Ik heb gister gehoord dat ik zwanger ben. Echter weet ik niet zo goed of ik hier wel zo blij mee moet zijn. Mijn vriend en ik zijn nog maar net bij elkaar, we gaan nu zo`n 2 maand. Alhoewel ik het helemaal geweldig met hem vind, weet ik niet of ik wel een kind van hem wil. Ik zie het echt wel helemaal met hem zitten, maar ik ben nog niet toe aan een kind. Ik zit nog op school moet nog 2 jaar studeren. Alhoewel hij het helemaal goed voor elkaar heeft (huis, vaste baan, auto) weet ik niet of ik dat ga trekken. Wat er dus op neer komt dat ik een jaar moet stoppen met mijn studie Daarnaast ben ik echt een student, ik heb echt geen geld om een kind op te voeden. Nou verdient mijn vriend wel, maar ik vind dat idee ook niet helemaal prettig.
Echter het kind weghalen, vinden we beide ook niet erg prettig. Daar komt nog eens bij dat hij het zichzelf niet kan vergeven, en spijt krijgt. Wat betekend; einde relatie. Dat gaat ie niet trekken( zeer waarschijnlijk)
Het is ook niet zo dat we geen kinderen willen, alleen,.. niet nu. over 5 jaar ofzo.
Jeetje... ik vind dit zo moeilijk. Ik weet gewoon niet wat ik nu moet. Ik moet gewoon kiezen tussen 2 kwaden lijkt wel.
Heeft iemand advies voor me??
"een kind weghalen vinden we beiden niet prettig" hoor je wel wat je zegt!
"kiezen uit 2 kwaden".... nog zoiets.
een jaar stoppen met je studie??/ goh heftig en misschien hoeft dat helemaal niet er is altijd wel een oplossing.
Bespreek dit eens met je vriend, de opvang enz.
Abortus is voor noodgevallen, dit is geen noodgeval maar een luxe probleem.
je wil wel kinderen... maar niet nu........ehhhh verdien je ze straks dan nog wel?
verdien je dit kindje nu eigenlijk?
kun je er niet zo naar kijken: er groeit een wondertje in je buik, een paar jaar te vroeg, maar toch, je mag het meemaken, je krijgt een zoon of een dochter, ik zou zeggen geniet ervan, kijk eens op wat websites over zwangerschappen, Google maar eens en kijk naar het wonder in je buik.
wil je het echt niet....jouw keuze, maar weet wel dat je heel veel spijt kan krijgen!
wens je veel wijsheid, en hopelijk een gezond kindje.
Brenda
Nou, ik snap je wel hoor Chick.
Er zijn altijd mensen die hard of bitter reageren op anderen die ongewild zwanger raken en bijvoorbeeld zelf geen kinderen kunnen krijgen of mensen kennen die dat niet is gelukt of bij wie het heel moeizaam is gegaan.
Ik snap best dat je heel erg geschrokken bent. Het is niet gepland, en opeens sta je voor zoiets. Je bent nog jong, je studeert, je hebt misschien andere plannen. En dan gebeurt zoiets. Maar jullie moeten je laten leiden door wat [i]jullie[/i] willen. Niet teveel kijken naar wat anderen zeggen. Je kan het toch nooit goed doen. Als je kiest voor abortus dan zijn er mensen die zeggen: okay meid, verstandig etc etc. Anderen zeggen: moord, je laat een kind weghalen, bij anderen lukt het niet, jij gaat er zo mee om.
Natuurlijk, het is een kindje. Eerst nog een vruchtje en dan vanaf een week of 8/9 wordt het steeds meer een mensje met alles erop en eraan. Daarom: overweeg het goed en wacht niet te lang als je voor abortus kiest. Er zijn mensen die kinderen krijgen en niet hoeven te stoppen met werken. Waarom zou jij tijdelijk moeten stoppen met je studie? Voor jou is er toch ook kinderopvang? De belastingdienst betaalt mee! Je hoeft het niet allemaal alleen te doen. Er is ook kinderbijslag.
