Jaarlijks krijgen ongeveer 45.000 Nederlanders een beroerte. Beroerte is de 2de doodsoorzaak bij vrouwen en de 3de doodsoorzaak bij mannen in Nederland. Maar wat is nu een beroerte? Is dat hetzelfde als een hersenbloeding of een herseninfarct? Hoe herken je het?
Wat is een beroerte?
Een beroerte is een verzamelnaam voor aandoeningen veroorzaakt door een verstoorde bloedvoorziening in de hersenen. Een bepaald deel van de hersenen krijgt dan, voor kortere of langere tijd geen zuurstof. Hierdoor sterft er een stukje hersenweefsel af. Het gevolg daarvan is dat er plotselinge uitvalsverschijnselen ontstaan. Bij een beroerte gaat het om 3 vormen:
- Herseninfarct
- Hersenbloeding
- TIA.
Herseninfarct
Het herseninfarct komt het meeste voor. In ongeveer 80% van de gevallen, van een beroerte is er sprake van een herseninfarct. Hierbij sluit een stolsel, of een vaatvernauwing een bloedvat in de hersenen af. Als gevolg daarvan krijgt het achterliggende hersenweefsel geen, of te weinig zuurstof en voeding. Hierdoor raakt het zodanig beschadigd, dat het niet meer goed functioneert en zelfs kan afsterven. De oorzaken zijn hetzelfde als bij een TIA. De gevolgen echter niet. Bij een herseninfarct zijn ze direct zichtbaar en blijvend. De ernst van de klachten is afhankelijk van de grootte en het deel van de hersenen dat is aangetast.
TIA
Een TIA (Transient Ischaemic Attack) is een niet lang durende verstopping van een bloedvat in de hersenen. Een TIA lijkt op een beroerte, maar een TIA gaat snel weer voorbij. In de meeste gevallen binnen een half uur. TIA’s kunnen wel een voorbode zijn van een echte beroerte.
De 2 belangrijkste oorzaken zijn slagaderverkalking en hartritmestoornissen. Bij het eerste treedt een proces op dat zorgt voor een vernauwing van de slagaders. Dat is dus ook in de slagaders die de hersenen van bloed voorzien. Bij hartritmestoornissen kunnen stolsels in het hart ontstaan, die door kunnen schieten naar de hersenen. Vervolgens kunnen deze een bloedvat verstoppen.
Op het moment dat een bloedvat (tijdelijk) wordt afgesloten, ontstaan er uitvalsverschijnselen. Deze uitvalsverschijnselen duren vaak een paar minuten en verdwijnen dan vanzelf weer. Meestal binnen 20 minuten. Binnen 24 uur moeten ze helemaal weg zijn. De meest voorkomende symptomen zijn een afhangende mondhoek en verlamming van een arm- of beenzijde aan dezelfde lichaamshelft. Des te langer een TIA aanhoudt, des te groter de kans is dat iemand er iets blijvends aan overhoudt.
Hersenbloeding
Een hersenbloeding komt minder vaak voor dan een infarct. Ongeveer 20% van alle beroertes is een hersenbloeding. Het verschil tussen beide zit hem niet in de uitvalsverschijnselen, die zijn hetzelfde buiten de hoofdpijn, maar in de oorzaak.
Een hersenbloeding ontstaat doordat er ineens een scheurtje ontstaat in een bloedvat in de hersenen. Bij een hersenbloeding stroomt er bloed in of rond de hersenen. Het bloed hoopt zich op en duwt het hersenweefsel weg. Hierdoor beschadigt het hersenweefsel. Een hersenbloeding is een ernstige vorm van een beroerte.
Hersenbloedingen kunnen op 2 plekken voorkomen te weten: in de hersenen (intracerebraal) en rond de hersenen (subarachnoïdaal). Vooral een bloeding rond de hersenen is bijzonder gevaarlijk, maar komt gelukkig niet vaak voor. De oorzaak hiervan is bijna altijd een gebarsten aneurysma. Dit is een zwakke plek in een bloedvat die gedurende het leven ontstaat en langzaam uitgroeit tot een ballonnetje. Zodra deze scheurt, ontstaat er een (slagaderlijke) bloeding.
Een hersenbloeding ontstaat meestal plotseling. In de meeste gevallen zijn er geen symptomen in de weken voorafgaand aan een hersenbloeding. Maar soms geven mensen wel aan dat ze hoofdpijn hebben, dubbelzien of andere problemen met het gezichtsvermogen hebben gehad. Deze signalen kunnen enkele minuten voor de bloeding optreden, maar ook al weken ervoor.
