hallo,

ik en mijn partner proberen al een jaar zwanger te worden.
dit wil niet lukken. en ik maak me zorgen. ik ben een gezonde jongen meid van 21 jaar.
heeft iemand dit ook mee gemaakt en is het toch gelukt een kindje te krijgen?
is dit normaal?
ik dacht dat bij jonge meiden het altijd heel snel zou gaan en snel zwanger zou raken.
wie kan mij advies geven.

mvg

Guusje

Niet bij iedereen gaat het zo gemakkelijk. Heb je bijvoorbeeld een regelmatige cyclus of niet? Als je cyclus wisselend is, wordt het al iets moeilijker.
Er zijn zoveel dingen te noemen die bijdragen tot een verminderde vruchtbaarheid. Maar je bent nog erg jong dus je hebt gelukkig nog tijd om eventueel de medische molen in te gaan. Maak je nog niet al te bezorgd. Bovendien hoeft het probleem niet bij jou te liggen, je partner kan ook verminderd vruchtbaar zijn!!

Begin eens met het opnemen van je temperatuur iedere ochtend voor het opstaan gedurende een paar maanden. Dat zal ook het eerste zijn wat een arts aan je vraagt, als je dat al kunt laten zien heb je al een eerste stap in de onderzoeken gedaan.
Gezien je leeftijd zal de huisarts je niet snel doorsturen naar een gynaecoloog voor verder onderzoek. Maar uiteindelijk kun je daar wel terecht komen en dan volgen een hele serie onderzoeken, waaronder een zaadtest van je partner en bloedonderzoek bij jou. Maar zover ben je nog niet, wie weet lukt het binnen een paar maanden toch nog spontaan.
Succes!

bedankt voor je reactie.
ik ga zeker me tempratuur opnemen. alleen hoe merk ik daar aan dat ik vruchtbaar ben?
is daar een soort van tabel van ofzo?

mvg

guusje

Normaal als je om de dag vrijt ben je op jouw leeftijd ongeveer binnen een jaar zwanger, maar dat hoeft natuurlijk niet altijd. misschien een paar keer niet op jouw vruchtvare dagen gevrijt.
Wel handig: koop bij de apotheek een Persona, dan zie je of en wat jouw vruchtbare dagen zijn.
Als het niet lukt als je op de vruchtbare dagen vrijt, laat dan je man naar de dokter gaan en zijn zaad laten controleren, dit is nml het eenvoudigst te controleren.
Rookt hij? Dit scheelt echt in levende zaad. En jij? Rook je? leef je gezond?

Onvruchtbaarheid betekent letterlijk dat je niet in staat bent een kind voort te brengen. In veel gevallen is er met behulp van medische technieken wel iets aan dit probleem te doen of komt er - onverwachts - toch nog een zwangerschap tot stand (soms pas jaren later). Het zou dan ook beter zijn te spreken van verminderde vruchtbaarheid (ook wel subfertiliteit genoemd), zolang nog niet definitief vast staat of je werkelijk geen kinderen kunt krijgen. De oorzaak van vruchtbaarheidsproblemen kan zowel bij de vrouw als bij de man liggen. Ook is het mogelijk dat er bij beide partners iets aan de hand is of dat de combinatie van die ene vrouw en die ene man niet tot de gewenste zwangerschap leidt

