Ik heb al ruim 14 jaar last van een rode streep van mijn ooghoek naar mijn iris. Nu heb ik een hele erge irritatie in mijn oog waardoor ik zag dat er ook een bultje zit. Nu ben ik vanochtend naar de huisarts gaan en werd de diagnose pterygium gesteld. Nu blijk dat de binnenkant van mijn oog erger geirriteerd is. Volgende week moet ik terugkomen als het niet minder geworden is. Ik heb al 14 jaar last van droge branderige ogen. Nu vraag ik me af of ik mijn huisarts moet vragen voor een doorverwijzing voor een operatie. Naar mijn idee zijn er twee redenen om te opereren: 1. rot gevoel in mijn ogen, ik heb ook het idee dat ik doordat mijn ogen moe voelen, me helemaal moe voel 2. Het ziet er niet uit die rode binnenkanten. Het lijkt wel of ik altijd moe of dronken ben.
Wat is jullie mening hierover?
Een pterygium groeit meestal zeer langzaam gedurende jaren. Het komt voor bij mensen die zijn blootgesteld aan een veel zonlicht tijdens hun leven.
De symptomen van een pterygium zijn: storende cosmetische afwijkingen aan het oog, roodheid, en een droog en 'zand' gevoel.
Soms groeit een pterygium over het hoornvlies wat leidt tot een wazig zicht, en soms kan het de beweging van het oog beperken zodat er bijvoorbeeld een dubbel beeld kan ontstaan.
De belangrijkste reden voor het operatief verwijderen van een pterygium is het voorkomen
van een voortschreidende afname van het zicht.
Symptomen zoals roodheid of een branderig gevoel worden door een operatie niet direct verholpen. In deze gevallen kan beter worden gekozen voor een behandeling met oogdruppels.
Omdat ook een pterygium operatie risico's heeft is een overweging van de mogelijke resultaten die wordt afgewogen tegen de risico's van de ingreep aan te raden. Het is belangrijk om te weten dat er geen succes garantie is bij de ingreep. De cosmetische resultaten van de operatie zijn vaak goed maar soms zeker niet perfect. Er kan een klein litteken achter blijven dat zichtbaar blijft. En als belangrijkste kan het zicht minder blijven dan gehoopt.
Bedankt voor je reactie. Dat is duidelijk. Ik denk dat ik voor een verwijzing naar een oogarts vraag zodat daarmee in overleg kan worden besloten wat verstandig is. Ik heb wel een idee wanneer dit is begonnen. Toen ik een jaar of 13 was heb ik de oude gezichtsbruiner van mijn moeder oontdekt. Toen ben ik daar heel lang achter gaan zitten zonder brilletje. Je mag er maar een paar minuutjes achter. Mijn hele gezicht is toen ook gaan vervellen. Toen ik 14 was ben ik voor het eerst naar de optien en oogarts geweest vanwege last van m'n ogen.