Ten einde raad

Hallo, ik ben een man van 27 jaar en maak mij erg ongerust over mijn gezondheid.
Zoals velen hier ben ik erg bang om iets ernstigs te krijgen en hieraan te overlijden.
Mijn verhaal begint 3 a 4 jaar geleden, ik had een vriendin met Hypochondrie en kon haar altijd goed helpen met haar problemen, was gelukkig en was zeer tevreden met mijn gezonde lichaam, had werkelijk nooit iets en maakte me ook nergens druk om.

Ongeveer 4 jaar geleden kreeg ik problemen met mijn stoelgang, problemen als pijn links in de buik, uitstralend naar linkerbeen, veranderd ontastlingspatroon door waarschijnlijk geinfecteerd voedsel (is nog steeds niet duidelijk) en sindsdien door een redelijk grote molen gegaan aan onderzoeken en hier kwam niks uit behalve PDS.
Ik heb met toen enorm angstig gevoeld en dacht dat ik darmkanker had hier was ik volledig van overtuigd alles paste in het plaatje.

Echter heb ik dit kunnen loslaten en PDS is iets dat bij mij hoort. ik was vervolgens hypochondrie technisch gezien stabiel voor een aantal jaren. Afgelopen zomer ontdekte mijn huidige vriendin (niet de hypochondische vriendin) een Knobbel in mijn rechterteelbal, ik was hierom ontzettend ongerust en ben naar de dokter gegaan, dit was heel verstandig volgens de dokter en die wou ook geen risicos nemen en heeft me gelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis.
Na onderzoeken blijkt het een cyste te zijn en vervolgens heb ik dit onderwerp volledig kunnen loslaten.

Nu ongeveer 4 weken geleden ontdekte ik met bukken en een toevallige beweging een knobbel in mijn onderrug (rechts), hiermee naar de dokter geweest en ze maakte zich niet echt ongerust, was een mooie gladde bobbel, redelijk bewegelijk voelde niet naar aan, gelijk heb ik haar 2 bobbeltjes laten voelen in mijn nek waar ik ondertussen al bijna 4 jaar mee loop, dit waren volgens mijn oude huisarts spierknopen, maar volgens mijn huidige huisarts opgezette lymfeklieren (dit heeft een flinke dreun op het vertrouwen van huisartsen gegeven) Ze heeft voor de zekerheid een bloedonderzoek voor de lymfeklieren laten doen deze was prima in orde, ik was gerustgesteld voor mijn nek mede omdat ik de knobbels al heel lang heb.

De knobbel in mijn rug heb ik een ECHO van laten maken en dit de artsen wisten niet wat het was, en ze hielden het op een getraumatiseerde ontstoken vetbult, er gingen geen alarmbellen rinkelen zeiden ze.
Ik werd door dit antwoord nog veel ongeruster, Hoezo we weten niet wat het is? ik kon een MRI scan krijgen voor mijn eigen gerustheid, maar hun oorspronkelijke advies was het is goed zo hou in de gaten of het groeit...
ik heb 2 dagen letterlijk in een hel gezeten en mede hierdoor heeft mijn moeder contact met de huisarts opgenomen en donderdagavond werd ik gebeld door de huisarts met de vraag waarom ik mij nog druk maakte, de informatie die zei had gekregen van de Radioloog was helemaal niks verontrustends, het knobbeltje bevattte geen bloedvaten, het zwellinkje zat ook aan de andere kant van mijn onderrug alleen in mindere mate en niet voelbaar, het was absoluut geen kanker volgens haar en ik kon stoppen met zorgen maken.
Dit lukt alleen niet en voor mijn gevoel groeit die ook.

Een week geleden ontdekte ik een heel klein zwellinkje in mijn hals, voelt aan als een kussentje, verder niet hard. hij lijkt iets groter te zijn geworden (na een week). Hiervoor ga ik woensdag naar de huisarts en ik denk nu al laat me raden zou wel weer een lymfeklier zijn zodat ik me nog meer zorgen kan maken.

Ik heb nog iets dat ik merk aan mijn lichaam maar ik merk dat mijn verhaal nu al behoorlijk lang is.

Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet doen, ik vind mijn probleem voor mijn vriendin behoorlijk vervelend en dat is nog zacht uitgedrukt, ik heb geen idee hoe ik moet stoppen met piekeren, ik ben blij als ik naar bed ga want dan hoef ik niet na te denken, sochtends wakker worden is het ergst dan beginnen alle zorgen weer.

Ik zou graag willen weten of hier mensen zijn die dit herkennen? ik voel me namelijk behoorlijk eenzaam hierin.