Er zijn verschillende redenen voor onvruchtbaarheid bij de vrouw; zoals afgesloten eileiders, waardoor de eicel en de zaadcel elkaar niet kunnen bereiken. Verklevingen aan eileiders en/of eierstokken kunnen mogelijk ook onvruchtbaarheid veroorzaken. Een hormoonstoornis, waardoor er bijvoorbeeld geen eisprong optreedt, kan een andere oorzaak zijn. Een veel voorkomend voorbeeld hiervan is het PCO syndroom (PolyCysteusOvarium).
Endometriose, een aandoening waarbij zich baarmoederslijmvlies op plekken buiten de baarmoeder bevindt, is een vierde oorzaak.
Bij vrouwen van wie de moeder tijdens de zwangerschap het kunstmatige hormoon DES (Di-Ethyl-Stilbestrol, een chemische stof die dezelfde werking heeft als oestrogeen) heeft gebruikt, kunnen eveneens vruchtbaarheidsproblemen voorkomen. Afwijkend cervixslijm (het slijm dat in de baarmoederhals voorkomt), dat wil zeggen niet goed van samenstelling of te weinig slijm, is eveneens één van de mogelijke oorzaken. De vrouw kan ook op jonge leeftijd in de overgang raken, door nog onbekende oorzaak of als gevolg van behandelingen van (kinder)kanker. Een bepaalde groep cytostatica (de alkylerende stoffen) tast bij meisjes zeer waarschijnlijk de eicelkwaliteit aan en verspoedigen mogelijk de overgang. In de regel geldt dat hoe jonger een kind kankertherapie ondergaat, hoe ernstiger de late effecten – op jonge leeftijd zijn de organen nog in ontwikkeling en extra kwetsbaar. Alleen de voortplantingsorganen vormen een uitzondering: die zijn beter af met een zo vroeg mogelijke chemotherapie of bestraling.
Schildklierafwijkingen hebben eveneens invloed op de vruchtbaarheid. En tot slot noemen we de mogelijkheid dat er zich anti-stoffen rondom de eicel bevinden, waardoor de zaadcellen niet in de eicel kunnen doordringen.
Er zijn nog meer oorzaken te noemen, maar de bovengenoemde komen het meest voor.

Ook bij de man kan er van alles mis zijn waardoor een bevruchting niet lukt. Het kan zijn dat er geen levende zaadcellen in het sperma van de man zitten, of te weinig, of dat de cellen slecht beweeglijk zijn waardoor ze nooit een eicel kunnen binnendringen.
Een afwijkende vorm van de spermacellen kan eveneens leiden tot vruchtbaarheidsproblemen.
Tot slot kunnen er bij mannen anti-stoffen aanwezig zijn, waardoor de vruchtbaarheid vermindert. Meestal ontstaat een slechte zaadkwaliteit door een vooralsnog niet te behandelen en onverklaarbare afwijking in de zaadproduktie.
Soms worden vruchtbaarheidsproblemen bij de man veroorzaakt door een hormoonstoornis, een afgesloten zaadleider of niet-ingedaalde zaadballen. Als een andere mogelijke oorzaak wordt wel eens een varicocèle (een spataderkluwen in de balzak) aangewezen; de soms voorgestelde operatie aan deze varicocèle is echter omstreden, want het is niet onomstotelijk bewezen dat deze ingreep een positief effect heeft op de zaadkwaliteit.
Als de man als kind een virusziekte, zoals de bof, heeft gehad, kan dit ook leiden tot verminderde vruchtbaarheid. Chemotherapie en bestraling bij de behandeling van (kinder)kanker kunnen hetzelfde negatieve effect op de vruchtbaarheid van de man hebben. Door een bepaalde groep cytostatica (de alkylerende stoffen) kan bij jongens het sperma beschadigd raken.
Ook het werken met bepaalde chemische stoffen of het werken in een te warme omgeving, waardoor de temperatuur in de balzak te hoog wordt, zouden dit probleem tot gevolg kunnen hebben. Over dit laatste bestaat echter nog geen zekerheid.

Als er bij de vrouw een hormoonafwijking geconstateerd is, kan zij behandeld worden met hormonen om de cyclus te reguleren en een eisprong op te wekken. Deze behandeling wordt ovulatie-inductie genoemd.
Mannen worden zelden met hormonen behandeld. Van hormoonbehandeling bij mannen staat niet vast of de behandeling resultaat heeft.
De endocrinoloog is de specialist op het gebied van hormonen. Hormonen kunnen worden toegediend in tabletvorm, injecties of via een hormoonpompje

