van het leven te genieten.
Het lijkt in ieder geval een goed idee dat uw moeder eigen activiteiten gaat ontplooien. Hobby's of werkzaamheden waar zij plezier in heeft en waar zij zelf voldoening van ondervindt. Dit kan handwerken zijn, op de kleinkinderen passen, uit werken gaan bij oudere dames waar zij huishoudelijke klusjes opknapt en de mensen van gezelschap bedient.
Gezien de huidige gezondheidstoestand van uw moeder is het niet aan te raden direct hele grote en moeilijke activiteiten te gaan ondernemen. Stapsgewijs van een korte wandeling naar een vriendin, of een avond gezellig naar een ouderensociëteit is mogelijk al een goed begin.
Bij medische problemen is het altijd verstandig basaal onderzoek te verrichten door de huisarts. Ik mag aannemen dat dit reeds geschiedt is, en dat hierbij geen bijzonderheden zijn gevonden. Ik kan mij voorstellen dat uw gedachten uitgaan naar neurologische problematiek. Het ligt niet zozeer voor de hand direct aan een hersentumor te denken gezien de afwezigheid van specifieke symptomen die hierop zouden wijzen.
Wel zou er sprake kunnen zijn van een algehele achteruitgang van de gezondheid van uw moeder door de inactiviteit en haar negatieve stemmingen. Dit zou ook zijn weerslag kunnen hebben op het fysieke en psychische welbevinden. Ik kan mij daarom voorstellen dat de huisarts naast een depressie ook een vorm van dementie als diagnose overweegt.
Heeft u zichzelf al geïnformeerd over dementie en mogelijk ook over Parkinson?
Leest u bijvoorbeeld de informatie over Parkinson op: http://www.parkinson-vereniging.nl/parkinson.html
En deze website over dementie: http://www.alzheimer-nederland.nl/informatie/wat-is-dementie/dementie.aspx
Maar overweeg ook de mogelijkheid van een depressie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Depressie_%28klinisch%29
Voor meer informatie is het belangrijk dat uw moeder door een arts wordt onderzocht alvorens u meer informatie te kunnen geven die u specifiek verder zou kunnen helpen. Mogelijk herkent u in bovenstaande links gedrag of symptomen van uw moeder die u verder op weg zouden kunnen helpen.
Wil ik afsluiten met de mededeling dat het gevoel dat mij overkomt na het lezen van uw verhaal een gevoel van eenzaamheid en verlatenheid is, en ik wil u zeggen dat een mens daar zowel lichamelijk als geestelijk heel erg ziek van kan worden. Zo worden regelmatig ouderen waarvan men dacht dat deze depressief waren of aan dementie leden ineens weer erg actief zodra zij zijn opgenomen in een leefomgeving waar er veel sociale interactie heerst, waarkoffie gedronken wordt, waar gekletst wordt waar samen gewandeld wordt en waar regelmatig bezoek langs kan komen.
Hallo,
Dit is een heel moeilijk gebied om echt een goed antwoord op te kunnen geven. Het lijkt erop alsof al haar bezigheden die ze had zijn weggevallen. Alleen waren de bezigheden niet haar eigen bezigheden maar voornamelijk voor anderen waarbij ze misschien te weinig aan zichzelf gedacht heeft. Of wat in zo'n geval ook vaak gebeurt is dat men vaak constant maar doorstoomt zonder voldoende ontspanning om bij te tanken. En nu dat wegvalt zou ze in principe pas echt aan haarzelf toekomen wat ze niet gewend is. En vaak komen pas alle lichamelijke klachten eruit als je er 'tijd voor hebt of krijgt' maar omdat je je ook geestelijk moet bijstellen aangezien er dan heel wat verandert, kan het wel eens zijn dat dat niet goed gaat. Zeker als je in het verleden al wat tegenslagen hebt gehad die je misschien niet helemaal goed verwerkt hebt.
Maar het is mijn eigen psychologie van de kouwe grond zeggen ze wel eens dus het is maar een gedachte die bij mij zo op komt zetten als ik dit lees. Maar omdat ze ook zo moe is zou het zomaar kunnen zijn dat er sprake is van een burn-out of iets soortgelijks. Ik ken de burn-out van mezelf en dan heb je echt een gevoel van opgebrand zijn. werkelijk alle energie is tot de laatste snik uit je lijf verdwenen. Je kunt o.a. niet meer tegen geluiden en lichtflitsen, je hele slaapritme ligt ook overhoop, je hele beleving van gevoel en emoties liggen compleet overhoop waardoor je niet meer weet wat je moet voelen als je überhaupt nog wat voelt. Om maar wat aanknopingspunten te noemen. Maar er zijn nog heel veel andere klachten bij een burn-out. Maar die komen ook vaak overeen met depressief en angststoornissen. Het een kan ook weer een gevolg van het ander zijn, dat ligt allemaal heel dicht bij elkaar.
Ik hoop van je te lezen hoe het verder gaat.
Hoi Mark, ik kan mij helemaal in jouw verklaring vinden. Ik denk er ook zo over. Is er al nieuws van Dancha?