Hallo,
Ik ben vorig jaar op straat gezet met mijn kindje omdat mijn ex niet meer verder wilde met mij. Ik ging van het ene adres naar het andere en Zowel ik als mijn kindje trokken dit niet meer. Ik ben in de ziektewet gegaan en verhuist naar mijn familie in een andere plaats.
Door alle omstandigheden van de afgelopen jaren en het gezeik wat ik er nu nog van heb zit ik er helemaal doorheen. Ook dingen uit mijn verleden waar ik altijd nog wel problemen mee had spelen nu extra op. Ik zit nu anderhalve maand in de ziektewet en mijn baas vind het wel weer welletjes. Wat ik ook wel begrijp.. Maar werken daar ben ik echt nog niet toe in staat. Ik slaap zeer slecht. Ik heb dan wel medicijnen gekregen van de huisarts om te slapen maar die kan ik alleen in nemen wanneer ik mijn kindje niet heb ( als die naar papa gaat, om het weekend) ik merk nu dat het steeds slechter gaat, en dan ik regelmatig denk : ach waarom neem ik niet gewoon alles in? Ik wil er voor mijn kind zijn, en doe er dan ook alles aan dat mijn kind er niets van merkt. Ik ben tenslotte moeder..
Ik heb een gesprek met de arbo gevraagd maar mij werdt verteld dat ik eerst op gesprek moet komen met hun, DNA gaan hun bepalen of dat nodig is. Want ik ben
Ziek door privé omstandigheden en dat
Moet niet hun probleem worden dus moet ik weer aan het werk.
Ik zie dit echt niet zitten.. Nog niet.. Ik ben gewoon helemaal op. En ben bang dat ik straks doorsla
In mijn gedachtens. Wie heeft tips voor mij? Ook zijn mijn vakantie uren al afgepakt..
Groet, anoniem
Misschien zit ik hier niet goed met mijn verhaal? Omdat er nog geen reactie is?
Oke ik ga wel ergens anders kijken waar ze me tips kunnen geven
Hallo Anoniem, ik heb je verhaal gelezen en begrijp dat je er helemaal doorheen zit. Ik heb niet bepaald kant-en-klare oplossingen maar wat ik goed vind van je, is dat je er absoluut wilt zijn voor je kindje en blijf dat ook willen zijn! Dat zal je steeds weer dat beetje kracht geven om door te gaan om toch weer een oplossing te zoeken voor het probleem waar je je nu in bevind: je moet weer aan het werk/heb je op dit moment helemaal geen zin in/energie ontbreekt/onverwerkte problemen verleden. Is er een mogelijkheid dat je met je baas bespreekt om bijvoorbeeld halve dagen te werken? Het klinkt nu misschien raar, maar werken geeft je ook weer nieuwe energie! Gaat je kindje naar de crèche of passen er (jouw of zijn) familieleden op? Wat betreft slaappillen, daar ben ik niet zo'n voorstander van (zeker niet met een kleine in huis) maar je gaf al aan dat je die dus niet (regelmatig) neemt. Woon je nu op jezelf of bij familie? Kun je nog wat meer vertellen? Sterkte, Nina
Strijdbaar!
Je moet die l*l van een vent met behulp van een advocaat aanpakken en voor het gerecht slepen. Jullie hebben samen een kind en ook hij is daar verantwoordelijk voor: hij móet betalen voor onderdak, eten, scholing enz. Het kan niet zijn dat jij met je kindje van hot naar her moet verhuizen. Je hebt recht op eigen onderdak en je ex moet daaraan meebetalen. En als laatste, door je strijdbaar op te stellen krijg je weer kracht en zin in het leven! Zet 'm op!
Groet, Pieter