KI is Kunstmatige Inseminatie met sperma van de eigen partner. IUI is de afkorting van Intra Uteriene (in de baarmoeder) Inseminatie, meestal met sperma van de eigen partner. FSP is de afkorting van Fallopian Sperm Perfusion en is een afgeleide van IUI. Dit zijn vaak de eerste behandelingen die een gynaecoloog voorstelt als er geen directe oorzaken te vinden zijn voor het uitblijven van een zwangerschap. Bij verminderde vruchtbaarheid van de man en ook bij ‘vijandig’ cervixslijm (het slijm aan de binnenzijde van de baarmoederhals) kan IUI uitkomst bieden.
Bij KI wordt het sperma hoog in de schede ingespoten en bij IUI in de baarmoeder, na voorbewerking – ook wel opwerking genoemd – in het laboratorium. Bij FSP wordt een relatief groot volume ‘opgewerkt’ zaad hoog in de baarmoederholte gebracht waardoor meer zaadcellen het einde van de eileiders bereiken. Deze methode lijkt met name bij onbegrepen onvruchtbaarheid (er ontstaat, zonder dat daarvoor een aanwijsbare oorzaak is, geen zwangerschap) betere resultaten te hebben. FSP bevindt zich nog in de onderzoeksfase en wordt slechts in enkele ziekenhuizen toegepast.
Alle behandelingen kunnen samengaan met hormoonstimulatie bij de vrouw, ter ondersteuning van de cyclus. Het nadeel hiervan is dat er meerdere eitjes tegelijk kunnen rijpen met een grotere kans op een meerling.
Het is belangrijk dat hormoonstimulatie goed gecontroleerd wordt om zo het ontstaan van zeer veel eiblaasjes te voorkomen. Er kan daardoor een overstimulatie ontstaan, die niet alleen leidt tot de kans op een (grote) meerlingzwangerschap, maar ook tot extra medische zorg en dus moet worden vermeden.

IVF staat voor In Vitro Fertilisatie ofwel reageerbuisbevruchting.
Medische indicaties voor IVF zijn onder meer afgesloten eileiders, ernstige mate van endometriose, verminderde vruchtbaarheid van de man en onbegrepen onvruchtbaarheid.
De IVF-behandeling gaat als volgt. Met behulp van hormoonstimulatie worden bij de vrouw meerdere eitjes tegelijkertijd tot rijping gebracht. Deze worden met een holle naald, onder echoscopische controle, uit de follikels (eiblaasjes waarin zich de eicellen bevinden) gezogen: de zogenaamde follikelpunctie. Vervolgens worden ze in het laboratorium samengebracht met sperma en wordt er afgewacht of bevruchting plaatsvindt. Als dat inderdaad gebeurt, worden een paar dagen na de follikelpunctie maximaal 2 pré-embryo's (dit is een voorstadium van een embryo) met een slangetje in de baarmoeder teruggeplaatst (embryotransfer). Daarna moet worden afgewacht of innesteling van één of beide embryo's optreedt. De kans op een doorgaande zwangerschap is gemiddeld 16% - 20% per embryotransfer.
Tot op heden zijn er, behalve een grotere kans op een meerling, vroeggeboorte en een iets lager geboortegewicht, geen negatieve gevolgen voor het door IVF ontstane kind bekend. Een complicatie voor de vrouw is het OvariumHyperStimulatieSyndroom (OHSS, ook wel overstimulatie genoemd) Er rijpen dan te veel eicellen tegelijk en kan dit negatieve gevolgen hebben voor de gezondheid. Een goede controle van de eicelrijping is daarom van groot belang. Tot nu toe is na IVF geen verhoogde kans op borst-, baarmoeder- of eierstokkanker gevonden, maar de gevolgen op lange termijn zijn (nog) niet volledig bekend.

