Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief
- Home
- Second Opinion
- Dossiers
- Nieuws
- Ga terug
- Corona
- Second Opinion
- Alcohol, drugs en roken
- Allergie
- Anticonceptie & abortus
- Alternatieve geneeswijze
- Baby
- Geestelijke gezondheid
- Diabetes
- Dieet en overgewicht
- Geen categorie
- Gewicht & Lengte
- Hart, bloed & bloedvaten
- Handen & voeten
- Hersenen & zenuwen
- Huid en haar
- Kanker
- Keel, Neus & Oren
- Recepten
- Kinderen
- Longen
- Maag & darmen
- Mond en lippen
- Medicijnen
- Nieren, Blaas & Urine
- Ogen
- Operaties
- Overig
- Pijn
- Relatie & Seksualiteit
- Psychiatrie
- Senioren
- Slapen
- SOA
- Spieren, pezen, botten & gewrichten
- Sport
- Tandheelkunde
- Vagina, baarmoeder & eierstokken
- Verslaving
- Voeding
- Ziekte en aandoeningen
- Wetten en regels
- Zwanger
- Vrouw & Vraag
- Gezondheidshulp
-
Reageer
Ik heb een relatie gehad van 3.5jaar. daarin is heel wat gebeurd. Ik heb vorig jaar mijn vriend bedrogen, hierdoor is het een eerste keer uitgeraakt, wat heel begrijpelijk is. Twee maanden hebben we elkaar niet gehoord tot ik plots een sms kreeg of ik terug vrienden wou worden, ik reageerde er meteen op en als we elkaar terugzagen was het weer liefde op eerste gezicht. Ik had en heb enorm veel spijt van wat er is gebeurd, en ik besefte echt dat ik met deze jongen verder wilde. We begonnen terug aan onze relatie maar deze ging op en neer. Ook waren we heel veel bij elkaar en op sommige momenten gaf hij aan dat hij wat meer ruimte wilde wat ik dan ook probeerde. Een paar weken geleden vertelde hij me dat hij me graag zag maar dat hij het verliefde gevoel niet meer had en dat er ook niets in de plaats kwam. We probeerden er iets aan te doen, maar 6 dagen geleden heeft hij een punt achter onze relatie gezet. Hij heeft geen liefdesgevoelens meer. Ik zie er nu enorm van af en blijf hopen. Ik heb me niet meer laten horen in deze tijd en hij heeft ondertussen contact opgenomen. De ene keer lijkt hij zeker van zijn beslissing, en de andere keer onzeker ( hij toetst of ik nog hoopte of hij zich zou bedenken). Ik probeer om me niet zoveel te laten horen opdat hij me misschien terug zou missen en deze gevoelens zouden terugkomen.
Maar het verscheurt me, dagen zit ik nu al te wenen, eten lukt me bijna niet meer, ik heb wel vrienden die me steunen maar er blijft een heel grote leegte. Voor mij was hij de persoon waar ik verder met wilde. Ik blijf hopen, maar de ene zegt dat ik dat niet mag doen, de andere zegt van wel.
Ik mis hem zo en hou enorm veel van hem.
Maar weet niet meer wat te doen...ReageerMoeilijk voor jullie beiden dit..
Verwijt hij jou nog over het vreemdgaan?
Ik denk dat je hem moet zeggen dat het zo niet langer kan, jij kan op deze manier niet verder en hij waarschijnlijk ook niet want hij blijft contact zoeken.
Misschien kan je vragen met hem af te spreken en dan elkaar duidelijk te maken wat jij wilt en wat hij wilt.Als uit dat gesprek komt dat het niet langer gaat tussen jullie, dan is het misschien beter om af te spreken om geen contact meer te zoeken via bellen smsen etc.
Wees heel duidelijk en zeg hem dat je zielsveel van hem houdt, wilt hij verder dan moet hij er ook echt voor gaan en niet na een periode zeggen dat het toch niet meer zo voelt als voor heen.
Probeer niet te huilen of te smeken maar gewoon duidelijk " ik hou heel erg veel van je en ik wil graag dat het goed komt tussen ons, maar als het op deze manier gaat dan kan ik het niet meer'' (zo iets bijv).
Probeer sterk te blijven, het is heel moeilijk dat weet ik helaas ook uit ervaring maar kom op..
Mijn ex kon mij ook maken en breken en daar ga je helemaal aan onder door als je niet oppast.Probeer je aandacht op andere dingen te richten, kleed je leuk aan, ga veel weg met vrienden en geniet van het lekkere weer buiten.
Probeer jezelf zoveel mogelijk bezig te houden.Heel veel sterkte..
