Anusfissuur

Ik schrijf hier een bericht in de hoop dat iemand hier iets aan heeft.
Ik heb al jaren last van een fissuur, een wondje in de anus dat maar niet wil genezen. Nu kan een mens wel met een beetje pijn leven. En als de pijn erger wordt dan ga je je pijngrens verleggen. Totdat de pijn nog erger wordt en er niets meer valt te verleggen. Dat was bij mij het geval. Ik was uitgeschakeld.
Na elke stoelgang had ik pijn. Soms bloedde het. Ik had het gevoel dat ik de ontlasting door een speldenknop moest persen. De zalf die ik erin moest smeren hielp helemaal niets. Uiteindelijk ben ik naar het Erasmus gegaan voor een manometrie (dan meten ze de druk in de darmen). Hier kwam een waarde uit van 100 (normaal is dit 40-60). Begin oktober 2009 ben ik door een arts die in anusfissuren is gepromoveerd, geopereerd. De binnenste kringspier werd ingeknipt en een paar huidflapjes zijn weggesneden. Met het inknippen van de kringspier zou de ontlasting meer ruimte krijgen om te passeren en het wondje zou dan uit zichzelf kunnen genezen. De ontlasting ging hierna wel beter, maar het wondje genas niet. In tegendeel: het wondje werd alsmaar groter. Ik heb echt helse pijnen gehad. De medicijnen diclofenac, tramadol en paracetamol hielpen niet. Ik kon bijna niet meer zitten. Ik bracht mijn dagen liggend door. Begin december 2009 heb ik wederom een operatie gehad. Hierbij is de kringspier verder ingeklieft. Het wondje is weggeschraapt zodat er een verse wond ontstond. Hierna is het wondje gehecht. Boven het wondje is een poliep weggehaald. Na de operatie heb ik 3 dagen aan een morfinepomp gelegen. Tevens ben ik verder gegaan met de eerdergenoemde medicijnen. Na 5 dagen ben ik naar huis gegaan. Ik heb 3 weken behoorlijke pijn gehad. (Ook nu kon ik praktisch niets. Ik kon bijv niets van de grond pakken en bukken was een ramp.)Ik moet er wel bij vermelden dat dit een ander soort pijn was, moeilijk om uit te leggen, maar dit was in verhouding toch beter. En van de ene op de andere dag was de pijn drastisch gezakt. Wat blijkt achteraf: onder de hechting is een abces ontstaan. Op een gegeven moment is dit abces opengebarsten. Op de plek van dit abces is een soort gangetje ontstaan, waaruit (een beetje) ontlasting kan ontsnappen. Dit vang ik op door een vochtig gaasje tussen mijn billen te doen. Momenteel zitten de hechtingen er nog, zodat een inwendig onderzoek nog niet mogelijk is. Dit gebeurt eind mei. Later in het jaar zal er nog een operatie volgen, waarbij er iets gedaan wordt aan het ontsnappen van de ontlasting. Ik ga er nu vanuit dat dit een kleinere ingreep is, maar dat is mij nu nog niet helemaal duidelijk.
Ik kan nu redelijk goed naar het toilet, alhowel het nog wel heel gevoelig is. Maar ik heb weinig pijn. Elke morgen moet ik naar het toilet. Dan is het tot ca 13.00 uur erg gevoelig en daarna gaat het steeds beter.