Wanneer de eileiders van de vrouw beschadigd zijn, is er soms de mogelijkheid ze te herstellen met behulp van micro-chirurgie. Het slagen van deze ingreep hangt grotendeels af van de ernst van de beschadigingen. Het gaat hierbij om een grote buikoperatie waarbij rekening gehouden moet worden met het feit dat het herstel van de vrouw enige weken kan gaan duren. Bovendien is er een reële kans dat, als niet binnen een jaar na de operatie een zwangerschap ontstaat, de inwendige toestand weer dezelfde wordt als voor de operatie. Het voordeel van een operatie is dat er kans op zwangerschap bestaat zonder verdere medische behandeling.

ICSI staat voor Intra Cytoplasmatische Sperma Injectie. Het is een IVF-behandeling waarbij de samensmelting van eicel en zaadcel niet aan het lot wordt overgelaten, maar waarbij één enkele zaadcel wordt geselecteerd en rechtstreeks in een eicel wordt geïnjecteerd. De patiënt merkt niets van deze 'speciale' toevoeging aan de IVF-behandeling, omdat dit allemaal gebeurt in het laboratorium.
ICSI is bij uitstek geschikt voor paren waarbij zeer slechte zaadkwaliteit de oorzaak is voor het uitblijven van een zwangerschap. Paren waarbij tijdens een reguliere IVF-behandeling geen bevruchting is opgetreden komen ook voor ICSI in aanmerking.
De gevolgen op lange termijn van ICSI zijn nog onduidelijk, maar tot op heden lijken er in het algemeen geen negatieve gevolgen te zijn voor de aldus ontstane kinderen. Wel is er, net als bij IVF, een grotere kans op een meerling en vroeggeboorte. In het geval dat de oorzaak van de vruchtbaarheidsproblemen een chromosoomafwijking bij de man is, bestaat wel de kans dat een zoon eveneens vruchtbaarheidsproblemen zal hebben.

MESA is Micro Epididymale Sperma Aspiratie, bij deze behandeling wordt langs microchirurgische weg het zaad opgezogen uit een zaadleider. PESA is een (simpeler) variant hierop, waarbij het sperma niet via microchirurgische weg wordt verkregen uit de zaadleider, maar via een punctie. TESE is TEsticulaire Sperma Extractie. Hierbij wordt het sperma uit de zaadbal gehaald. Deze behandelingen worden in combinatie met een ICSI-behandeling uitgevoerd. PESA wordt onder plaatselijke verdoving uitgevoerd, maar zowel MESA als TESE is een operatie waarbij de man meestal onder volledige narcose wordt gebracht. De vrouw zal op hetzelfde tijdstip een follikelpunctie moeten ondergaan. Deze methodes zijn geschikt in gevallen waarbij een man wel zaad aanmaakt, maar dit door het ontbreken of een afsluiting van de zaadleiders (ook door een eerdere sterilisatie) niet naar buiten kan komen.
Deze behandelingen worden uitgevoerd door een uroloog of een androloog, in samenwerking met een gynaecoloog. In Nederland rust een moratorium (een verbod voor uitvoering) op deze behandelingen. De reden hiervan is de onzekerheid die bestaat over de veiligheid van de behandeling voor de gezondheid van het kind. Toepassing van PESA en MESA wordt thans wel in een onderzoeksgroep uitgevoerd, waarbij de kinderen worden gevolgd. Omdat bij TESE sprake kan zijn van onrijp zaad, waardoor de kans op afwijkingen bij het kind groter wordt verondersteld, wordt deze behandeling in Nederland vooralsnog niet toegepast.

Kunstmatige Inseminatie met Donorzaad behoort tot de mogelijkheden als de man zeer sterk verminderd of helemaal niet vruchtbaar is. Ook als de man erfelijk belast is met een ziekte, kan men kiezen voor deze mogelijkheid. Het kind dat daaruit voortkomt, is genetisch gezien geen eigen kind van de man.
Mocht er middels KID geen zwangerschap ontstaan dan is IUI met donorzaad of in een later stadium IVF-D een optie. Bij IVF-D zal de vrouw een IVF-behandeling ondergaan waarbij gebruik wordt gemaakt van donorzaad.
Twee andere groepen die van KID gebruik maken zijn alleenstaande en lesbische vrouwen.
Door een tekort aan donoren bestaan er voor deze behandeling wachtlijsten.