Oorzaak
Vaak krijgt iemand een beroerte doordat de kwaliteit van de binnenwand van bloedvaten slecht is. Dit kan komen door ouderdom (aderverkalking), roken, overgewicht, suikerziekte, te hoge bloeddruk of een verhoogd cholesterolgehalte.
De kans op een (nieuwe) beroerte kan daarom worden verkleind door een gezonde leefstijl. Dat wil zeggen door niet te roken, gezond te eten en voor voldoende lichaamsbeweging te zorgen.
Een aangeboren afwijking aan de bloedvaten kan ook een beroerte veroorzaken. Deze aandoening wordt vaak pas geconstateerd na het optreden van een beroerte.
Hoe herken je een beroerte?
Symptomen van een beroerte hangen af van welk deel van de hersenen beschadigd is. Bij mensen met een beroerte zijn de volgende symptomen te zien:
- Het niet kunnen bewegen van arm en/of been
- Scheef hangende mondhoek
- Verwardheid
- Iemand spreekt wartaal
- Bewusteloosheid
- Misselijkheid
- Slaperigheid
- Duizeligheid.
Er bestaat een simpele test om een beroerte te herkennen. Deze test heet de FAST test:
- Gezicht (Face)
Vraag de persoon om te lachen of de tanden te laten zien. Let op of de mond scheef staat en een mondhoek naar beneden hangt. - Arm (Arm)
Vraag de persoon om beide armen tegelijkertijd horizontaal naar voren te strekken en de binnenzijde naar boven te draaien. Let op of de arm wegzakt of zwalkt. - Spraak (Speech)
Let op spreken. Onduidelijk spreken of niet meer uit de woorden kunnen komen. - Tijd (Time)
Stel vast hoe laat de klachten bij de persoon zijn begonnen. Dit is van belang voor de behandeling.
Wanneer je bovenstaand signalen ziet bel dan direct 112.
Bronnen: Thuisarts, Hartstichting en Hersenstichting
Delen: gepubliceerd door C. van Etten. onderschreven door P.M. Mulder (arts)
Ik heb begin januari een herseninfarct gehad. Twee dagen ziekenhuis. Het gaat nu redelijk, maar ben wel veel eerder moet.
1,5 jr geleden hersenbloeding gehad, daarna veel complicaties. Bij elkaar 5 maanden ic en 2 maanden ziekenhuis, nu gaat het weer redelijk. Oorzaak; vermoedelijk aangeboren, rook niet en drink niet. Wel altijd migraine gehad.
Twee jaar geleden had ik veel pijn nadat de tandarts twee kiezen had getrokken aan de linker kant van het boven gebit Ik kreeg wat pijnstillers mee en ik mocht paracetamol gebruiken.
heel de linkerkant van mijn gezicht en hoofd deden veel pijn het was net of dat er een baan van pijn liep bij een bezoek aan een arts werd het afgedaan als gelaatspijnen .de nacht die er op volgde werd ik wakker omdat mijn echtgenoot aan mijn vroeg wat ben je aan het doen ik riep dat ik vast zat de gehele linker kant van mijn lichaam kon ik niet bewegen na enkele minuten ben ik weer in slaap gevallen en twee dagen later werd ik door mijn eigen huisarts naar de neuroloog gestuurd de neuroloog vondt het nodig dat ik werd opgenomen 10 dagen in het ziekenhuis allerlei onderzoeken geen resultaat niets aan de hand .
vorig jaar 2016 werd er een mri scan gemaakt daaruit bleek dat er twee beschadigingen zijn in de linkerhersenkwab Maar zegt de neuroloog wij kunnen niet precies vaststellen wat er nu eigenlijk aan de
hand is ik kan bijna niets meer onthouden kan niet meer de dingen doen die ik eerst wel kon doen ben diabeet hartpatiënt en de maagklep werkt niet goed Maar wat er nou precies aan de hand is dat weten de artsen niet WIE WEET DAT WEL????????