Vraag jezelf af: is dit de liefde van m'n leven? Er komt een kindje, weliswaar te vroeg, maar wat zou nu echt onoverkomelijk zijn als het kindje komt? Maar ook: als je kiest voor abortus, wat doet dat met je?
Ik veroordeel je keuze niet hoor. Anderen hebben makkelijk praten. Maar het kan je leven in een lastig parket brengen. Maar weet je: geloof ook in je eigen kracht. Waarom zou het jou/jullie niet lukken hiermee te dealen?
Van een abortus kan je spijt krijgen, dat is waar. En je weet ook niet hoe het over een paar jaar met je vruchtbaarheid gesteld is.
Als je gek bent op je vriend, en het zit jullie al mee dat hij een baan, huis e.d. heeft. Het is niet uitzichtloos. Het is misschien niet ideaal, maar volgens mij zouden jullie het redden. Het is inderdaad wel errug vroeg in de relatie.
Ik zou het erg moeilijk vinden om een keuze te maken. Maar als je zeker weet dat je uberhaupt kinderen wilt krijgen en het is een geweldige vent.. why not? Mocht het niet werken in de toekomst, zou hij dan in ieder geval wel een fantastische vader zijn..?
Heel veel sterkt met je keus.
Wist je dat hoe meer je nadenkt en hoe beter je het bespreekt met je omgeving, de kans dat je het kind houdt groter wordt.
Vaak is het laten weghalen van een ongeboren vrucht een paniek reactie.
Je gaat steeds meer in oplossingen denken en mogelijkheden zien om je zwangerschap door te zetten, want de meeste drempels zijn eigenlijk van de shock dat je ineens zwanger bent en dat er binnenkort een nieuw mens in je leven rondhobbelt.
En de mensen die uiteindelijk besluiten het weg te laten halen hebben er werkelijk goed over nagedacht, opvallend is dat dit een kleine groep is van de mensen die eerst twijfelden.
Hallo chick,
Je kunt nog zoveel adviezen krijgen, uiteindelijk moet jij beslissen wat je gaat doen. Niemand anders. We hebben hetzelfde gehad. Momenteel ben ik ruim 21 weken zwanger van de 4e. Hier was ik niet blij mee. Ik dacht dat we klaar zouden zijn. We hebben een gesprek met de huisarts gehad en die zei ook wat de beslissing ook zal zijn, de vrouw moet uiteindelijk beslissen. We alle onderzoeken gehad. Vruchtwaterpunctie, 20 wkn echo. Alles was goed. Als je op de echo je kind ziet bewegen dan is het heel moeilijk om het te beeindigen. Als een kind gezond is mag je het dan een leven ontnemen. Ik vindt van niet. Zo`n kind heeft er niet om gevraagd. Jij zult de beslissing moeten nemen. Hoe moeilijk die ook is. Sterkte.
Bedankt voor jullie reacties.
Een kind krijgen is iets wat ik altijd al heb gewild, echter is het zo dat ik mijn vriend iets te kort ken. Ik weet nog niet goed of dit goed zal uitpakken. Ik wil namelijk niet dat ik wanneer ik ervoor heb gekozen om het kind te houden, het na een paar jaar over is tussen mij en m`n vriend. Dat zou ik vreselijk vinden voor mijn kindje.
Dat soort dingen vind ik een zeer grote rol spelen in mijn beslissing.
je hebt nooit de garantie dat je partner altijd bij je zal blijven, ook niet als je elkaar al vele jaren kent en ook niet als je samen beslist dat het voor altijd en eeuwig is. Kijk maar eens om je heen.
het gaat om jou en je kindje, dat kindje zal er altijd zijn, van een partner weet je dat nooit zeker.
heb je al een echo laten maken?
groetjes, Brenda