Als de vrouw geen eicellen (meer) heeft, kan ze - met de hulp van een donor die een IVF-behandeling ondergaat - toch zelf een kind krijgen. Gelijktijdig met de IVF-behandeling van de donor, krijgt de vrouw een hormoonbehandeling om te zorgen dat haar baarmoederslijmvlies op het goede moment klaar is om een bevrucht eitje te ontvangen en te laten innestelen. Nadat de donor haar eitjes heeft afgestaan, worden ze bevrucht met het sperma van de partner (de 'wensvader') van de vrouw die graag zwanger wil worden. Vervolgens worden de ontstane embryo's in de baarmoeder van de 'wensmoeder' geplaatst. Ook ingeval van erfelijke belasting bij de vrouw behoort deze behandeling tot de mogelijkheden. In het algemeen dient het ‘wenspaar'' zelf een eiceldonor mee te brengen omdat er nauwelijks vrouwen zijn die een ingrijpende IVF-behandeling willen ondergaan voor een vreemde.
Commerciële en anonieme donatie is in Nederland niet toegestaan. In sommige andere landen is anonieme donatie wel mogelijk. De donoren zijn dan vaak jonge vrouwen (studentes) die een onkostenvergoeding ontvangen.

Indien een vrouw niet in staat is een zwangerschap uit te dragen, kan draagmoederschap een optie zijn. Er zijn twee soorten draagmoederschap: hoogtechnologisch en laagtechnologisch.
Bij hoogtechnologisch draagmoederschap wordt bij de wensmoeder IVF toegepast, waarna het embryo in de baarmoeder van de draagmoeder wordt geplaatst. De wensouders krijgen dus een genetisch eigen kind. In Nederland zijn er momenteel nauwelijks/geen mogelijkheden voor hoogtechnologisch draagmoederschap.
Bij laagtechnologisch draagmoederschap wordt het zaad van de wensvader geïnsemineerd bij de draagmoeder. Deze handeling is eventueel zelf uit te voeren, de zgn. zelfinseminatie.
Aan draagmoederschap zitten veel haken en ogen. Een goede oriëntatie is daarom belangrijk!

Er wordt veel onderzoek gedaan naar het verbeteren van vruchtbaarheidstechnieken.
Eén van de onderzoeken betreft het kweken van – in een ongestimuleerde cyclus verkregen – eicellen buiten het lichaam van de vrouw. Dit wordt In Vitro Maturatie (IVM) genoemd. Het voordeel hiervan is dat hormoonstimulatie niet nodig is.
IVF in een natuurlijke cyclus met milde ondersteuning door hormonen is eveneens onderwerp van studie. De voordelen die hierbij genoemd worden, zijn: minder belastende behandeling door minder hormoontoediening, minder kans op overstimulatie en meerlingen.
Cryopreservatie (invriezen) van onbevruchte eicellen wordt eveneens onderzocht. Het voordeel hiervan is vermindering van het aantal restembryo`s bij IVF en ICSI. Ook kunnen vrouwen die vanwege een oncologische behandeling (bestraling, chemotherapie) hun vruchtbaarheid dreigen te verliezen hier in de toekomst gebruik van maken. Ditzelfde geldt voor het wegnemen en invriezen van ovariumweefsel (eierstokweefsel), waarbij later in het laboratorium de eicellen tot rijping kunnen worden gebracht.
Nog niet alle genoemde technieken worden in de praktijk toegepast

Problemen met vruchtbaarheid zijn heel ingrijpend in het leven van betrokkenen. Dat de kinderwens niet vervuld wordt, is niet het enige probleem. Het leven neemt een heel andere wending dan mensen zich hadden voorgesteld. Men kan zelfs het gevoel krijgen een incomplete vrouw of man te zijn, een buitenbeentje. Een gezin met kinderen is immers nog steeds de norm in onze samenleving.
Ook de relatie met de partner kan onder druk komen te staan.
Het scala aan onderzoeks- en behandelingsmethoden kan erg onzeker maken: Is dit wel wat ik wil? Hoe ver moet ik gaan? Wat zijn de gevolgen op de lange termijn? Zijn beide partners het eens over de te volgen strategie? Talloze vragen komen op.

