Hallo,
Ik ben E. en ik ben erg blij dat ik op dit forum mijn vraag kan stellen. Alvast bedankt voor het lezen.
De aanleiding van dit bericht is deze: sinds deze zomer - ik was bezig met een opbouwprogramma voor hardlopen - kreeg ik last van mijn linker achillespees. Het ging niet over en sinds 3 weken bezoek ik hiervoor een fysiotherapeut.
Nu heb ik al wel een jaar of 2 last van onbalans in mijn bekken en onderrug en voelt het alsof ik rechts meer kracht heb dan links qua spierkracht. En onderrugklachten en ook sinds 2 jaar minder gevoel in mijn voet en tenen en vaak zwikken van mijn linkerenkel. Afijn, ook dit heb ik na een paar keer bij de fysio gemeld. Er is toen een echo gemaakt van de spieren van onderbuik en onderrug en ja inderdaad, de linkerkant reageert nauwelijks als ik bijvoorbeeld op mijn rug lig en mijn benen omhoog hef. Best wel schrikken..
Nu ga ik even terug naar een paar jaar terug, een jaar of 5. Het was een zeer stressvolle en spanningsvolle tijd voor mij. 's avonds reed ik met mijn vader en vriend op de a-1, op de terugweg van familiebezoek en op weg naar huis.
Ineens, ongeveer 40 km voordat we thuis waren, kreeg ik een soort black-out. Ik wist niet meer wat ik moest doen, remmen of gasgeven, schakelen..en ik voelde een 'knapje' in mijn hoofd. Aan dat knapje heb ik pas weer veel later gedacht want de periode die daarna volgde stond alleen nog in het teken van 'rijangst': ik durfde niet meer zelf op de snelweg en ook naast mijn vriend brak het zweet mij uit. Dus: ging ik mij richten op rijangst. Ook werd ik angstiger in het algemeen. Ik heb geen antidepressiva genomen hoewel ik daarna wel in een flinke depressie/burnout ben beland.
Afijn, nu 5 jaar later gaat het qua depressie wel wat beter en ben ik wel weer meer in balans maar niet 100%. Ik heb nog steeds af en toe angst- en paniekaanvallen.
Maar goed, omdat ik zelf iemand ben die e.e.a medisch uit wil zoeken ben ik gaan lezen op het internet. En daar kwam ik informatie tegen over het coordinatiecentrum in de hersen en hoe dit de zenuwen en spieren beinvloedt. En toen dacht ik: he, misschien heeft dat 'knapje'(het voelde echt alsof er iets knapte) wel te maken met mijn onbalans en krachtverlies in de linkerkant van mijn lichaam.
Ik hoop dat iemand/u mij hierover kan adviseren. Ik wil n.l. wel naar mijn eigen huisarts gaan maar omdat ik daar al best wel een 'spanning'verleden heb, zie ik er soms zo tegenop om daar mijn verhaal te doen. Ben huiverig dat ik niet helemaal serieus wordt genomen als ik bijvoorbeeld om een hersenscan zou vragen (mocht dat relevant zijn).
Alvast heel erg bedankt voor het lezen nogmaals en voor het advies!
Een warme groet,
Enschede.
Natuurlijk is een hersenscan relevant! ik zou er bij de huisarts echt op aandringen. Mijn man heeft een half jaar geleden een auto-ongeluk gehad en heeft nu 'ineens' een depressie met dwanghandelingen. Wij gaan maandag naar de neuroloog omdat wij net als jij medisch zaken willen uitsluiten. het is heel goed mogelijk dat hersenen en zenuwstelsel met elkaar te maken hebben. Onze huisarts stond ook niet te springen, maar wij hebben gewoon onze wens herhaald. Houd je vraag zakelijk en blijf deze gewoon herhalen. Bij een neuroloog ben je echt aan het juiste adres!
Ik vind deze reactie emotioneel inleefbaar maar verstandelijk onzorgvuldig. Natuurlijk is alle extra medisch onderzoek gewenst als er een indicatie is. Bij het tweede bericht lijkt dat er wel te zijn op objectiveerbare gronden, maar bij het eerste bericht is er sprake van angst voor een knappend gevoel in het hoofd zonder duidelijke medische symptomen en is er dus geen reden dit onderzoek uit te voeren.
Mogelijk is er meer aan de hand dat niet beschreven staat, overleg daartoe derhalve dus altijd met de eigen huisarts, of vraag een second opinie aan bij een arts die uw medisch dossier kent.
Ook bij een verkoudheid kan er een MRI gedaan worden, of dit zinvol is is een interessante vraag waar u over na zou kunnen denken.
Interessante discussie: waar ligt nu de grens voor extra aanvullend onderzoek en wie bepaalt deze grens?