Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief
- Home
- Second Opinion
- Dossiers
- Nieuws
- Ga terug
- Corona
- Second Opinion
- Alcohol, drugs en roken
- Allergie
- Anticonceptie & abortus
- Alternatieve geneeswijze
- Baby
- Geestelijke gezondheid
- Diabetes
- Dieet en overgewicht
- Geen categorie
- Gewicht & Lengte
- Hart, bloed & bloedvaten
- Handen & voeten
- Hersenen & zenuwen
- Huid en haar
- Kanker
- Keel, Neus & Oren
- Recepten
- Kinderen
- Longen
- Maag & darmen
- Mond en lippen
- Medicijnen
- Nieren, Blaas & Urine
- Ogen
- Operaties
- Overig
- Pijn
- Relatie & Seksualiteit
- Psychiatrie
- Senioren
- Slapen
- SOA
- Spieren, pezen, botten & gewrichten
- Sport
- Tandheelkunde
- Vagina, baarmoeder & eierstokken
- Verslaving
- Voeding
- Ziekte en aandoeningen
- Wetten en regels
- Zwanger
- Vrouw & Vraag
- Gezondheidshulp
-
Reageer
Hallo!
Ik zit met voor mij een heel groot probleem!
Ga het in het kort proberen te omschrijven en hoop dat er mensen zijn die of hetzelfde mee hebben gemaakt óf die tips hebben!Ben 21 jaar en heb in december 4 jaar een relatie. Woon vanaf Maart dit jaar samen met hem in Rotterdam terwijl ik zelf uit Brabant kom.
Mijn vriend en ik hebben vaak ruzie gehad over het feit dat hij niks in het huishouden enz doet terwijl ik ook fulltime werk.
Dat is niet het grootste probleem, ik kan gewoon NIET met hem praten en hij leeft alleen voor zijn computer!
Nu ken ik al ruim 3 jaar een hele lieve jongen, dit begon met vriendschap totdat we elkaar gingen zien, en jah ik weet het, FOUT, ik heb toen met hem gezoend en ben met hem naar bed geweest!
Dit was niet om de sex of lust te doen puur omdat ik echt gevoelens voor hem kreeg en ´t belangrijkste, dat ik zo goed met hem kan praten, iets wat ik bij m´n huidige vriend totaal niet kan!
En hoe vaker ik hem nu zie of spreek, des te verliefder ik wordt, en dat gevoel is wederzijds!
Zit nu te dubben wat ik moet doen, moet ik de 4 jaar opgeven en mijn werk opzeggen (waar ik het gigantisch naar mijn zin heb) en weer terug naar Brabant gaan en daar bij m´n ouders weer intrekken en daar weer werk zoeken?
En zou dit geen bevlieging zijn want wat zal er met hém zijn over 4 jaar?
Neem aan dat jullie wel begrijpen dat het erg moeilijk is om alles hier op te geven en wéér terug te gaan en om 4 jaar weg te gooien maar ik heb het al zo vaak geprobeerd en het lijkt geen effect te hebben!
Help me want zo´n dubbelleven is niks voor mij!
Liefs!ReageerLieve Marieke,
ik kan je maar een advies meegeven en dat is volg je hart, laat je niet misleiden door gevoelens van medelijden , als het bij je vriend nu niet werkt zal het nooit werken, ga lekker terug naar brabant en begin opnieuw, je bent nu nog jong en voorkomen is beter dan genezen.
veel geluk.
ReageerMarieke
Je was nog heel jong toen je een relatie kreeg met jouw vriend. Je kunt niet van iemand verwachten dat hij of zij dan al voor het leven kan kiezen. Nu jullie samenwonen blijkt dat jullie eigenlijk helemaal niet bij elkaar passen. Je kunt dan beter uit elkaar gaan, zeker nu je iemand hebt leren kennen waarbij het beter klikt.
Maar ik zou zeker niet terug gaan naar je ouders, dat gaat vaak niet lukken omdat je al een tijdje zelfstandig bent. En al helemaal niet je baan opzeggen! Zoek dan liever eerst een kamer en dan op zoek naar betere woonruimte. Als je echt alles opzegt in Rotterdam, dan krijg je zeker het gevoel dat je alles hebt weggegooid. Voor een nieuwe vriend moet je dat ook niet doen. Werk verder aan je zelfstandigheid: baan houden, woonruimte, hobbies, nieuwe mensen leren kennen, uitgaan en je nieuwe vriend zal daar zeker in kunnen passen.Succes meid!
Oja, nog iets: een eind maken aan 4 jaar verkering is niet 4 jaar voor niets geweest. Je hebt zeker ook goede herinneringen, koester die.
Het heeft je ook geleerd hoe je wilt dat jouw relaties eruit gaan zien en wat voor jou belangrijk is. Het is dus echt niet weggegooid. Zie het als groeien naar volwassenheid.Reageer[i]Oja, nog iets: een eind maken aan 4 jaar verkering is niet 4 jaar voor niets geweest. Je hebt zeker ook goede herinneringen, koester die. Het heeft je ook geleerd hoe je wilt dat jouw relaties eruit gaan zien en wat voor jou belangrijk is. Het is dus echt niet weggegooid. Zie het als groeien naar volwassenheid.[/i]
Dit vind ik een hele goede opmerking... ikzelf ben getrouwd geweest, 16 jaar... en mijn exman zei ook: 16 jaar van mijn leven weg!! maar dat was ik niet met hem eens, je hebt er altijd dingen van geleerd, zoals babette hier ook schrijft.
heel veel liefde en succes gewenst!!
- Reageer
- stel een vraag
- Forum
- Nieuws
- Dossiers