Het is van groot belang hierover te kunnen praten. Niet alleen met elkaar, maar ook met anderen: familie, vrienden of eventueel een professionele hulpverlener.
Ook de vrijwilligers van Freya staan klaar om u telefonisch te woord te staan of via de mail ervaringen uit te wisselen. Dit zijn allemaal mensen die zelf ook te maken hebben (gehad) met vruchtbaarheidsproblemen; lotgenoten die aan een half woord genoeg hebben om de problemen te begrijpen. Men kan bij ons terecht met alle vragen, maar ook als alleen iemand nodig is die begripvol luistert.

Waar kan men terecht voor vruchtbaarheidsonderzoek en behandeling?
In eerste instantie komt men meestal via de huisarts bij een gynaecoloog terecht. Deze kan een aantal onderzoeken en behandelingen uitvoeren. Soms wordt men daarna doorgestuurd, bijvoorbeeld naar een endocrinoloog, een fertiliteitsarts, een IVF-team, of als het probleem bij de man ligt soms naar een uroloog of een androloog.
IVF en ICSI worden niet in ieder ziekenhuis toegepast. Er zijn in Nederland dertien vergunninghoudende IVF-klinieken en alleen deze hebben het recht over een IVF-laboratorium te beschikken. Deze dertien klinieken hebben samenwerkingsverbanden met een groot aantal 'transportklinieken'. De transportklinieken kunnen een IVF-behandeling uitvoeren, met uitzondering van de laboratoriumfase en de terugplaatsing; hiervoor moet men dan naar de IVF-kliniek. Alle IVF-klinieken voeren ook ICSI-behandelingen uit.
Ook KID en eiceldonatie worden niet overal gedaan. Voor PESA/MESA zijn slechts enkele klinieken aangewezen. Op onze website is informatie te vinden over ziekenhuizen en de behandelingen die ze bieden.

Aan de temperatuurmethode is in fiete alleen te zien of je een eisprong hebt.
Heb je een regelmatige cyclus, dan is het vrijwel zeker dat je ook een eisprong hebt.
Aan de temperatuurmethode is niet te zien of er afwijkingen zijn omtrent het vruchtbaar zijn, dat kan vele oorzaken hebben.
Begin niet zelf lukraak te temperaturen, maar doe dit onder begeleiding van een arts, meestal moeten er meer gegevens worden ingevuld dan alleen de temp omdat de temperatuur afhankelijk kan zijn van meerdere factoren dan alleen een eisprong.
Alleen een arts kan bepalen of temperaturen in jouw geval zinvol is.
Eenvoudige ovulatietesten is veel handiger en minder belastend dan elke dag te moeten temperaturen.
Mijn advies is dan ook: ga naar de huisarts om het een en ander te bespreken.
Meestal wordt als eerste het zaad van de man gecontroleerd, dat is eenvoudig te controleren.
Is dat goed dan komt er een vervolgtraject om te onderzoeken wat de oorzaak is van het uitblijven van een zwangerschap.

Succes en hopelijk komt er spoedig wel goed resultaat!

jeetje wat een informatie.
daar kan ik wel wat mee. ik heb een regelmatige cyclus.
maar maar man rookt wel. zijn ex vriendin is een keer zwanger van hem geweest wat naderhand mis was gegaan.
dus denk niet dat hij onvruchtbaar zal zijn.
ik ga het weer even besproken met mijn huisarts. de eerste keer dat ik hiervoor kwam had hij gezegt dat ik het moest blijven proberen. het was nog te vroeg om onderzoek te starten zei hij,
wat mij wel altijd opvalt. is dat het zaad na het vrijen er altijd meteen weer uitloopt.
okal probeer ik dat nog even te voorkomen.
is dat ook normaal. kan er dan geen zaadje naar binnen??

