Hallo,
Ik maak me ernstige zorgen om mijn moeder. Zij is 71 jaar en heeft sinds 2,5 maanden flinke spijsverteringsklachten. Deze uiten zich in misselijkheid, snel een vol gevoel, het eten ligt haar op de maag, vermoeidheid, afvallen, soms overgeven en pijnklachten in de rug. De huisarts heeft haar in eerste instantie naar huis gestuurd met de diagnose buikgriep, maar toen dit bleef aanhouden heeft ze uiteindelijk feces moeten inleveren. Deze kweek wees niks uit. Vervolgens heeft ze een gastroscopie gehad. Ook daar is niks uit gekomen. Ze blijft echter klachten houden.
Ik ben ten einde raad. ik zie mijn moeder namelijk lijden en kan niks doen. Aanstaande dinsdag heeft ze weer een consult bij de huisarts. Ik wil dan mee gaan. Mijn vermoeden is namelijk dat of de alvleesklier, of de galblaas niet in orde is. Nu is mijn vraag: kan ik een acute opname in het ziekenhuis afdwingen bij de huisarts? Euvel is dat mijn moeder nauwelijks voedingsstoffen binnenkrijgt en ernstig verzwakt. Het kan toch niet zo zijn dat men senioren daarmee laat lopen?
Wie oh wie kan mij raad geven hoe nu te handelen?
je kunt niet iets afdwingen, maar het lijkt me zeker dat je een nieuwe verwijzing kan vragen omdat de huisarts dit probleem duidelijk niet kan oplossen.
dus dinsdag meegaan naar de huisarts en zeggen dat je bezorgd bent en dat het zo niet goed gaat met je moeder. Galblaas, lever, alvleesklier en darm zouden goed onderzocht moeten worden.
de huisarts kan meteen spoed echo bovenbuik aanvragen(moet binnen een paar dagen kunnen! en verwijzing specialist geven.
wens jullie sterkte, Brenda
Buikgriep die twee maanden aanhoudt is onzin. De huisarts zou niet anders kunnen dan erkennen dat de oorzaak van de klachten nog niet duidelijk is. Dit betekent dat de huisarts de verantwoordelijkheid heeft om verder te zoeken. Gezien de lange duur van de klachten en de voortschrijdende verzwakking van uw moeder lijkt een verwijzing de enige juiste optie. Zolang er geen diagnose is gesteld, kan er niet behandeld worden. Wat denkt de huisarts dat er aan de hand is?
Nou ja het verhaal buikgriep is ook al los gelaten. Mijn moeder heeft feces in moeten leveren en uit deze kweek kwam niks. Geen virus, geen bacterie, niets gevonden. Vervolgens heeft de huisarts een gastroscopie aangevraagd. Ook dat heeft niks uitgewezen. Inmiddels zijn we 2,5 maanden verder en mijn moeder kwijnt weg. Ze eet enkel 2 crackers (deze krijgt ze met pijn en moeite naar binnen) in de ochtend en een beschuit met een kopje bouillon in de middag. Meer krijgt ze niet naar binnen en alles wat ze eventueel verder zou eten, komt er meteen weer uit.
De huisarts houdt zich in mijn ogen te lang bezig met doorverwijzen van het een naar het ander. Dit duurt nu te lang en mijn moeder verzwakt ernstig. Zij is daarnaast hart en vaat patient.
Ik wil dat ze met spoed opgenomen wordt zodat ze op krachten kan komen (sonde voeding of infuus) en zodat alle onderzoeken die nu nog gedaan moeten worden meteen in een keer achter elkaar gedaan kunnen worden. (ct scan van de galblaas, de lever, de alvleesklier en een endosopie van de darmen).
Ik maak me ernstige zorgen, maar heb het gevoel dat mijn moeder niet serieus genomen wordt.
Ze heeft deze klachten in het verleden vaker gehad, maar nooit zo lang en heeft er dus ook geen punt van gemaakt. Daarnaast heeft ze altijd met smaak kunnen eten en nu ineens kan ze dit niet meer. Ze is alleenstaand en op leeftijd.
De huisarts zegt weinig en stuurt haar gewoon weer terug naar huis. Dit kan gewoonweg niet.
Als je geen vertrouwen hebt in de huisarts, overweeg dan een second opinie bij een andere huisarts. En als de klachten acuut worden, kun je ook naar de spoedeisende hulp gaan. Wat een vervelende situatie als je het niet eens kunt worden met de huisarts. Kan het trouwens zijn dat jouw moeder psychisch minder goed in haar vel zit? Heeft de huisarts daar iets over gezegd? Als de klachten er eerder zijn geweest en toen vanzelf zijn overgegaan, waarom is de situatie dan nu wel zo zorgelijk dat er zoveel aanvullend onderzoek is gedaan? Ik vind het feit dat jouw moeder verzwakt trouwens nu het meest zorgelijke, afgezien van de oorzaak van de problemen, en dat lijkt nu de hoogste prioriteit te hebben.