Hoi allemaal, ik weet niet of ik hier op de goede site zit. Ik wilde graag wat info horen over hersenbloedingen en dan vooral de revalidatie in mijn situatie nu. Mijn vader (53jaar) heeft nu precies 3 weken geleden een (vrij hevige) hersenbloeding gehad. Hij heeft 2 weken in het ziekenhuis gelegen en is nu sinds precies 1 week in een revalidatiecentrum. De artsen durven geen grote uitspraken over het herstel te doen. De eerste 2 dagen in het ziekenhuis lach papa op de intensive care en toen zag die er natuurlijk erg slecht uit, kon niet uit bed was heel moe en uitgeput. Na de eerste 4 dagen dat ik hem weer zag was die heel erg opgeknapt. Hij zag er veel helderder uit al. Tot nu toe is die in het revalidatie centrum heel veel aan het trainen: fysio, ergho, logopedie etc. Zijn rechter helft is nog steeds verlamd, hier zijn tot nu toe nog geen grote vooruitgangen in, wel heeft hij er gevoel in. Alles met links gaat nog precies zoals vroeger, heel goed; zelf eten slikken gaat prima. Helemaal op het begin kon hij niet praten en nu steeds elke dag beter en beter. Soms vergeet hij nog aan het einde van een zin wat hij wilde zeggen maar zijn uitspraak wordt steeds beter. Sinds een paar dagen kunnen we ook bellen en kan ik hem goed verstaan dus dit is heel fijn. Hij heeft een hele hoge motivatie en wil graag trainen trainen en trainen, wel is rust heel belangrijk ook. Maar ik ben bang dat het bijvoorbeeld nu ineens heel erg achteruit kan gaan of dat hij weer plots een bloeding krijgt, of dat hij overlijdt etc. Hij is wel helemaal helder in zijn geest en hij weet alles precies hoe het zit enzo. Mijn vragen liggen heel erg bij de verlamming, soms als hij gaapt gaat zijn rechterhand en arm een soort van samentrekken dan spant hij het aan dat is wel interessant. Met fysio kntdekt hij de laatste dagen wat kleine dingetjes als gevoel en kleine bewegingen die hij niet verwachtte , zei hij. Iemand een inschatting hoe het verder kan gaan met papa? Alvast dankjewel voor het lange lezen!
Kaat, allereerst beterschap voor je vader, en geduld voor jullie allen, op Facebook zijn diverse Platformen hierover, de meeste worden NAH-Niet Aangeboren Hersenletsel, genoemd, daar vind je misschien antwoord en verder op de website: http://www.hersenletsel-uitleg.nl met groeten Ger
Omstreeks 1966/67
Tijdens reparatie aan een hydraulische kraan, de olie sleepringen waren lek, heb ik onder de kraan liggend een hydraulische krik tegen mijn hoofd gekregen, die schoot weg, hierbij heb ik een hersenschudding opgelopen.
Omstreeks 1968
Geconstateerd, door de huisarts, Dr. De Z., dat ik tijdens stress, of het zitten in de “tocht” dat ik door spanning in mijn nek Sinustrombose krijg, vernauwing in mijn nekbloedvaten, heel veel hoofdpijn of in bewusteloosheid te geraken. 3 x maal bewusteloos gevallen.
1971
toen ik op een weg liep raakte een spiegel van een Citroën-HY9 mij daardoor liep ik een schedelbasisfractuur op, (nadat er een scan, gemaakt was na mijn 3e Tia), waren er 5 “fractuurtjes” te zien, Ik heb 4dagen in coma gelegen, 2 weken in Hilversum en 3 weken in ’s-Hertogenbosch in het ziekenhuis gelegen. Na -/+ 14 weken ben ik weer gaan werken, de controlerend geneesheer zei tegen mij; ik krijg jou met die aandoening nooit meer aan het werk, het bedrijf waar ik werkte ging in december 1970 failliet, dus kon ik verder “uitrusten/bijkomen, want we werden toen gewoon “in het diepe gegooid, je zoekt het maar zelf uit….
ik heb nog een paar jaar last gehad aan de linkerzijde van mijn lichaam, zeker 1 maal verlamd,en zeer lang last van afasie, maar ik heb daarin altijd ondersteuning van mijn vrouw gehad, en ik heb mezelf het volgende aangeleerd; als ik iets vertel, de reactie van de toehoorder in de gaten te houden, wanneer die veranderde omdat ik de zinsopbouw totaal verkeerd uitspreek, ik snel terug kan denken, wat en vooral hoe ik het had gezegd, en zodoende mezelf kon corrigeren, maar nu nog ben ik soms woorden kwijt door die afasie, en dan zegt/roept mijn vrouw dat woord, dus ongemerkt houd ze mijn gesprek in de gaten, nu nog, en vult ze, indien nodig aan. Ik vanaf mijn 40ste tot heb tot aan mijn 72ste kantoor aan huis gehad, dus hoorde ze mijn telefoongesprekken,
1971
Na EEG geconstateerd door de neuroloog, Dr. K., dat ik last heb van bewustzijnsvernauwing,volgens de neuroloog staat deze los van de schedelbasisfractuur, maar na onderzoek twijfel ik hieraan,hiervan heb ik 4 maal een aanval gehad.