mvg

Guusje

het is heel normaal hoor dat er wat uit loopt.er blijft altijd nog genoeg binnen.
heb je al ovulatietesten gebruikt??
die kun je geloof ik ook via internet bestellen.weet alleen niet waar.

succes met alles!!

http://www.sensitest.nl

[quote]ik ga zeker me tempratuur opnemen. alleen hoe merk ik daar aan dat ik vruchtbaar ben? is daar een soort van tabel van ofzo?[/quote]

Ik ben het niet eens met degene die zei dat je maar je huisarts moet voor de begeleiding van de temp.curve (en die tevens de ovulatietest aanraadt).

Ik raad aan om op internet uitleg over de temp. curve te zoeken. Zoek eens op "natuurlijke methode" of "billings". Er is namelijk ook een anticonceptiemethode gebaseerd op de ochtend-temp-meting. Dat is us juist het tegengestelde, maar die legt wel goed uit hoe je het precies moet doen.
1. met rectaal direct na wakker worden zonder rechtop te komen en noteer de temperatuur.

2. vlak na de ovulatie gaat de T stijgen (0,3 graden) tgv de verandering in hormonen. Soms daalt de T juist voor de ovulatie tot een dieptepunt. Voor de ovulatie zal de T bijv. 36.8 graden zijn en erna 27.1 graden. Er treden altijd schommelingen op, maar het is mooi als je een herkenbare grafiek krijgt. Dit betekent namelijk DAT je ovuleert en dus in principe vruchtbaar bent.

3. Omdat de T pas stijgt NA de ovulatie, heb je hieraan niets om te bepalen wanneer je moet vrijen. Alleen als je cyclus heel stabiel is, elke maand hetzelfde, kan je uit een eental maanden meten voorspellen op welke dag je ovulatie valt (1 of 2 dagen voor de T stijging). Dan heb je wat aan de ovulatietester: dan kun je het precies bepalen.

4 Belangrijk om te onthouden is dat de ovulatie (=eisprong) 12-14 dagen VOOR de eerste dag menstruatie ligt. Maar omdat dat tijdstip niet vastligt (zeker niet als je onrgelmatig bent), kun je het tijdstop van de ovulatie dus niet bepalen. LET OP: de Ovulatie valt dus NIET 14 dagen na de 1-e dag menstruatie : dit laatste geldt alleen voor een cyclus van 26-28 dagen. Maar als je cyclus bijv. 42 dagen is, is de ovulatie ca. op dag 29 na de 1-e dag menstruatie. (42-13=29)

Lees ook:

ervaring met temperaturen
http://www.dokter.nl/forum/Zwanger-worden/228036-ervaring-met-temperaturen.html

onregelmatige cyclus
http://www.dokter.nl/forum/Zwanger-worden/204072-onregelmatige-cyclus/Page-2.html

zwanger... het wilt maar niet lukken...
http://www.dokter.nl/forum/Zwanger-worden/13931-zwanger...-het-wilt-maar-niet-lukken.html

temperaturen
http://www.dokter.nl/forum/Zwanger-worden/14448-temperaturen.html

hoge temperatuur, zwanger worden
http://www.dokter.nl/forum/Zwanger-worden/21719-hoge-temperatuur.html

kinderwens
http://www.dokter.nl/forum/Zwanger-worden/18668-kinderwens.html

op tijd gevreeën?
http://www.dokter.nl/forum/Zwanger-worden/226445-optijd-gevreeen.html

wanneer ben je vruchtbaar?
http://www.dokter.nl/forum/Zwangerschap/148294-wanneer-ben-je-vruchtbaar.html

temperaturen / ovulatie
http://www.dokter.nl/forum/Zwanger-worden/216326-temperaturen/ovulatie.html

vruchtbare periode wanneer
http://www.dokter.nl/forum/Anticonceptie-abortus/47735-vruchtbare-periode-wanneer.html