Beste mensen, ik heb in mijn vorige relatie herpes opgelopen door mijn ex. Wij zijn uit elkaar en ik ben iemand anders tegen gekomen. Ik ben meteen eerlijk geweest omdat ik dit nooit iemand zou willen aandoen. Sinds ik dat heb verteld is zijn interesse in een relatie weg en dat heeft me veel verdriet gedaan. Ik weet niet hoe ik het nog moet doen, hoe de kansen zijn voor mij qua relaties. Ik ben 24 jaar en ik zou zo graag op een dag iets willen opbouwen. Alleen ben ik zo bang dat ik weer deze enorme afwijzing ga krijgen. Terwijl er super veel mensen zijn die herpes hebben maar kom ze maar eens tegen.. kunnen jullie jullie ervaringen delen over het daten met herpes? Goede en slechte? Misschien krijg ik dan wat meer moed.
Liefs
Hee Lilly,
Ik zit in hetzelfde schuitje als jou 🙁 hoor ook graag ervaringen
hee Lady, moeilijke situatie he.. Hoe oud ben jij als ik vragen mag? En heb je zelf al ervaringen over daten? Ik weet wel dat er een site is waar je kunt daten met mensen die herpes hebben en andere soa's over de wereld. Alleen zijn er niet héél veel mensen vanuit Nederland op, wat ik gek vind aangezien er hier erg veel mensen het hebben (in 2018 28.000 keer de diagnose gesteld in nederland). (ik denk hierdoor dat veel mensen in o.a. NL het voor zich houden) .. want ik heb geen idee waar zij vertsopt zitten. Het heet positive singles die site btw!
groetjes
Hey lady!
Dankjewel voor je site, daar ga ik even op kijken. Denk dat dat me goed zal doen, je voelt je dan een stuk minder alleen als je andere verhalen leest.
Okeoke, ja het zal indd ooit gaan gebeuren maar goed dat je nu al een beetje weet hoe je dat zelf wilt aanpakken.
Ik had het verteld op een dag toen ik voelde dat seks er echt aan zat te komen. Ik zei dat ik iets moest vertellen maar dat ik t heel moeilijk vond, kreeg ook wel tranen enzo. Maar sinds dien was echt alles veranderd. Ja die gene is mij eigenlijk niet waard nee.. En precies wat je zegt, wij verdienen ook liefde.. Hopelijk zal dat op een dag gebeuren !
Ik zit trouwens ook in een Facebook groep voor herpes (wel met een anoniem acc want ik vond het toch spannend) is overigens een gesloten groep dus mocht je interesse hebben let me know?
xx
Heehee 🙂
Ik zit ook in die groep op FB, toch wel fijn he dat je niet het gevoel hebt de enigste te zijn. Je kan daar ook gerust dit verhaal op zetten, dan zullen er vast meer mensen op reageren, ik heb er gelijk ook wat aan 🙂
Als je nog vragen hebt, stel ze maar hoor!
Heyhey ? oh echt! Jaa misschien ga ik die vraag wel stellen daar indd. Als je t voorbij ziet komen weet je iig dat dat een account van me is.
dankjewel en jij ook!
xx
Heehee Lilly,
Raad het je echt aan 🙂 daar krijg je echt veel meer reacties.
Ik denk wel dat we in dezelfde groep zitten maar naam zet ik liever hier niet haha.. Hoe heet jij op de fb groep? Dan zal ik je even zoeken en berichtje sturen 🙂
De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies
Heee Lady sorry beetje late reactie, ik heet mya mya daar op volgens mij xx
Hoi Dames,
Hoe heten deze fb groepen? Zou mijzelf graag toe willen voegen.
groetjes
Hi Lilly,
Geen idee of dit topic nog wordt gelezen, aangezien het oorspronkelijke bericht al een tijdje geleden is geplaatst.
Ik voel toch de behoefte om hier op te reageren. Vooral omdat ik herken hoe druk je jou maakt om genitale herpes en hoe overbodig dit in mijn ogen is. Ik wil graag uitleggen waarom ik dat vind.
Ik ben zelf een man van 32 jaar en ik heb herpes opgelopen van mijn vorige vriendin. Op het moment van de eerste uitbraak had ik geen idee wat er gebeurde. Het voelde als een blaasontsteking, totdat ik bultjes op mijn eikel kreeg. De diagnose was snel gesteld door de GGD; al had ik zelf ook wel kunnen invullen wat er aan de hand was. Mijn toenmalige vriendin was heel meelevend etc. Totdat 1 á 1,5 jaar later bleek dat die tr*t zelf herpes had, dit wist en dit nooit aan me verteld heeft.