1983
Tijdens het laden van balken in een vrachtwagentje met een noodgang met mijn kin tegen de balk gestoten, ben bewusteloos gevallen, heb er een gebroken linkerkaakhelft en een hersenschudding bij opgelopen
2008/2009
6 Tia’s gehad, 1e maal spraak controle verlies, 2e verlamming linkerarm, 3e verlamming linkerarm, 4e maal controle linkerbeen, vijfde maal tijdens een hartritmeaanval, trok mijn gezicht helemaal krom en kon ik alleen nog maar wauwelen, toen raakte ik buiten bewustzijn, en toen ik weer bijgekomen was ging alles “weer goed”, na de 3 Tia een NPO onderzoek gehad bij Mw. Drs. F., Neuropsychologe, ze zei tegen mij: wat u tijdens en na uw schedelbasisfractuur alleen gedaan heeft zou nu niet meer mogelijk zijn nu zou u er 10 personen vanuit mijn groep over u heen gekregen hebben, zoals b.v. Logopediste, Psycholoog, Fysiotherapeut etc., ik stelde: ik deed het niet alleen en ik wees naar mijn vrouw.
31-05-2017
halfjaarlijkse controle Cardiologie vanwege boezemfibrilleren, elektrische Cardioversie gehad en een CT-scan, daaruit gebleken een Tia gehad, i.v.m. dat ik Pradaxa gebruik alleen maar een Tia, (mijn 6e intussen) als ik een andere bloedverdunner had gebruikt dan had ik een beroerte gehad.
Hallo,
Ergens in de jaren 90 heb ik een TIA gehad.
Dat gebeurde ’s nachts.
Ik werd wakker en dacht dat ik uit mijn bed zou rollen/vallen ,want ik voelde aan een kant (links ) mijn bed niet en dacht dat dus. Mijn vrouw vroeg wat er was ,ik lag blijkbaar te draaien. Na een paar minuten ,al heel gauw ,was het “gevoel “weg.
De volgende dag was het Koninginnedag en was de dokter er niet. De dag erna ben ik naar de weekeindarts gegaan ,en kreeg de raad een paar aspirientjes te slikken.
Pas op de Maandag erna kon ik naar de huisarts. Die liet wat testjes doen ,die allen goed verliepen.
Wel heb ik sindsdien Ascal Bloedverdunner) en hydrochloorthiazide (Plaspil) geslikt tot op vandaag.
Wanneer u een hersenletsel opgelopen heeft, dan wordt u doorgaans geconfronteerd met de
beperkingen die hierdoor ontstaan zijn en u en uw omgeving zullen daar rekening mee moeten houden. In het boekje ‘De weg na Niet Aangeboren Hersenletsel’ staat informatie, wat het is en wat het kan veroorzaken en hoe met veel voorkomende beperkingen te leven, voor mensen die hier onverwacht mee geconfronteerd worden. Ik heb het gepubliceerd na zelf een niet aangeboren hersenletsel opgelopen te hebben en het is nu aan de zevende druk toe.
Ruim twaalf jaar geleden liep ik als 70 jarige door een fietsongeluk NAH op. Dit veranderde het leven van mijn vrouw en mijzelf definitief. En drie jaar geleden merkte ik bij het wakker worden dat ik links verlamd was. Het bleek een herseninfarct. Door het stapeleffect heb ik maanden over de “revalidatie” gedaan. Het is nooit meer goed gekomen. Ik kreeg bloedverdunners en cholesterolverlagers, en ben weer aardig opgekrabbeld. Ik heb gemerkt, dat een positieve houding tegenover de situatie me veel heeft geholpen. Ik denk, dat je min of meer kunt kiezen voor zo’n instelling, en wil iedereen in soortgelijke omstandigheden tot zo’n keuze aanmoedigen..
Sinds 3 maanden krijg ik hevige hoofdpijn als ik moet hoesten, niezen , op toilet of als ik iets optil.
Mijn hoofd lijkt te ontploffen en ook hoor ik mijn hartslag bonken in mijn linkeroor en is het oorsuizen harder. Dat houdt minutenlang aan en trekt dan weg. Ook af en toe steken bij het bot voor mijn linkeroor. De pijn zit ook meestal links.
Ik ben COPD-patient en met slijm ophoesten om geen longontsteking te krijgen en durf door de pijn nauwelijks te hoesten. Ook ben in whiplash-patient al 35 jaar en had de laatste maanden weer meer last van duizeligheid, maar dat is de laatste weken minder hevig. Ik heb geen hoge bloeddruk.
Neuroloog had geen idee, MRI was redelijk normaal. Over paar weken naar KNO-arts.
Wat kan dit zijn? Kan het te maken hebben met gebitsimplantaten die wifi-straling geleiden?