piep in oor

Tinnitus, oorsuizen of fantoomgeluid is het horen van sis-, fluit-, brom- of pieptonen in één of beide oren. De waarneming wordt door de lijder gedaan maar niet door anderen (95%). Het waargenomen geluid kan zo luid zijn dat het horen wordt belemmerd. De naam komt van het Latijnse Tinnitus Aurium, wat 'gerinkel in de oren' betekent. Een in de uitgaanswereld gebruikte term is piepstress.

Oorspronkelijk werd aangenomen dat de oorzaak van tinnitus lag in het gehoororgaan. De oorzaak van tinnitus ligt echter waarschijnlijk in de hersenen. Overactieve delen van de hersenen in het gehoorgebied geven continu signalen. Deze veroorzaken het "fantoomgeluid". De overactiviteit van de hersenen kan worden aangetoond met positronemissietomografie of functionele MRI technieken.[1] Een onderliggende oorzaak voor het ontstaan van de tinnitus kan in 40% van de gevallen niet worden gevonden.[2]

Tinnitus kan onder andere veroorzaakt worden door: gehoorschade door zeer harde geluiden. Tinnitus is dan een teken van beginnende gehoorschade en kan al direct na een bezoek aan een discotheek optreden; grote emotionele spanningen: traumatisch geluid (geluid gekoppeld aan een trauma), burn-out, stress en oververmoeidheid, posttraumatische stressstoornis, paniekstoornis en angststoornis en depressiviteit; gehoorverlies, bijvoorbeeld door leeftijd; trauma aan hoofd (schedelfractuur), nek, of barotrauma; sommige ototoxische medicijnen: aspirine, diuretica, aminoglycosiden, kinine; cerebrovasculaire oorzaak (hoge bloeddruk, diabetes en atherosclerose ); neurodegeneratieve oorzaak (ziekte van Alzheimer); chronische middenoorontsteking met vocht achter het trommelvlies; otosclerose; oorsmeer; de ziekte van Ménière; de ziekte van Lyme; een ontsteking van een verstandskies; een brughoektumor; een operatie aan het oor