Ik voelde me op dat moment erg onzeker over deze soa em daar bovenop kwam een 'erg naar' (understatement) gevoel richting haar. Toch ben ik toen nog een tijdje bij haar gebleven; deels omdat ik bang was dat ik als 'herpes-leijer' niet meer aan een andere vriendin zou komen. Ik maakte mezelf bang en gek.
Uiteindelijk heb ik mijn toenmalige vriendin gepromoveerd naar ex-vriendin. In die tijd (we zijn zo'n drie jaar samen geweest) heb ik nooit een serieuze vervolg-uitbraak gehad. Wel eens een blaasje of het gevoel dat er iets aan komt (beetje zeurderig gevoel tijdens plassen), maar niks vergelijkbaars met de eerste uitbraak. Toch voelde het beschamend om deze soa te hebben.
Wat voor mij veel goedmaakt was het lezen van onderzoeken waaruit blijkt hóé 'normaal' het hebben van genitale herpes (HSV-1 of HSV-2) eigenlijk is. Een significant deel van de bevolking loopt hier mee rond; een groot deel weet dit niet omdat zij nooit (waarneembare) klachten hebben gehad.
Nadat mijn ex en ik uit elkaar zijn gegaan, ben ik dé vrouw van mijn leven tegengekomen. Na de eerste date wist ik dat het erg goed klikte en ik hoopte haar nog vaak te gaan zien. Maar ja... dat betekent ook dat een specifiek onderwerp ooit eens moet worden aangekaart. Want het niet aan haar vertellen, was geen optie. En ik zou het haar 100% zeker gaan vertellen voordat we ooit seks zouden hebben. In tegenstelling tot mijn ex, gunde ik haar de kans om zelf te beslissen hoe ze met dit risico om wil gaan (of niet). Ik zag als een berg op tegen dit gesprek en tijdens een filmavondje (of 'date 6') besloot ik dat ik het ging aankaarten. Het moeilijkste was: "Ik moet iets vertellen"... daarna ging alles vanzelf.
Mijn date - inmiddels overigens mijn vrouw - vertrok geen spier toen mijn tweede zin "Ik heb herpes" eruit kwam. Want: ze kende het wel van naam, maar had eigenlijk geen idee wat het exact inhield. Dus: "Oh. Oké. En wat houdt dat precies in?" opende de deur om haar alles te vertellen wat ik weet. Ze heeft uiteraard ook zelf wat huiswerk gedaan, ook door hier met de GGD over te bellen. Op Internet lees je nou eenmaal veel horrorverhalen terwijl er ook erg veel mensen met een mild verloop zijn. Ik heb gelukkig vrijwel nooit klachtem en als ik wel klachten heb vallen de symptomen heel erg mee. We hebben uitsluitend veilige seks; iets wat we tijdens dat betreffende gesprek al hebben vastgesteld. Dat is geen 100% garantie, maar verkleint de kans natuurlijk wel significant.
We kunnen er heel normaal over praten en heel soms zitten we even in gezonde spanning wanneer ze eens een blaasontsteking heeft.
Het valt mij op dat er nog steeds een behoorlijk stigma op herpes zit. In de praktijk blijken mensen (waaronder een deel van mijn vrienden) er 0.0 van te weten en wat ze denken te weten is vaak ver van de waarheid. Ik ben van mening dat het stigma voor een deel groot wordt gehouden door 'patiënten' en het feit dat er moeilijk over gepraat wordt door veel van ons. Het is eigenlijk een cirkel.
Het beste wat je kunt doen is het 'gewoon' bespreekbaar maken en er niet een te groot ding van te maken. Het aller-ergste is iemand dit laten oplopen zonder dat diegene zelf de kans heeft om het risico ts vermijden. Als mijn ex hier open was geweest, had dit voor mij niets uitgemaakt behalve dat we 'gewoon altijd condooms hadden gebruikt. Ik veracht haar niet omdat ze herpes heeft of omdat ze het mij heeft gegeven; ik veracht haar om het feit dat ze het niet met me heeft besproken en me niet de kans heeft gegeven om 'baas over eigen penis' te zijn.
Ik wilde dit vooral delen omdat ik hoop dat mijn 'succesverhaal' wat inspiratie voor anderen kan zijn. Het zal voor sommige mensen vast een dealbreaker kunnen zijn. Ik heb het geluk gehad dat mijn 'eerste na mijn ex' hier begrip voor had en wegliep... voordat ik haar ontmoette had ik me erop ingesteld dat mijn soa wat meer zou afschrikken. Laat een soa je geluk niet in de weg staan. Hoe iemand reageert op het nieuws dat je een soa hebt, zegt ook iets over haar/zijn persoonlijkheid. Iemand die er door dat nieuwtje direct een punt achter zet, is jouw liefde ook niet waard.