ReageerHij verwijt me niet meer over het feit dat ik hem bedrogen heb, maar hij gaf wel aan dat het nu naar boven ook komt. Dat elke keer hij met mij wilde vrijen hij eraan moest denken...En nu denk ik doordat die liefdesgevoelens weg zijn (alhoewel ik hoop dat dit niet volledig is) dit extra komt opspelen of dit juist een punt is dat hem doet twijfelen. Ik weet het niet goed. Soms denk ik dat hij het in die 2 maanden dat het gedaan was, hij dit heeft opgekropt en dat dit nu naar boven komt...
Gisteren heb ik hem gehoord en hij vroeg om af te spreken want hij wilde duidelijkheid over de situatie. Ik begreep dit niet goed en vroeg om uitleg.
Hij zei: ik dacht dat je het hele weekend had gehoopt dat ik me zou bedenken (vind dit persoonlijk een rare vraag waar ik niet goed weg met weet, is dit nu onzekerheid of is dit nu 'je moet niet meer hopen???) Ik heb erop geantwoord dat we best afspreken als hij goed heeft nagedacht over het wat en hoe waarop hij ok zei.
Ik laat zelf niet van me horen, maar zal hem wel antwoorden als hij me aanspreekt, zo hoop ik dat het gemis terugkomt, en ik hoop dat ik hier ook goed aandoe...? Hij is namelijk gewoon dat ik heel veel stuur en soms 'achter zijn gat loop'. Ook vorige week toen hij de beslissing nam heb ik op het moment en de ochtend daarop nog gesmeekt. Nadien ben ik naar huis gegaan en heb niet meer van me laten horen, hij is dit niet gewoon...
Ik weet echt niet goed meer wat ik ervan moet denken, ik laat hem nu met rust en blijf hopen want ik hou echt van hem en hij weet dat ook. Hij kent me door en door.Ik probeer mijn zinnen te verzetten maar dat is inderdaad niet gemakkelijk. Het lukt me niet om op te staan en buiten te gaan...
Dankje dat je wil luisteren en dankje voor het antwoorden.
ReageerGa zorgvuldig om met jullie beider autonomie. dat betekent dat je zowel zijn als jouw eigen grens respecteert. Inhoudelijk wil ik geen mening geven omdat dit binnen jouw autonomie valt. Succes.
ReageerDankje Lena voor het antwoord.
Ik zal zeker zijn grens respecteren, daarom dat ik ook niet van mij laat horen zodat hij de tijd en ruimte en rust krijgt die hij vraagt, hoe moeilijk het ook is.
Zelf weet ik niet goed waar mijn eigen grens ligt, ik bedoel, ik wil graag terug bij hem zijn, maar er zijn ook mensen die tegen me zeggen dat ik ook niet zomaar mag springen voor hem, misschien wordt dat een grens waar ik naar met proberen streven...Reageereen belangrijke vraag in deze is: Waarom heb jij je vriend bedrogen? Zoiets doe je niet zomaar, miste je iets in de relatie? Waar was je naar opzoek.
als je zielsveel van iemand houdt en alles zit goed, dan gebeurt dit niet zo gauw.
Ik denk dat je hem erg hebt gekwetst en dat hij het wel probeert met je, maar dat dit niet goed lukt.
een gebroken vaas kun je lijmen, maar je ziet altijd de barsten.
misschien lukt het niet meer, laat hem daar dan duidelijk in zijn, dan kun jij ook gewoon weer verder met het leven.
en net als je denkt, dat hij de echte enige ware was, vind je wel weer een andere echte ware, en als je dan van hem houdt maak dat dan nooit meer kapot.
sterkte, veel wijsheid, BrendaReageerDe reden...het ging niet goed in de relatie en werd verliefd op iemand anders die me troost bracht, misschien heel cliché, maar het is zo gebeurd.
Het is gebeurd en kan het jammer genoeg niet terugspoelen want heb er enorme spijt van. Ik heb eruit geleerd, en toen we terug bijeen kwamen, heb ik voor mezelf gezworen dat ik nooit nog iemand zo wil kwetsen (ook mezelf niet), ik wou met mijn vriend verder, en met hem alleen.
Het is nu ongeveer 1 jaar geleden dat ik alles gezegd heb, misschien dat dit ook naar boven komt, ik weet het niet.
Maar langs een kant kan ik hem nog niet opgeven, en hij is ook nog niet duidelijk, misschien omdat hij het zelf niet weet.
Maar voor mij blijft hij de ware, ook al heb ik dat gedaan, ik heb er enorme spijt van, maar ik hou echt intens van hem en zal zo een fout niet meer maken.Ik denk dat ik misschien zal moeten wachten op ...weet niet...wat hij wil.
Dankje voor antwoord
- Reageer
- stel een vraag
- Forum
- Nieuws
- Dossiers