Hallo Allemaal,
Ik ben op 6 september gelukkige vader geworden van een gezond meisje, ons tweede kindje echter is het niet helemaal dat we op een roze wolk zitten.
Ik zal even kort uitleggen hoe het is gegaan. (Moet ook iets van me hart kunnen luchten/afschrijven)
Mijn vriendin belde mij op me werk dat ze werd ingeleid op 39,6 weken i.v.m iets te weinig vruchtwater voor de baby.
Eenmaal ingeleid met ballon, braken haar vliezen en was de bevalling in gang gezet, net zoals de eerste keer heeft mijn vrouw een ruggenprik gehad ivm de pijn en koorts, deze hadden wij anders ervaren dan de eerste keer echter bij aankomst in de OK (waar de ruggenprik is gezet) had ze 4cm ontsluiting en bij vertrekken 9cm dus deze heeft zeker effect gehad.
Eenmaal toen de bevalling is gestart was ons dochtertje er sneller dan ons zoontje dus de bevalling was goed gedaan.
Echter na de bevalling kwam de placenta er niet uit dus moest deze operatief verwijderd worden.
Ik lag met ons dochtertje op me borst terwijl me vriendin naar de OK ging voor een placenta verwijdering.
De verpleegkundigde zeiden dat dit maximaal 20 minuten in beslag zou nemen omdat dit een soort van "normale" zaak zou zijn,
Echter na een anderhalf uur was ze nog steeds niet terug tot de doktoren de kamer in kwamen en zeiden dat er iets niet goed was gegaan.
Mijn vriendin heeft tijdens het verwijderen van de placenta op de OK meer dan 2,5 liter bloed verloren en heeft een herseninfarct gekregen.
Toen ik hierover werd ingelicht, ben ik direct naar haar toe gegaan waardoor ze helemaal niet aanspreekbaar was en wel alles mee kreeg en verstond, haar rechter kant kon ze niet bewegen.
Toen is ze direct naar de IC gegaan waar ze 2 dagen heeft gelegen.
Stapje bij stapje kwam haar spraak terug en voelde ze hier helemaal niets in haar rechter arm (incl) hand.
Dit kan je vergelijken met dat je de hele nacht op je arm hebt geslapen en dan naar je arm kijkt en lijkt alsof hier geen bot in zit en niet van jou is.
Dit gevoel is wel weg en voelt nu overal tintelingen en het gevoel is niet meer het zelfde als voorheen.
Dit is maar 10 dagen geleden en heb begrepen dat binnen 3 maanden het herstel het grootste is.
Zijn er toevallig mensen die het tintelen herkennen en hiervan zijn hersteld en het gevoel weer als van ouds is?
Ook is ze overprikkeld dus kan ze niet in drukke ruimtes zijn en televisie kijken of lezen.
Hoor graag jullie verhalen en hoe iemand hiervan hersteld is, hoelang het geduurd heeft etc.
Excuses voor me levensverhaal of zinsopbouw.